پرسش :
چرا امام علي(علیه السلام) در حالی که مقابل چشمان خودشان حضرت زهرا (علیهاالسلام) را مجروح كردند، مقابله نكردند؟
پاسخ :
نزد رسول خدا (ص)و ائمه عليهم السلام، حفظ و بقاي اسلام از هر چيز ديگري حتي جان و اموال و فرزندان شان مهمتر و ارزشمند تر بود. سكوت اميرالمؤمنين علي عليه السلام در برابر غاصبان ولايت و متعرضان به اهل بيت نبوت و ضرب و شتم دخت گرامي پيامبر، حضرت زهراي مرضيه، صلح امام حسن عليه السلام در برابر معاويه و قيام و شهادت حضرت اباعبد الله (ع) و اسارت زنان و فرزندان بزرگوار آن حضرت، تقيه و تحمل زندان و آزارهاي روحي و جسمي هر يك از ائمه عليهم السلام در طول دوران امامتشان، همه در جهت حفظ و بقاي اسلام عزيز بوده است، و الا در هر زماني از اين همه ظلم و جور و بي انصافي درحق امامت و امت رسول خدا (ص) و نبود ياران موافق در حد كفايت براي مقابله با دستگاه ظلم و ستم همواره ديدگانشان اشكبار و كامشان از حنضل تلخ تر بود.
پس از رحلت نبي مكرم اسلام (ص)، تشتت اوضاع به قدري تهديد آور و بحراني بود كه در صورت بروز اختلاف ميان مسلمانان، كيان اسلام از هم مي پاشيد و آثاري باقي نمي ماند. درآن اوضاع نابسامان امير المؤمنين علي عليه السلام اگر مي خواست حقي را اعاده كند و به مقابله با ظلم ظالمان برخيزد، جز توسل به زور و شمشير چاره اي نداشت و اگر اينگونه عمل مي كرد، سرزمين اسلامي دچار هرج و مرج و دو دستگي ميان مسلمانان مي گرديد و جنگهاي داخلي را دامن مي زد و زمينة نفوذ گروههاي كينه ورز و سلطه جو از جمله اعراب اطراف مدينه كه در كفر و نفاق بسر مي بردند، منافقان مدينه كه در پي آشفتگي اوضاع بودند و سران ايران و روم كه با بغض و دشمني به اسلام مي نگريستند و هر لحظه در پي انتقام بودند را مهيا مي كرد.
در چنين هنگامه اي توجه امام علي (ع) به امر دين و نجات اسلام معطوف گرديد. لذا علم مخالفت در دست نگرفت و مردم را به قيام تحريك نكرد، اما براي اثبات حقانيت خود و اعادة حق اهل بيت عصمت در خانه نشست تا آنكه با زور و جبر از او بيعت گرفتند و اينگونه به دفاع از حريم ولايت و اهل بيت اقدام فرمود و پيوسته خود و فرزندان بزرگوار و پيروان صديقش حقوق حقة اهل بيت را متذكر شدند و از ستمي كه بر آنان رفته و حقي كه ضايع شده و مي شود، سخن گفتند و دلايل محكمي را كه در اين زمينه وجود داشت منتشر ساختند و به نشر حقايق پرداختند و به روشنگري اذهان عمومي در اين زمينه اقدام نمودند.
eporsesh.com
نزد رسول خدا (ص)و ائمه عليهم السلام، حفظ و بقاي اسلام از هر چيز ديگري حتي جان و اموال و فرزندان شان مهمتر و ارزشمند تر بود. سكوت اميرالمؤمنين علي عليه السلام در برابر غاصبان ولايت و متعرضان به اهل بيت نبوت و ضرب و شتم دخت گرامي پيامبر، حضرت زهراي مرضيه، صلح امام حسن عليه السلام در برابر معاويه و قيام و شهادت حضرت اباعبد الله (ع) و اسارت زنان و فرزندان بزرگوار آن حضرت، تقيه و تحمل زندان و آزارهاي روحي و جسمي هر يك از ائمه عليهم السلام در طول دوران امامتشان، همه در جهت حفظ و بقاي اسلام عزيز بوده است، و الا در هر زماني از اين همه ظلم و جور و بي انصافي درحق امامت و امت رسول خدا (ص) و نبود ياران موافق در حد كفايت براي مقابله با دستگاه ظلم و ستم همواره ديدگانشان اشكبار و كامشان از حنضل تلخ تر بود.
پس از رحلت نبي مكرم اسلام (ص)، تشتت اوضاع به قدري تهديد آور و بحراني بود كه در صورت بروز اختلاف ميان مسلمانان، كيان اسلام از هم مي پاشيد و آثاري باقي نمي ماند. درآن اوضاع نابسامان امير المؤمنين علي عليه السلام اگر مي خواست حقي را اعاده كند و به مقابله با ظلم ظالمان برخيزد، جز توسل به زور و شمشير چاره اي نداشت و اگر اينگونه عمل مي كرد، سرزمين اسلامي دچار هرج و مرج و دو دستگي ميان مسلمانان مي گرديد و جنگهاي داخلي را دامن مي زد و زمينة نفوذ گروههاي كينه ورز و سلطه جو از جمله اعراب اطراف مدينه كه در كفر و نفاق بسر مي بردند، منافقان مدينه كه در پي آشفتگي اوضاع بودند و سران ايران و روم كه با بغض و دشمني به اسلام مي نگريستند و هر لحظه در پي انتقام بودند را مهيا مي كرد.
در چنين هنگامه اي توجه امام علي (ع) به امر دين و نجات اسلام معطوف گرديد. لذا علم مخالفت در دست نگرفت و مردم را به قيام تحريك نكرد، اما براي اثبات حقانيت خود و اعادة حق اهل بيت عصمت در خانه نشست تا آنكه با زور و جبر از او بيعت گرفتند و اينگونه به دفاع از حريم ولايت و اهل بيت اقدام فرمود و پيوسته خود و فرزندان بزرگوار و پيروان صديقش حقوق حقة اهل بيت را متذكر شدند و از ستمي كه بر آنان رفته و حقي كه ضايع شده و مي شود، سخن گفتند و دلايل محكمي را كه در اين زمينه وجود داشت منتشر ساختند و به نشر حقايق پرداختند و به روشنگري اذهان عمومي در اين زمينه اقدام نمودند.
eporsesh.com
