پرسش :
توصيف قيامت به عبوس قمطرير براي چه منظوري است؟
پاسخ :
اين نام فقط يكبار در قرآن مجيد به چشم مي خورد، در سوره انسان (هل اتي) آيه 10 از زبان «ابرار» (نيكان) نقل مي كند كه آنها مي گويند «اِنّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَريراً» [ما از پروردگارمان خائفيم از آن روز كه عبوس و سخت است].
ناگفته پيدا است كه «عبوس» از صفات انسان است، و به كسي گفته مي شود كه قيافه اش را درهم كشيده و كاملاً ناخشنود است، و توصيف آن روز به «عبوس» كنايه زنده اي از وضع وحشتناك آن روز است، يعني آنقدر حوادث آن سخت و ناراحت كننده است كه نه تنها انسانها در آن روز عبوس اند، بلكه گوئي خود آن روز نيز قيافه اش را سخت در هم كشيده و ناراحت است!
«قَمْطَرِيرْ» به گفته بسياري از مفسران به معني [سخت و شديد] يا انسان ترش روي و عبوس است، بنابراين مفهوم آن نزديك به مفهوم عبوس است، اين واژه از ماده «قطر» (بر وزن قفل) گرفته شده و ميم زائده است، و به قولي از ماده «قَمْطَر» (بر وزن خنجر) گرفته شده.
به هر حال تعبير فوق نشان مي دهد كه حوادث آن روز به قدري سخت و شديد و دشوار و دردناك است كه آثار آن از درون جان انسانها به قيافه ها منتقل مي شود، و وحشت و اضطراب سر تا پاي همگان را فرا مي گيرد، چون كسي از پايان كار خود خبردار نيست، و همگي در انتظار حساب و در انتظار لطف خدا هستند.
بعضي از مفسران گفته اند «سُبْحانَ اللهِ ما اَشدَّ اِسْمُهُ وَهُوَ مِنْ اِسْمِهِ اَشَدُّ،» [سبحان الله! روز قيامت چه نام شديد و سختي دارد (عبوساً قمطريرا) و از آن شديدتر خود آن روز است]
eporsesh.com
اين نام فقط يكبار در قرآن مجيد به چشم مي خورد، در سوره انسان (هل اتي) آيه 10 از زبان «ابرار» (نيكان) نقل مي كند كه آنها مي گويند «اِنّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَريراً» [ما از پروردگارمان خائفيم از آن روز كه عبوس و سخت است].
ناگفته پيدا است كه «عبوس» از صفات انسان است، و به كسي گفته مي شود كه قيافه اش را درهم كشيده و كاملاً ناخشنود است، و توصيف آن روز به «عبوس» كنايه زنده اي از وضع وحشتناك آن روز است، يعني آنقدر حوادث آن سخت و ناراحت كننده است كه نه تنها انسانها در آن روز عبوس اند، بلكه گوئي خود آن روز نيز قيافه اش را سخت در هم كشيده و ناراحت است!
«قَمْطَرِيرْ» به گفته بسياري از مفسران به معني [سخت و شديد] يا انسان ترش روي و عبوس است، بنابراين مفهوم آن نزديك به مفهوم عبوس است، اين واژه از ماده «قطر» (بر وزن قفل) گرفته شده و ميم زائده است، و به قولي از ماده «قَمْطَر» (بر وزن خنجر) گرفته شده.
به هر حال تعبير فوق نشان مي دهد كه حوادث آن روز به قدري سخت و شديد و دشوار و دردناك است كه آثار آن از درون جان انسانها به قيافه ها منتقل مي شود، و وحشت و اضطراب سر تا پاي همگان را فرا مي گيرد، چون كسي از پايان كار خود خبردار نيست، و همگي در انتظار حساب و در انتظار لطف خدا هستند.
بعضي از مفسران گفته اند «سُبْحانَ اللهِ ما اَشدَّ اِسْمُهُ وَهُوَ مِنْ اِسْمِهِ اَشَدُّ،» [سبحان الله! روز قيامت چه نام شديد و سختي دارد (عبوساً قمطريرا) و از آن شديدتر خود آن روز است]
eporsesh.com
