پرسش :
اگر رجعت براي آن است كه امامان(علیهم السلام) و صالحان، به پاداش زحمات‌شان برسند، پس بهشت براي چيست؟
پاسخ :
در توجيه هدف از رجعت، پيش از رستاخيز عمومي انسان‌ها، چنين گفته شده است: با توجه به آن چه از روايات اسلامي استفاده مي‌شود، اين موضوع، جنبة عمومي نداشته، بلكه به دو گروه خاص مربوط مي‌شود; يكي مؤمنان داراي عمل صالح كه در مرحله‌اي عالي از ايمان قرار دارند، و ديگري كافران و سركشان ستم‌گري كه در مرحلة پستي از كفر وظلم قرار گرفته‌اند; هم چنان كه در پاسخ به پرسش پيشين شما گفته شد، بازگشت دوبارة گروه اول به زندگي دنيا، براي تكميل حلقه تكامل آن‌هاست; گروه دوم نيز، براي مجازات دنيوي و تحمّل كيفر آن، بار ديگر به اين دنيا باز مي‌گردند.(تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 15، ص 559، دارالكتب الاسلامية.)
2. بازگشت مزبور به دنيا، نيز در زمان حضرت مهدي‌غ روي مي‌دهد. گروه اوّل، در كمال عزّت و افتخار، حكومت حق و عدالت اين امام معصوم‌را خواهند ديد، و گروه دوم نيز با خواري، در حالي كه با كيفر الهي رو به رو شده‌اند، موجب تشفّي و فروكش كردن خشم كساني مي‌شوند كه مورد ظلم و ستم آنان قرار گرفته‌اند.(اوايل المقالات، شيخ مفيد;، ص 89.)
3. از آن جا كه اين پاداش و كيفر براي دو گروه ياد شده، غير از پاداش و كيفر قيامت بوده و به دلايل كوتاهي كه بد آن‌ها اشاره شد، حكمت الهي، وقوع آن را ايجاب مي‌كند; از اين رو، چنين رُخدادي، با موضوع بهشت و دوزخ و پاداش و كيفر نهايي آن‌ها، هيچ گونه منافاتي نخواهد داشت.
همان گونه كه هم اينك، عالم برزخ و عالم ماده و دنيا، هر دو پا برجا بوده وجود يكي با ديگري سازگار است; البته اين نكته از آيات و روايات فهم‌پذير است، كه پيش از قيامت، نسل بشر از بين مي‌رود.(همان، ص 108.) اين موضوع نيز با زنده شدن برخي مردگان پيش از قيامت، منافاتي ندارد.
4. با توجه به مفهوم رجعت; يعني بازگشت برخي مردگان به دنيا، اين مطلب فهميده مي‌شود كه روز رجعت، مرتبه‌اي از مراتب قيامت و پايين‌تر از رتبه آن است; چرا كه در اين روز، هر چند به صورت ناقص، امكان شر و فساد وجود دارد. مفهوم رواياتي از ائمه: هم كه مي‌فرمايند ايام اللّه ثلاثه، يوم الظهور، يوم الكرّه و يوم القيامة; روزهاي خداوند، سه روز است: روز ظهور حضرت مهدي‌غ، روز رجعت و روز قيامت، همين معناست.(همان، ص 109.)
www.eporsesh.com
در توجيه هدف از رجعت، پيش از رستاخيز عمومي انسان‌ها، چنين گفته شده است: با توجه به آن چه از روايات اسلامي استفاده مي‌شود، اين موضوع، جنبة عمومي نداشته، بلكه به دو گروه خاص مربوط مي‌شود; يكي مؤمنان داراي عمل صالح كه در مرحله‌اي عالي از ايمان قرار دارند، و ديگري كافران و سركشان ستم‌گري كه در مرحلة پستي از كفر وظلم قرار گرفته‌اند; هم چنان كه در پاسخ به پرسش پيشين شما گفته شد، بازگشت دوبارة گروه اول به زندگي دنيا، براي تكميل حلقه تكامل آن‌هاست; گروه دوم نيز، براي مجازات دنيوي و تحمّل كيفر آن، بار ديگر به اين دنيا باز مي‌گردند.(تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 15، ص 559، دارالكتب الاسلامية.)
2. بازگشت مزبور به دنيا، نيز در زمان حضرت مهدي‌غ روي مي‌دهد. گروه اوّل، در كمال عزّت و افتخار، حكومت حق و عدالت اين امام معصوم‌را خواهند ديد، و گروه دوم نيز با خواري، در حالي كه با كيفر الهي رو به رو شده‌اند، موجب تشفّي و فروكش كردن خشم كساني مي‌شوند كه مورد ظلم و ستم آنان قرار گرفته‌اند.(اوايل المقالات، شيخ مفيد;، ص 89.)
3. از آن جا كه اين پاداش و كيفر براي دو گروه ياد شده، غير از پاداش و كيفر قيامت بوده و به دلايل كوتاهي كه بد آن‌ها اشاره شد، حكمت الهي، وقوع آن را ايجاب مي‌كند; از اين رو، چنين رُخدادي، با موضوع بهشت و دوزخ و پاداش و كيفر نهايي آن‌ها، هيچ گونه منافاتي نخواهد داشت.
همان گونه كه هم اينك، عالم برزخ و عالم ماده و دنيا، هر دو پا برجا بوده وجود يكي با ديگري سازگار است; البته اين نكته از آيات و روايات فهم‌پذير است، كه پيش از قيامت، نسل بشر از بين مي‌رود.(همان، ص 108.) اين موضوع نيز با زنده شدن برخي مردگان پيش از قيامت، منافاتي ندارد.
4. با توجه به مفهوم رجعت; يعني بازگشت برخي مردگان به دنيا، اين مطلب فهميده مي‌شود كه روز رجعت، مرتبه‌اي از مراتب قيامت و پايين‌تر از رتبه آن است; چرا كه در اين روز، هر چند به صورت ناقص، امكان شر و فساد وجود دارد. مفهوم رواياتي از ائمه: هم كه مي‌فرمايند ايام اللّه ثلاثه، يوم الظهور، يوم الكرّه و يوم القيامة; روزهاي خداوند، سه روز است: روز ظهور حضرت مهدي‌غ، روز رجعت و روز قيامت، همين معناست.(همان، ص 109.)
www.eporsesh.com
