پرسش :

پسر 10 ساله ام در برابر تذکرهاي کلامي من و پدرش بسيار مقاومت مي کند. آيا راهي ديگر براي اصلاح او وجود دارد؟

پاسخ :
مي توانيد از روش تربيت خاموش استفاده کنيد. تربيت خاموش، دو شکل دارد: استفاده از سکوت و استفاده از نگاه.
وقتي فرزندتان رفتار نابهنجاري از خود بروز مي دهد، با اظهار ناخشنودي در چهره، سکوت کنيد. سکوت شما سبب تأمل فرزند و سازندگي او مي شود.
امام علي (ع) فرمود:
رُبّ سکوتٍ ابلغُ من کلامٍ(1).
چه بسا سکوتي که از سخن، رساتر است.
گاهي سخن بر زبان جاري نمي شود؛ اما سکوت شما با فرزند حرف مي زند.
پرمود بترا( Permuda Betra)، روان شناس غربي مي گويد:
حرف هايي که بر زبان جاري نمي شوند، از سخناني که بر زبان جاري مي شوند، مهم ترند.(2)
شکل ديگر تربيت خاموش، استفاده از نگاه است. نگاه انسان، دنيايي حرف دارد. گاهي يک نگاه پرمعنا، سرنوشت تاريخ را دگرگون ساخته است. معلم عمر بن عبد العزيز، هنگام عبور از کوچه، با شنيدن سخنان ناشايست وي درباره امام علي(ع) نگاهي از روي ناخشنودي کرد و گذشت و همين نگاه سبب شد تا عمر پس از رسيدن به حکومت، دشنام دادن به امام علي(ع) را ممنوع کند.(3)
با نگاه مي توان تقاضا، اعتراض يا تهديد خود را به فرزند منتقل کرد. استفاده از اين روش براي فرزند شما که در برابر سخنانتان مقاومت شديدي دارد، مناسب است.
پی نوشتها:
1. غررالحکم، ص 215.
2. حسين سيدي، يک شاخه گل مينا، ص 96.
3. مرتضي مطهري، داستان راستان، ج2، ص 199.
منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388