چهارشنبه، 25 اسفند 1389
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

پرسش :

به فرزندانمان درباره مرگ عزيزان چه بگوييم؟


پاسخ :
مرگ، اتفاقي ناگهاني است که با تمام بزرگي و تلخي خود به پايان مي‌رسد و پس از آن، بازماندگان خود را با فقداني که به وجود آمده است تطبيق مي‌دهند. بنابراين مرگ استرسي نيست که هر روز به وجود بيايد زيرا کسي که مي‌ميرد ديگر بازنمي‌گردد و براي هميشه از ميان رفته است. بايد به کودک بگوييم که او به بهشت رفته است؛ به يک جاي خوب. درباره بهشت و خدا براي او صحبت کنيم و به صورتي روشن به او بفهمانيم که عزيز از دست رفته ديگر بازنمي‌گردد. طبيعي است که فرزند شما از اين گفته‌ها ناراحت مي‌شود. اين استرس و نگراني يک باره وارد مي‌شود و سپس فرزندمان خود را با موقعيت جديد وفق مي‌دهد. اما اگر بگوييم کسي که رفته يک روز بازمي‌‌گردد، اول بايد جواب دهيم کي؟ و دوم اينکه چرا باز نگشت؟ هر دروغي هميشه دروغ‌هاي بعدي را به همراه مي‌آورد. مي‌توانيم بگوييم او برنمي‌گردد ولي يک روزي ما هم پيش او خواهيم رفت. حتي دليل گريه و سوگواري خود را براي او شرح دهيم و بگوييم که انسان‌ها ارزش دارند و با اهميت هستند و از اينکه پيش ما نيستند، دلمان برايشان تنگ مي‌شود. وقتي بچه‌ها از 9 سالگي به بعد با مفهوم مرگ آشنا مي‌شوند، خوب است در اين باره با آنها بيشتر صحبت کنيم. حتي اگر خواستند گريه و سوگواري کنند هيچ اشکالي ندارد. اجازه بدهيد سوگواري‌شان را انجام بدهند. نمي‌شود درباره مرگ عزيزي صحبت کنيم و انتظار داشته باشيم که فرزندمان گريه نکند. به طور مسلم او گريه خواهد کرد. پس اجازه بدهيم سوگواري کند تا خداي نکرده دچار سوگ به تاخير افتاده نشود.
www.salamat.com


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.