پرسش :
چرا امام حسين ( عليه السلام ) با اين كه مي دانستند مردم كوفه پيمان مي شكنند به آن سرزمين رفتند ؟
پاسخ :
قضيه كربلا يك پديده چند بعدي بود وعوامل مختلفي در آن اثر داشت از جمله دعوت كوفه .هدف امام موضوع واحدي بودكه به بيان خودشان عمل به سيره پيامبر (ص ) كه شأن رسول خدا را در قرآن درسه جايگاه مهم بيان كرده .
1- تبيين و تفسير كتاب قرآن
2- مقام قضاوت
3- رهبري مردم
اما سه نكته قابل توجه است
1- قيام و عدم سازش ايشان با حكومت وقت قبل از رسيدن نامه ها بود دعوت حاكم مدينه از امام (ع) براي بيعت با يزيد در 27 رجب بودورسيدن نامه از 15 شعبان شروع شد
2- جايگاه امام (ع) كه مبلغ و حافظ شريعت است بايد بطور عادي در ميان مردم رفتار كند نه به طريق غيب وآينده بيني در اين قضيه هم بطور عادي و صلاحديد عمومي عمل شد چون عراق مخصوصاً كوفه محل تجمع و تمركز شيعيان بود اگر آنها خلا فت امام را عملا اطاعت مي كردند شايد اهداف امام ( ع )قابل اجرا بود لذا امام مكلف به ظاهر او است تا حجت بر مردم تمام شود .
3- عده اي از مسلمانان نامه هايي در شرايط خاص به امامشان نوشته اند و امام هم به عنوان جلو دار اگر آنها رابي جواب مي گذاشت الان خود ما وشما معترض بوديم كه مسلماناني قيام كردند امام را براي رهبري دعوت كردند و ايشان نپذيرفت و امام را ملامت مي كرديم كه در مقابل هزاران نامه رسيده امام (ع) اعتنايي نكرد و اگر امام به سمت كوفه حركت ميكرد وضع مسلمانان و جهان اسلام خوب ميشد لذا حركت امام به سوي كوفه بنا به ظواهر امر يك حركت كاملاً عا قلانه و سياسي بود لذا همين امر را امام علي (ع) در زمان در خواست به خلافت بعد از عثمان فرمود اگر حضور مردم نبود كه حجت بر من تمام نميشد افسار خلافت رارها مي كرديم با اينكه ايشان آينده را از اول مي دانست كه همه مردم اطاعت محض نخواهند كرد .
خلاصه كلام اينكه امام به دلايل ذيل وظيفه قيام در مقابل دستگاه اموي داشت هرچند بي وفايي اهل كوفه با توجه به سوابق تاريخي و نيز علم امامت برايشان مشهود بود :
1- مسئوليت ديني واجتماعي امام
2- اقامه حجت بر امام كه به دليل نامه هاي فراوان محبت ظاهري بر امام تمام شد ه بود و امام نيز مسئول عمل به ظاهر بود و اگر دعوت مردم كوفه را پاسخ نمي گفت در برابر خدا و امت اسلامي مسئول و قابل مؤاخذ بود .
نكته ديگري كه بايد موردتوجه قرار گيرد اين است كه امام بلافاصله بعد از وصول نامه هاي كوفيان آهنگ كوفه نكرد بلكه ابتدا سفيراني ( مسلم بن عقيل و 000 ) را روانه كوفه كرد تا از صحت گفته هاي كوفيان مطمئن گردد و مسلم بن عقيل از مردم كوفه بيعت گرفت .
كتاب حماسه حسيني مرحوم شهيد مطهري ج 2 ص 260 براي مطالعه مفيد است .
www. eporsesh.com
قضيه كربلا يك پديده چند بعدي بود وعوامل مختلفي در آن اثر داشت از جمله دعوت كوفه .هدف امام موضوع واحدي بودكه به بيان خودشان عمل به سيره پيامبر (ص ) كه شأن رسول خدا را در قرآن درسه جايگاه مهم بيان كرده .
1- تبيين و تفسير كتاب قرآن
2- مقام قضاوت
3- رهبري مردم
اما سه نكته قابل توجه است
1- قيام و عدم سازش ايشان با حكومت وقت قبل از رسيدن نامه ها بود دعوت حاكم مدينه از امام (ع) براي بيعت با يزيد در 27 رجب بودورسيدن نامه از 15 شعبان شروع شد
2- جايگاه امام (ع) كه مبلغ و حافظ شريعت است بايد بطور عادي در ميان مردم رفتار كند نه به طريق غيب وآينده بيني در اين قضيه هم بطور عادي و صلاحديد عمومي عمل شد چون عراق مخصوصاً كوفه محل تجمع و تمركز شيعيان بود اگر آنها خلا فت امام را عملا اطاعت مي كردند شايد اهداف امام ( ع )قابل اجرا بود لذا امام مكلف به ظاهر او است تا حجت بر مردم تمام شود .
3- عده اي از مسلمانان نامه هايي در شرايط خاص به امامشان نوشته اند و امام هم به عنوان جلو دار اگر آنها رابي جواب مي گذاشت الان خود ما وشما معترض بوديم كه مسلماناني قيام كردند امام را براي رهبري دعوت كردند و ايشان نپذيرفت و امام را ملامت مي كرديم كه در مقابل هزاران نامه رسيده امام (ع) اعتنايي نكرد و اگر امام به سمت كوفه حركت ميكرد وضع مسلمانان و جهان اسلام خوب ميشد لذا حركت امام به سوي كوفه بنا به ظواهر امر يك حركت كاملاً عا قلانه و سياسي بود لذا همين امر را امام علي (ع) در زمان در خواست به خلافت بعد از عثمان فرمود اگر حضور مردم نبود كه حجت بر من تمام نميشد افسار خلافت رارها مي كرديم با اينكه ايشان آينده را از اول مي دانست كه همه مردم اطاعت محض نخواهند كرد .
خلاصه كلام اينكه امام به دلايل ذيل وظيفه قيام در مقابل دستگاه اموي داشت هرچند بي وفايي اهل كوفه با توجه به سوابق تاريخي و نيز علم امامت برايشان مشهود بود :
1- مسئوليت ديني واجتماعي امام
2- اقامه حجت بر امام كه به دليل نامه هاي فراوان محبت ظاهري بر امام تمام شد ه بود و امام نيز مسئول عمل به ظاهر بود و اگر دعوت مردم كوفه را پاسخ نمي گفت در برابر خدا و امت اسلامي مسئول و قابل مؤاخذ بود .
نكته ديگري كه بايد موردتوجه قرار گيرد اين است كه امام بلافاصله بعد از وصول نامه هاي كوفيان آهنگ كوفه نكرد بلكه ابتدا سفيراني ( مسلم بن عقيل و 000 ) را روانه كوفه كرد تا از صحت گفته هاي كوفيان مطمئن گردد و مسلم بن عقيل از مردم كوفه بيعت گرفت .
كتاب حماسه حسيني مرحوم شهيد مطهري ج 2 ص 260 براي مطالعه مفيد است .
www. eporsesh.com
