پرسش :
آیا ظهور امام زمان (عج) همراه با جنگ با مخالفان دین اسلام است؟
پاسخ :
شرح پرسش:
در روايت آمده زماني كه امام زمان (علیه السلام) ظهور مي‌كنند هر كسي كه ايمان نياورد را از دم تيغ شمشير مي‌گذرانند. در اين صورت اين مطلب با "لاَ َّ إِكْرَاهَ فِي الدِّين" چگونه تفسير، تبيين و تعبير می‌شود؟
پاسخ:
مخالفان امام را مي توان به سه دسته تقسيم کرد:
1. مخالفان سياسي و مذهبي کهِ مسلمان‌اند؛
2. مخالفاني که اهل كتاب‌اند؛
3. مخالفاني که معاند ومستكبران‌اند.
اما دسته اول: با مروري بر روايات سيرة مهدي (عج) نشان ميدهد، در نظام آن حضرت، آزاديِ مذهب وجود دارد،
و مسلماني به جرم داشتن عقيدة مخالف، مجازات نميشوند، و مخالفان مذهبي، حق اظهار عقيده دارند.
ناگفته نماند، امامدر همة مراحلِ دعوت و فعاليت، به تبيين اهداف و علل اقدامات خود ميپردازد، و نقطة ابهامي را براي مردم باقي نميگذارد. مخالفان سياسي و مذهبي، با استفاده از جوّ آرامي كه امامايجاد ميكند، به بيان مواضع خود ميپردازند و جواب ميشنوند.(فروع كافي، كليني;، ج 8، ص 227، دارالتعارف، بيروت; بحارالانوار، مجلسي;، ج 52، ص 343 و ص 387، مؤسسه الوفأ / وسائل الشيعه، شيخ حرّ عاملي;، ج 11، ص 55، داراحيأ التراث الاسلامي.)
اما دسته دوم: از رواياتِ مستفيض استفاده ميشود كه، برخورد امام مهدي(عج) با اهل كتاب، بر اساس كتاب و سنت است; و هدف آن حضرت، احياي قوانين قرآن و روش پيامبر اكرم(ص)خواهد بود; و گرفتن جزيه، از مقررات اسلامي و بر اساس قرآن و سنت اعمال خواهد شد.
بنابراين، مقصود از آية "لِيُظْهِرَهُو عَلَي الدِّينِ كُلِّه;(توبه،33) تا آن را (دين اسلام را) بر هر چه دين است پيروز گرداند." وحدت دين نيست; بلكه حكومت جهاني واحد است.(ر.ك، ارشاد، شيخ مفيد;، ج 2، ص 383، مؤسسه آلالبيت / اعلام الوري، امين الاسلام طبرسي;، ص 445، دارالمعرفه، بيروت.)
و اما دسته سوم: بله، امام مهدي(عج) همة مستكبران، مفسدان، كافران را كه از دشمنان اصلي امام هستند، در آن روزگار، بعد از اتمام حجت، ريشه كن خواهد كرد; و به اين وسيله، هر گونه الحاد و شرك را نابود كرده، و همه بازدارندههاي پيشرفت اسلام را از ميان خواهد برد، و تمام مردم جهان سر بر فرمان دستورهاي وليعصر امام مهديغ خواهند برد. و شايد رواياتي كه ميفرمايند آن حضرت همة دشمنان خود را از دم تيغ ميگذراند اين گروه از افراد باشند.
با توجه به تفصيل فوق، اولاً: آية شريفة "لاَ َّ إِكْرَاهَ فِي الدِّين" با آن چه در مطالب بالا گذشت تنافي ندارد. شدت عمل امامغ با دستة سوم و با ناصبيها و معاندين امري عقلاني، شرعي و مطابق با همة قوانين اجتماعي، انساني و بينالمللي است. بديهي است، كساني كه با برقراري قسط و عدل و برپائي مدينة فاضلة حضرت مهديغ ]كه در سطح جهان بپا خواهد كرد[ به ستيز برخيزند، آن حضرت آنها را از دم تيغ خواهد گذراند. تا بالاخره بشر شيريني زندگي خوش توأم با صفا، صميميت، برابري، مساوات و... و بدور از هر گونه بي عدالتي، ظلم، فساد، هوي و هوس و... همراه با معارف بلند اسلام و احكام و دستورات الهي را براي اولين بار تجربه كنند.
ثانياً: مفهوم "لاَ َّ إِكْرَاهَ فِي الدِّين" اين است كه، هيچ كس توانايي عوض كردن اعتقاد قلبي افراد را ندارد; زيرا، اكراه تنها در اعمال ظاهري و افعال و حركات بدني و مادي تأثير ميكند; و اما اعتقادات قلبي، علل و اسباب آنها، از سنخ اعتقاد و ادراك است، و محال است كه نتيجة جهل، علم باشد; يا اين كه مقدمات غير علمي موجب تصديق علمي گردد.( براي آگاهي بيشتر رجوع كنيد به آيات: اعراف، 65و73و85; هود، 14و50و61و84; انبيأ، 25و87و108 / ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 9، ص 129 و ج 12، ص 73 و ج 13، ص 386 و ج 27، ص 445، دارالكتب الاسلامية / تفسير الميزان، علامه طباطبائي(ره)، ج 11، ص 277، اسماعيليان و فرهنگي علامه طباطبائي(ره).
eporsesh.com
شرح پرسش:
در روايت آمده زماني كه امام زمان (علیه السلام) ظهور مي‌كنند هر كسي كه ايمان نياورد را از دم تيغ شمشير مي‌گذرانند. در اين صورت اين مطلب با "لاَ َّ إِكْرَاهَ فِي الدِّين" چگونه تفسير، تبيين و تعبير می‌شود؟
پاسخ:
مخالفان امام را مي توان به سه دسته تقسيم کرد:
1. مخالفان سياسي و مذهبي کهِ مسلمان‌اند؛
2. مخالفاني که اهل كتاب‌اند؛
3. مخالفاني که معاند ومستكبران‌اند.
