پرسش :

ترس‏هاي کودکان در سنين مختلف کدامند و تا چه حدي طبيعي هستند؟

پاسخ :
فرزند انسان از لحظه‏اي که به دنيا مي‏آيد، در برابر دو محرک واکنش ترس نشان مي‏دهد: يکي صداي بلند و ديگري افتادن. در يک سالگي از چهره‏هاي غريبه مي‏ترسد. در دو سالگي، ترس، بيشتر از صداها (صداي سيفون، جاروبرقي، فرياد بلند) است. کودکان سه تا پنج ساله، از موجودات خيالي مي‏ترسند. کودکان در اين سن، جاندار پندارند؛ يعني موجودات خيالي مثل هيولا، غول، ديو و مانند اين‏ها را در ذهن خود تصور مي‏کنند و حتي به آن‏ها جان مي‏دهند؛ آن‏ها را واقعي مي‏پندارند و مي‏ترسند. در سنين بالاتر، افزون بر ترس‏هاي دوران کودکي، ترس از تاريکي نيز شايع است که تا 12 و گاهي تا 14 سالگي نيز ادامه مي‏يابد.
کودکان بين 2 تا 7 سال، حدود 4 تا 5 نوع ترس دارند که هر 4/5 روز يک بار خود را نشان مي‏دهد. اگر از اين حد بيشتر و ترس کودک طولاني شد، بايد درمان شود و گرنه به «فوبي»(1)تبديل خواهد شد.
پی نوشت:
(1) Phobia: ترس بي‏اساس و غير طبيعي. فرد مبتلا به فوبي، در بسياري موارد از غير منطقي بودن ترس خودآگاه است؛ اما نمي‏تواند در مقابل آن مقاومت کند.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)