پرسش :

برخى از آيات قرآن شفاعت را نفى مى كند و برخى اثبات , جمع اين آيات چگونه است ؟

پاسخ :
آيـاتـى مانند [ يوم لا بيع فيه , و لا خله و لا شفاعه ( بقره - 254 ) ] و [ يوم لايغنى مولى عن مولى شـيـئا ( دخـان - 41 ) ] و [ مـا للظالمين من حميم و لا شفيع يطاع ( مومن - 18 ) ] و [ فمالنا من شافعين و لا صديق حميم ( شعراء - 101 ) ] ,شفاعت و تاثير وسايط را نفى مى كند . برخى آيات شفاعت را مخصوص خداوند مى داندمثل آيات [ 000 مالكم من دونه من ولى و لا شفيع افـلا تـتـذكـرون ( سجده - 63 ) ] و[ ليس لهم من دونه ولى و لا شفيع ( انعام - 51 ) ] , و [ قل للّه الشفاعه جميعا( زمر - 44 ) ] . برخى آيات نيز شفاعت را براى كسانى كه خداوند به آنها اذن دهداثبات مى كند مانند [ 000 من ذا الذى يشفع عنده الا باذنه ( بقره 255 ) ][ 000 ما من شفيع الا من بعد اذنه ( يونس - 3 ) ] و [ 000 و لا يشفعون الا لمن ارتضى ( انبياء - 28 ) . از مـجـمـوع ايـن آيـات فـهميده مى شود كه شفاعت مخصوص خداونداست و اگر او بخواهد به بندگان صالح خود نيز اذن و امكان شفاعت را مى دهد . آنچه مردود است شفاعت مستقل و بدون اذن خداوند است .
eporsesh.com