اما دسته اول: با مروري بر روايات سيرة مهدي (عج) نشان ميدهد، در نظام آن حضرت، آزاديِ مذهب وجود دارد،
و مسلماني به جرم داشتن عقيدة مخالف، مجازات نميشوند، و مخالفان مذهبي، حق اظهار عقيده دارند.
ناگفته نماند، امامدر همة مراحلِ دعوت و فعاليت، به تبيين اهداف و علل اقدامات خود ميپردازد، و نقطة ابهامي را براي مردم باقي نميگذارد. مخالفان سياسي و مذهبي، با استفاده از جوّ آرامي كه امامايجاد ميكند، به بيان مواضع خود ميپردازند و جواب ميشنوند.(فروع كافي، كليني;، ج 8، ص 227، دارالتعارف، بيروت; بحارالانوار، مجلسي;، ج 52، ص 343 و ص 387، مؤسسه الوفأ / وسائل الشيعه، شيخ حرّ عاملي;، ج 11، ص 55، داراحيأ التراث الاسلامي.)
اما دسته دوم: از رواياتِ مستفيض استفاده ميشود كه، برخورد امام مهدي(عج) با اهل كتاب، بر اساس كتاب و سنت است; و هدف آن حضرت، احياي قوانين قرآن و روش پيامبر اكرم(ص)خواهد بود; و گرفتن جزيه، از مقررات اسلامي و بر اساس قرآن و سنت اعمال خواهد شد.
بنابراين، مقصود از آية "لِيُظْهِرَهُو عَلَي الدِّينِ كُلِّه;(توبه،33) تا آن را (دين اسلام را) بر هر چه دين است پيروز گرداند." وحدت دين نيست; بلكه حكومت جهاني واحد است.(ر.ك، ارشاد، شيخ مفيد;، ج 2، ص 383، مؤسسه آلالبيت / اعلام الوري، امين الاسلام طبرسي;، ص 445، دارالمعرفه، بيروت.)
و اما دسته سوم: بله، امام مهدي(عج) همة مستكبران، مفسدان، كافران را كه از دشمنان اصلي امام هستند، در آن روزگار، بعد از اتمام حجت، ريشه كن خواهد كرد; و به اين وسيله، هر گونه الحاد و شرك را نابود كرده، و همه بازدارندههاي پيشرفت اسلام را از ميان خواهد برد، و تمام مردم جهان سر بر فرمان دستورهاي وليعصر امام مهديغ خواهند برد. و شايد رواياتي كه ميفرمايند آن حضرت همة دشمنان خود را از دم تيغ ميگذراند اين گروه از افراد باشند.
با توجه به تفصيل فوق، اولاً: آية شريفة "لاَ َّ إِكْرَاهَ فِي الدِّين" با آن چه در مطالب بالا گذشت تنافي ندارد. شدت عمل امامغ با دستة سوم و با ناصبيها و معاندين امري عقلاني، شرعي و مطابق با همة قوانين اجتماعي، انساني و بينالمللي است. بديهي است، كساني كه با برقراري قسط و عدل و برپائي مدينة فاضلة حضرت مهديغ ]كه در سطح جهان بپا خواهد كرد[ به ستيز برخيزند، آن حضرت آنها را از دم تيغ خواهد گذراند. تا بالاخره بشر شيريني زندگي خوش توأم با صفا، صميميت، برابري، مساوات و... و بدور از هر گونه بي عدالتي، ظلم، فساد، هوي و هوس و... همراه با معارف بلند اسلام و احكام و دستورات الهي را براي اولين بار تجربه كنند.
ثانياً: مفهوم "لاَ َّ إِكْرَاهَ فِي الدِّين" اين است كه، هيچ كس توانايي عوض كردن اعتقاد قلبي افراد را ندارد; زيرا، اكراه تنها در اعمال ظاهري و افعال و حركات بدني و مادي تأثير ميكند; و اما اعتقادات قلبي، علل و اسباب آنها، از سنخ اعتقاد و ادراك است، و محال است كه نتيجة جهل، علم باشد; يا اين كه مقدمات غير علمي موجب تصديق علمي گردد.( براي آگاهي بيشتر رجوع كنيد به آيات: اعراف، 65و73و85; هود، 14و50و61و84; انبيأ، 25و87و108 / ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 9، ص 129 و ج 12، ص 73 و ج 13، ص 386 و ج 27، ص 445، دارالكتب الاسلامية / تفسير الميزان، علامه طباطبائي(ره)، ج 11، ص 277، اسماعيليان و فرهنگي علامه طباطبائي(ره).
eporsesh.com
