پرسش :
نام قوم هايي كه در قرآن كريم، از آنها ياد شده و پيامبر آن و سرانجام شان توضيح دهيد؟
پاسخ :
قرآن به اقوام زيل اشاره كرده است:
1 ـ قوم ابراهيم; 2 ـ قوم تبع; 3 ـ قوم ثمود(صالح); 4 ـ قوم سبأ; 5 ـ قوم شعيب (ايكه; 6 ـ قوم عاد; 7 ـ قوم لوط; 8 ـ قوم مأجوج; 9 ـ قوم يأجوج; 10 ـ قوم نوح; 11 ـ قوم يونس; 12 ـ قوم موسي(بني اسراييل); 13 ـ قوم عيسي.
جهت اختصار فقط به برخي از آنها اشاره ميشود:
1. قوم تبع: از قوم تبع دو بار در قرآن كريم ياد شده است(دخان / 36; ق / 13.)، بعضي از مفسران گفتهاند: تبع خود مؤمن بود، ولي قوم او بتپرست و مشرك بودهاند.
2. قوم سبا: اين قوم، شايد در زمان حضرت داود و سليمانو يا كمي بعد از آن ميزيستند، قومي بودند كه خدا انواع نعمتها را به آنها بخشيد، ولي راه كفران را در پيش گرفتند و خدا نعمتهاي خود را از آنها گرفت و با آمدن سيل بنيان كن، چنان پراكنده و آواره شدند، كه ماجراي زندگي آنها درس عبرتي براي آيندگان شد. قرآن كريم، در آيات: (سبأ/ 15ـ 17)، از اين قوم ياد كرده است.
3. قوم نوح; حضرت نوحغ، در مدت 950 سال در اين قوم مشغول تبليغ و دعوت به سوي توحيد بود، كه سرانجام جز گروه اندكي به او ايمان نياوردند و خداوند، در اثر ستمگري و لجاجت اين قوم، طوفان عظيمي فرستاد و طومار زندگي ننگين آنها را در هم پيچيد: (عنكبوت / 14-9; هود / 25-28 و....)
4. قوم عاد; مردمي بودند كه در سرزمين "يمن" زندگي ميكردند، از نظر قدرت جسماني و ثروت سرشاري كه از طريق كشاورزي و دامداري به آن ميرسيد، ملتي نيرومند و قوي بودند، ولي انحرافات عقيدهاي، مخصوصاً بتپرستي و مفاسد اخلاقي در ميان آنها فراوان بود و هر قدر پيامبر آنها، هودغ، بر تبليغات خود ميافزود، آنها با خيره سري و لجاجت خود ميافزودند. سرانجام، خداوند آنها را با عذاب دردناكي مجازات كرد و تندبادي غبارآلود و عظيم مأمور عذاب و هلاك آنها شد: (اعراف، 65ـ72; هود، 58ـ60; فصلت، 15ـ16 و...)(ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 6، ص 330، ج 16، ص 238; ج 18، ص 56، ج 23، ص 38، دارالكتب الاسلامية; اعلام قرآن، دكتر محمّد خزائلي، مؤسسه انتشارات اميركبير.)
eporsesh.com
قرآن به اقوام زيل اشاره كرده است:
1 ـ قوم ابراهيم; 2 ـ قوم تبع; 3 ـ قوم ثمود(صالح); 4 ـ قوم سبأ; 5 ـ قوم شعيب (ايكه; 6 ـ قوم عاد; 7 ـ قوم لوط; 8 ـ قوم مأجوج; 9 ـ قوم يأجوج; 10 ـ قوم نوح; 11 ـ قوم يونس; 12 ـ قوم موسي(بني اسراييل); 13 ـ قوم عيسي.
جهت اختصار فقط به برخي از آنها اشاره ميشود:
1. قوم تبع: از قوم تبع دو بار در قرآن كريم ياد شده است(دخان / 36; ق / 13.)، بعضي از مفسران گفتهاند: تبع خود مؤمن بود، ولي قوم او بتپرست و مشرك بودهاند.
2. قوم سبا: اين قوم، شايد در زمان حضرت داود و سليمانو يا كمي بعد از آن ميزيستند، قومي بودند كه خدا انواع نعمتها را به آنها بخشيد، ولي راه كفران را در پيش گرفتند و خدا نعمتهاي خود را از آنها گرفت و با آمدن سيل بنيان كن، چنان پراكنده و آواره شدند، كه ماجراي زندگي آنها درس عبرتي براي آيندگان شد. قرآن كريم، در آيات: (سبأ/ 15ـ 17)، از اين قوم ياد كرده است.
3. قوم نوح; حضرت نوحغ، در مدت 950 سال در اين قوم مشغول تبليغ و دعوت به سوي توحيد بود، كه سرانجام جز گروه اندكي به او ايمان نياوردند و خداوند، در اثر ستمگري و لجاجت اين قوم، طوفان عظيمي فرستاد و طومار زندگي ننگين آنها را در هم پيچيد: (عنكبوت / 14-9; هود / 25-28 و....)
4. قوم عاد; مردمي بودند كه در سرزمين "يمن" زندگي ميكردند، از نظر قدرت جسماني و ثروت سرشاري كه از طريق كشاورزي و دامداري به آن ميرسيد، ملتي نيرومند و قوي بودند، ولي انحرافات عقيدهاي، مخصوصاً بتپرستي و مفاسد اخلاقي در ميان آنها فراوان بود و هر قدر پيامبر آنها، هودغ، بر تبليغات خود ميافزود، آنها با خيره سري و لجاجت خود ميافزودند. سرانجام، خداوند آنها را با عذاب دردناكي مجازات كرد و تندبادي غبارآلود و عظيم مأمور عذاب و هلاك آنها شد: (اعراف، 65ـ72; هود، 58ـ60; فصلت، 15ـ16 و...)(ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 6، ص 330، ج 16، ص 238; ج 18، ص 56، ج 23، ص 38، دارالكتب الاسلامية; اعلام قرآن، دكتر محمّد خزائلي، مؤسسه انتشارات اميركبير.)
eporsesh.com
