پرسش :
کودک 6 ساله ام لکنت زبان دارد. براي برخورد درست با اين مشکل و کاستن از آن راهنمايي ام کنيد.
پاسخ :
بکوشيد جلو عوامل تشديد کننده را بگيريد. عواملي که لکنت زبان کودکان را تشديد مي کند، چنين است:
1. فشارهاي روحي: فشارهاي روحي ناشي از کتک والدين يا برادر و خواهر، خستگي فراوان، هيجان، توقع بيش از حد و.. عامل تشديد لکنت است؛ پس فشارهاي روحي او را از بين ببريد.
2. ترس: وقتي کودک شما مي ترسد، تارهاي صوتي اش سفت و تنفس سخت مي شود؛ در نتيجه لکنت او بيشتر خواهد شد.
3. حساسيت بيش از حد: حساسيت بيش از حد و تذکر فراوان براي اصلاح گفتار کودک، مشکل او را بيشتر مي کند.
4. تمسخر ديگران: جلو تمسخر ديگران را بگيريد. خواهر و برادر و همسالان او را توجيه کنيد که تمسخر آنان، بر مشکل برادر و دوست آنان مي افزايد.
چند توصيه
أ. هنگام سخن گفتن با کودک به او نگاه کنيد.
ب. اجازه دهيد جمله هايش را خود تمام کند و در تکميل آن ها پيشي نگيريد.
ج. سخن کودک را قطع، و جمله او را پيشگويي نکنيد.
د. به گفتار فرزندتان با کلمات خودش پاسخ دهيد؛ براي مثال، وقتي مي گويد: م...م...من گ...گ...گربه را ديدم، بگوييد: بله، تو گربه را ديدي.
هـ. پيش از پاسخگويي به او، يک لحظه صبر کنيد.
و. با فرزند خود، همخواني را تمرين کنيد. با هم، خواندن شعر يا سرودي را آغاز کنيد و پس از چند لحظه، صداي خود را قطع کنيد تا او به تنهايي ادامه دهد.
ز. هنگام سخن گفتن با او، از جمله هاي کوتاه و روشن استفاده کنيد.
ح. به او بياموزيد آرام سخن بگويد. بلند سخن گفتن، فشار در حنجره را بيشتر مي کند و بر مشکلش مي افزايد.
ط. دست کم 5 دقيقه را در روز براي صحبت آرام با او اختصاص دهيد.
منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
بکوشيد جلو عوامل تشديد کننده را بگيريد. عواملي که لکنت زبان کودکان را تشديد مي کند، چنين است:
1. فشارهاي روحي: فشارهاي روحي ناشي از کتک والدين يا برادر و خواهر، خستگي فراوان، هيجان، توقع بيش از حد و.. عامل تشديد لکنت است؛ پس فشارهاي روحي او را از بين ببريد.
2. ترس: وقتي کودک شما مي ترسد، تارهاي صوتي اش سفت و تنفس سخت مي شود؛ در نتيجه لکنت او بيشتر خواهد شد.
3. حساسيت بيش از حد: حساسيت بيش از حد و تذکر فراوان براي اصلاح گفتار کودک، مشکل او را بيشتر مي کند.
4. تمسخر ديگران: جلو تمسخر ديگران را بگيريد. خواهر و برادر و همسالان او را توجيه کنيد که تمسخر آنان، بر مشکل برادر و دوست آنان مي افزايد.
چند توصيه
أ. هنگام سخن گفتن با کودک به او نگاه کنيد.
ب. اجازه دهيد جمله هايش را خود تمام کند و در تکميل آن ها پيشي نگيريد.
ج. سخن کودک را قطع، و جمله او را پيشگويي نکنيد.
د. به گفتار فرزندتان با کلمات خودش پاسخ دهيد؛ براي مثال، وقتي مي گويد: م...م...من گ...گ...گربه را ديدم، بگوييد: بله، تو گربه را ديدي.
هـ. پيش از پاسخگويي به او، يک لحظه صبر کنيد.
و. با فرزند خود، همخواني را تمرين کنيد. با هم، خواندن شعر يا سرودي را آغاز کنيد و پس از چند لحظه، صداي خود را قطع کنيد تا او به تنهايي ادامه دهد.
ز. هنگام سخن گفتن با او، از جمله هاي کوتاه و روشن استفاده کنيد.
ح. به او بياموزيد آرام سخن بگويد. بلند سخن گفتن، فشار در حنجره را بيشتر مي کند و بر مشکلش مي افزايد.
ط. دست کم 5 دقيقه را در روز براي صحبت آرام با او اختصاص دهيد.
منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
