پرسش :
آياامكان دارد خداوند تمام موجودات را معدوم كند و ابدي بودن بهشت به چه معناست؟
پاسخ :
الف) هيچ موجودي، معدوم نميشود و هيچ معدومي، موجود؛ اما صورت ظاهري اشيا دگرگون ميشود. همان طور كه خاك تبديل به نبات و حيوان و انسان ميشود، اينها نيز دوباره به صورت خاك بر ميگردند. اگر مراد از عدم اين تغيير و تحولات باشد، امر عادي و طبيعي است. اما اگر مراد از عدم،
عدم محض (در مقابل وجود) باشد، اين امر محال است و قدرت به محال تعلق نميگيرد.
ب) ابدي بودن بهشت به اين معنا است كه انسان در بهشت زندگي جاويد و حيات پايان ناپذيري دارد؛ تا خدا خدايي ميكند، انسان هم باقي است و نابودنخواهد شد.
اين بقاي ابدي ملال آور نيست و هيچ خواستهاي تكرار نبوده و همه مبهوت ذات باري تعالي خواهند بود. البته بهشت مراتبي دارد و مانند اين جهان مادي نيست كه بخواهيم با خوشيها و باغات و سبزه زارهاي اينجا مقايسه كنيم.
آيات و روايات فراواني مبني بر تكراري و ملال آور نبودن بهشت و نعمتهاي آن وارد شده است از جمله: "حور مقصورات في الخيام، لم يطمسهن قبلهم و لاجان"؛ حوريان كه در خيمههاي بهشتي مستورند كه هيچ انس و جن پيش از ايشان با آنها تماس نگرفته است. (دوشيزهاند)(الرحمن، آيه 72 و 74) اين حوريان هر بار خلق جديدي دارند و تمام نعمتهاي بهشتي اين گونهاند در واقع خود بهشتيان هستند كه هر چه را بخواهند ايجاد و خلق ميكنند.
پس كسي كه اهل بهشت شد، زندگي و عيش و نوش ابدي دارد و براي حيات جاويد نهايتي نيست.
اما اهل جهنم دو گروه هستند: دسته اول: كافري كه هدايت خدا به او عرضه شده و ممكن بوده كه هدايت شود؛ ولي از روي عناد و كبر و لجاجت قبول نكرده و دنبال فهم حق نرفته و به هر حال كافر از دنيا رفته است و نيز منافق كه او هم در صف كفار است. و هم چنين مشرك كه با اين حالات بميرد اينها همه در جهنم عذاب ابدي دارند و نجاتي ندارند.
دسته دوم: كساني كه معتقد به خدا و پيامبران و قيامت هستند ولي معصيت كردهاند و اوامر خدا را در عمل اطاعت نكردهاند و بيتوبه مردهاند. اينها به قدر استحقاق و گناه خود در جهنم عقوبت ميشوند و پس از آن نجات پيدا ميكنند و جهنم براي آنها ابدي نيست. (البته بايد به خدا پناه برد چون يك لحظه جهنم هم قابل تحمل نيست).
eporsesh.com
الف) هيچ موجودي، معدوم نميشود و هيچ معدومي، موجود؛ اما صورت ظاهري اشيا دگرگون ميشود. همان طور كه خاك تبديل به نبات و حيوان و انسان ميشود، اينها نيز دوباره به صورت خاك بر ميگردند. اگر مراد از عدم اين تغيير و تحولات باشد، امر عادي و طبيعي است. اما اگر مراد از عدم،
عدم محض (در مقابل وجود) باشد، اين امر محال است و قدرت به محال تعلق نميگيرد.
ب) ابدي بودن بهشت به اين معنا است كه انسان در بهشت زندگي جاويد و حيات پايان ناپذيري دارد؛ تا خدا خدايي ميكند، انسان هم باقي است و نابودنخواهد شد.
اين بقاي ابدي ملال آور نيست و هيچ خواستهاي تكرار نبوده و همه مبهوت ذات باري تعالي خواهند بود. البته بهشت مراتبي دارد و مانند اين جهان مادي نيست كه بخواهيم با خوشيها و باغات و سبزه زارهاي اينجا مقايسه كنيم.
آيات و روايات فراواني مبني بر تكراري و ملال آور نبودن بهشت و نعمتهاي آن وارد شده است از جمله: "حور مقصورات في الخيام، لم يطمسهن قبلهم و لاجان"؛ حوريان كه در خيمههاي بهشتي مستورند كه هيچ انس و جن پيش از ايشان با آنها تماس نگرفته است. (دوشيزهاند)(الرحمن، آيه 72 و 74) اين حوريان هر بار خلق جديدي دارند و تمام نعمتهاي بهشتي اين گونهاند در واقع خود بهشتيان هستند كه هر چه را بخواهند ايجاد و خلق ميكنند.
پس كسي كه اهل بهشت شد، زندگي و عيش و نوش ابدي دارد و براي حيات جاويد نهايتي نيست.
اما اهل جهنم دو گروه هستند: دسته اول: كافري كه هدايت خدا به او عرضه شده و ممكن بوده كه هدايت شود؛ ولي از روي عناد و كبر و لجاجت قبول نكرده و دنبال فهم حق نرفته و به هر حال كافر از دنيا رفته است و نيز منافق كه او هم در صف كفار است. و هم چنين مشرك كه با اين حالات بميرد اينها همه در جهنم عذاب ابدي دارند و نجاتي ندارند.
دسته دوم: كساني كه معتقد به خدا و پيامبران و قيامت هستند ولي معصيت كردهاند و اوامر خدا را در عمل اطاعت نكردهاند و بيتوبه مردهاند. اينها به قدر استحقاق و گناه خود در جهنم عقوبت ميشوند و پس از آن نجات پيدا ميكنند و جهنم براي آنها ابدي نيست. (البته بايد به خدا پناه برد چون يك لحظه جهنم هم قابل تحمل نيست).
eporsesh.com
