پرسش :
در مورد آيه 72 سوره مريم كه :همه وارد جهنم مي شوند منظور از همه چه كساني هستند.
پاسخ :
«و ان منكم الا واردها كان علي ربك حتما مقضيا، ثم ننجي الذين اتقوا و نذر الظلمين فيها جثيا؛ و همه شما (بدون استثناء) وارد جهنم مي شويد، اين امري است حتمي و قطعي بر پروردگارت، پس آنان را كه تقوا پيشه كردند از آن رهايي مي بخشيم و ظالمان را - در حالي كه (از ضعف و ذلت) به زانو درآمده اند - در آن رها مي سازيم» (مريم، آيه 71 و 72).
مفسران در اين دو آيه مطالب متعددي با توجه به معناي «ورود» گفته اند:
برخي معتقدند كه ورود در اينجا به معناي نزديك شدن و اشراف پيدا كردن است؛ يعني همه مردم، خوبان و بدان، بدون استثناء براي حسابرسي يا براي مشاهده سرنوشت نهايي بدكاران، به كنار جهنم مي آيند، سپس خداوند پرهيزكاران را رهايي مي بخشد و ستمگران را در ان رها مي كند (تفسير الميزان، ترجمه: محمد باقر موسوي همداني، ج 14، ص 123، دفتر انتشارات اسلامي)
تفسير ديگري كه برخي مفسران برگزيدند اين است كه ورود در اينجا به معناي دخول است و به اين ترتيب همه انسان ها - نيك و بد - وارد جهنم مي شوند. منتها دوزخ نيكان، سرد و سالم خواهد بود همان گونه كه آتش نمرود بر ابراهيم سرد و گلستان شد. ولي دوزخيان كه (ظالمان) كه تناسب با آتش دوزخ دارند همچون ماده قابل اشتغالي كه بر آتش برسد شعله ور مي شوند(تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 13، ص 118، دارالكتب السلاميه).
قطع نظر از برخي تفاوت ها در اين دو تفسير نتيجه هر دو يكي است؛ زيرا در هر دو صورت (اشراف و دخول) مؤمنان صدمه اي از آتش نمي بيند و به فرض ورود، آتش براي مؤمنان سرد و سالم مي شود.
فلسفه ورود يا اشراف مؤمنان به آتش جهنم اين است كه مؤمنان با مشاهده عذاب جهنميان حداكثر لذت را از نعمت هاي خدادادي در بهشت ببرند؛ چرا كه قدر عافيت را كسي مي داند كه به مصيبتي گرفتار آيد.
eporsesh.com
«و ان منكم الا واردها كان علي ربك حتما مقضيا، ثم ننجي الذين اتقوا و نذر الظلمين فيها جثيا؛ و همه شما (بدون استثناء) وارد جهنم مي شويد، اين امري است حتمي و قطعي بر پروردگارت، پس آنان را كه تقوا پيشه كردند از آن رهايي مي بخشيم و ظالمان را - در حالي كه (از ضعف و ذلت) به زانو درآمده اند - در آن رها مي سازيم» (مريم، آيه 71 و 72).
مفسران در اين دو آيه مطالب متعددي با توجه به معناي «ورود» گفته اند:
برخي معتقدند كه ورود در اينجا به معناي نزديك شدن و اشراف پيدا كردن است؛ يعني همه مردم، خوبان و بدان، بدون استثناء براي حسابرسي يا براي مشاهده سرنوشت نهايي بدكاران، به كنار جهنم مي آيند، سپس خداوند پرهيزكاران را رهايي مي بخشد و ستمگران را در ان رها مي كند (تفسير الميزان، ترجمه: محمد باقر موسوي همداني، ج 14، ص 123، دفتر انتشارات اسلامي)
تفسير ديگري كه برخي مفسران برگزيدند اين است كه ورود در اينجا به معناي دخول است و به اين ترتيب همه انسان ها - نيك و بد - وارد جهنم مي شوند. منتها دوزخ نيكان، سرد و سالم خواهد بود همان گونه كه آتش نمرود بر ابراهيم سرد و گلستان شد. ولي دوزخيان كه (ظالمان) كه تناسب با آتش دوزخ دارند همچون ماده قابل اشتغالي كه بر آتش برسد شعله ور مي شوند(تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 13، ص 118، دارالكتب السلاميه).
قطع نظر از برخي تفاوت ها در اين دو تفسير نتيجه هر دو يكي است؛ زيرا در هر دو صورت (اشراف و دخول) مؤمنان صدمه اي از آتش نمي بيند و به فرض ورود، آتش براي مؤمنان سرد و سالم مي شود.
فلسفه ورود يا اشراف مؤمنان به آتش جهنم اين است كه مؤمنان با مشاهده عذاب جهنميان حداكثر لذت را از نعمت هاي خدادادي در بهشت ببرند؛ چرا كه قدر عافيت را كسي مي داند كه به مصيبتي گرفتار آيد.
eporsesh.com
