پرسش :
چگونه جهاد و شهادت سبب ورود به بهشت مي شود؟
پاسخ :
خداوند در سوره توبه مي فرمايد : « انّ الله اشتري من المؤمنين انفسهم و اموالهم بانّ لهم الجنّه يقاتلون في سبيل الله فيقتلون و يُقتلون وعداً عليه حقا في التوراه و الانجيل و القرآن و مَن اوفي بعهده مِن الله فاستبشروا ببيعکم الذّي بايعتم به و ذلک هو الفوز العظيم »(1) : خداوند از مؤمنان جان ها و اموالشان را خريداري مي کند که در برابر بهشت براي آنان باشد به اين گونه که در راه خدا پيکار مي کنند، مي کشند و کشته مي شوند. اين وعده حقي است بر او که در تورات و انجيل و قرآن ( سه کتاب بزرگ آسماني ) آمده، و چه کسي نسبت به عهدش از خدا وفادارتر است، حال که چنين است بشارت باد بر شما به خاطر معامله اي که با خدا کرديد و اين پيروزي بزرگي است، به راستي که تجارت بي نظير و بي مانند است : خريدار خداوند، فروشندگان، مؤمنان مجاهد، متاعي که خريداري مي شود جانها و اموالي است که خداوند خودش به آنها بخشيده، بهايي که براي آن پرداخته مي شود، بهشت جاويدان، و سند اين معامله سه کتاب بزرگ آسماني است و به دنبال همه اينها تبريکي است که اين خريدار به اين فروشندگان مي گويد.
در روايتي آمده است : وقتي که اين آيه نازل شد پيامبر اکرم (ص) در مسجد بودند و آيه را با صداي بلند تلاوت فرمودند و مردم تکبير گفتند، مردي از انصار خدمت پيامبر (ص) آمد و پرسيد راستي همين آيه نازل شد؟ پيامبر (ص) فرمودند : آري، مرد انصاري گفت : « بيع ربيح لا نقيل و لا نستقيل » : معامله اي است بسيار پر سود، نه تقاضاي فسخ آن را خواهيم کرد و نه فسخ آن را مي پذيريم.
از آيه فوق استفاده مي شود که نه تنها شهيدان راه خدا، بلکه پيروزمندان در جهاد نيز مشمول چنين معامله اي با خدا هستند و همين قدر که جان خود را در طبق اخلاص نهاده اند و به ميدان جهاد مي روند، مصداق معامله با خداست. و هدف اصلي در هم کوبيدن دشمن است نه شهادت، چرا که در آيه « يقتلون » ( دشمن را مي کشند ) مقدم بر « يُقتلون » ( خود آنها شهيد مي شوند ) شده است ! لذا شهادت مقام والايي است که در اين مسير عائد گروهي از سعادتمندان مي شود و به عبارت ديگر شهادت هدف نيست بلکه گذرگاهي است در راه هدف و اين چنين، جهاد و شهادت هر دو از اسباب مهم ورود به بهشت برين مي باشد.
پي نوشت:
1- توبه / 111.
منبع: تصویر بهشت و بهشتیان در قرآن کریم، فاطمه کريمي، انتشارات جامعه القرآن الکریم
خداوند در سوره توبه مي فرمايد : « انّ الله اشتري من المؤمنين انفسهم و اموالهم بانّ لهم الجنّه يقاتلون في سبيل الله فيقتلون و يُقتلون وعداً عليه حقا في التوراه و الانجيل و القرآن و مَن اوفي بعهده مِن الله فاستبشروا ببيعکم الذّي بايعتم به و ذلک هو الفوز العظيم »(1) : خداوند از مؤمنان جان ها و اموالشان را خريداري مي کند که در برابر بهشت براي آنان باشد به اين گونه که در راه خدا پيکار مي کنند، مي کشند و کشته مي شوند. اين وعده حقي است بر او که در تورات و انجيل و قرآن ( سه کتاب بزرگ آسماني ) آمده، و چه کسي نسبت به عهدش از خدا وفادارتر است، حال که چنين است بشارت باد بر شما به خاطر معامله اي که با خدا کرديد و اين پيروزي بزرگي است، به راستي که تجارت بي نظير و بي مانند است : خريدار خداوند، فروشندگان، مؤمنان مجاهد، متاعي که خريداري مي شود جانها و اموالي است که خداوند خودش به آنها بخشيده، بهايي که براي آن پرداخته مي شود، بهشت جاويدان، و سند اين معامله سه کتاب بزرگ آسماني است و به دنبال همه اينها تبريکي است که اين خريدار به اين فروشندگان مي گويد.
در روايتي آمده است : وقتي که اين آيه نازل شد پيامبر اکرم (ص) در مسجد بودند و آيه را با صداي بلند تلاوت فرمودند و مردم تکبير گفتند، مردي از انصار خدمت پيامبر (ص) آمد و پرسيد راستي همين آيه نازل شد؟ پيامبر (ص) فرمودند : آري، مرد انصاري گفت : « بيع ربيح لا نقيل و لا نستقيل » : معامله اي است بسيار پر سود، نه تقاضاي فسخ آن را خواهيم کرد و نه فسخ آن را مي پذيريم.
از آيه فوق استفاده مي شود که نه تنها شهيدان راه خدا، بلکه پيروزمندان در جهاد نيز مشمول چنين معامله اي با خدا هستند و همين قدر که جان خود را در طبق اخلاص نهاده اند و به ميدان جهاد مي روند، مصداق معامله با خداست. و هدف اصلي در هم کوبيدن دشمن است نه شهادت، چرا که در آيه « يقتلون » ( دشمن را مي کشند ) مقدم بر « يُقتلون » ( خود آنها شهيد مي شوند ) شده است ! لذا شهادت مقام والايي است که در اين مسير عائد گروهي از سعادتمندان مي شود و به عبارت ديگر شهادت هدف نيست بلکه گذرگاهي است در راه هدف و اين چنين، جهاد و شهادت هر دو از اسباب مهم ورود به بهشت برين مي باشد.
پي نوشت:
1- توبه / 111.
منبع: تصویر بهشت و بهشتیان در قرآن کریم، فاطمه کريمي، انتشارات جامعه القرآن الکریم