پرسش :
وظایف والدین در قبال نامه های انجمن اولیاء و مربیان تربیتی و...چیست؟
پاسخ :
تاکنون چند بار، نامه های انجمن اولیاء و مربیان را که توسط فرزندتان به شما رسیده، باز نکرده، کنار گذاشته اید؟ گمانه های ما دور این مسائل می چرخند که باز هم جلسات بی نتیجه و باز هم درخواست برای پول.
این قصه تکراری، برای همه پیش آمده ، برای شما ، من ، حتی والدین ما. زیرا هرگز توجیه نشده ایم که برای چه باید به مدرسه برویم؟ مگر شکایت از فرزندمان که آن دیگری را صدمه زده و یا پول برای اسفالت کف حیاط مدرسه یا ایزوله سقف که زمستان روی سر فرزندمان فرو نریزد یا آبخوری جدید و...
از طرف دیگر فکر می کنیم که معلمین در مورد تدریس بهتر از ما می دانند. اگر بلد بودیم که فرزندمان را به مدرسه نمی فرستادیم و خودمان درسش می دادیم، تازه اگر شکایت کنم، با بچه ام بد می شوند و نمره انضباطش را کم ، می دهند.
آیا واقعا به این دلایل است که در جلسات شرکت نمی کنیم؟ آیا رفتن به خانه دوم فرزندمان (مهد کودک، مدرسه، ...) باید به دلیل خاصیو دعوت باشد؟
تحقیقات نشان داده است 87 درصد کودکانی که نمرات بالای 17 گرفته اند از کمک والدین خود برخودار بوده اند. 78 درصد کودکانی که نمراتشان بالای 17 بوده است ، گفته اند که والدین آن ها در مورد آنچه در مدرسه می گذرد از آن ها سوال کرده اند. 49 درصد کودکان که نمره شان کمتر از 14بوده است، اقرار کرده اند که والدین آن ها هرگز، هیچ سوالی در مورد اینکه در مدرسه چه می کنند و یا چه مسائلی در مدرسه مطرح است نکرده اند.
شاید شما به تنهایی کارآیی چندانی نداشته باشید. اما با اعلام توانایی و زمان‌های آزادتان می‌توانید گروه‌هایی را با والدین تشکیل دهید که صفی از مشکلات را حل کنند.
راستی شما تا چه حد در مورد مسائل مدرسه فرزندتان اطلاع دارید؟ تمام درس‌های او را فوت فوتید؟ در رابطه با تکالیف مدرسه فرزندتان تا چه حد همکاری می‌کنید؟ چه زمانی احساس می‌کنید فرزندتان نیاز به معلم خصوصی دارد؟ پاسخ به این سوالات و ده‌ها سوال دیگر، یک گام شما را به مدرسه فرزندتان نزدیک‌تر می‌کند و نیاز به همکاری و همگامی با مسوولین و معلمین را بیشتر.
شاید شما جزو آن‌‌دسته از والدینی باشید که دلتان بخواهد از اوضاع مدرسه با خبر شوید و با آن ها همکاری کنید؟ اما ندانید چگونه! بیایید این 4 راهکار را تجربه کنیم:
1- انجمن اولیاء و مربیان را جدی بگیریم.
با شرکت مرتب در انجمن‌ها و انتصاب افرادی که وقت آزاد بیشتر داشته و داوطلب همکاری هستند ، سعی کنید هرچه بیشتر از همکاری گروه استفاده کرده و توقع کارآیی بیشتری را داشته باشید. فعالیت انجمن تنها فضاسازی نیست، شما می‌توانید انجمن را وادار کنید که در مورد مسائل تربیتی، آموزشی فرزندتان جلساتی داشته و از مشاور برای راهنمایی استفاده نماید.
2- ظاهر مدرسه بسیار مهم است شما چه می‌توانید انجام دهید؟
فرزند شما ساعات بسیاری را در مدرسه می‌گذراند ، دیوارهای کثیف، چیدمان‌های نامرتب، طبیعی است که در رفتار کودکان اثر بگذارد ، بنابراین شما می‌توانید با همکاری سایر والدین حتی خود کودکان یک روز تعطیل دسته‌جمعی را برنامه‌ریزی کنید. مرتب کردن گل‌کاری‌ها ، رنگ‌آمیزی، چیدمان کلاس‌ها، در کادر گذاشتن تصاویر درسی و... مگر نه اینکه مدرسه خانه دوم فرزند شماست. این همکاری باعث می‌شود علاوه بر زیبایی ، کودکان نسبت به آنچه انجام داده‌اند، مسئوولیت بیشتری احساس کنند.
3- توانائی‌ها و ساعات کارتان را برای همکاری با کادر مدرسه اعلام کنید.
شاید شما به تنهایی کارآیی چندانی نداشته باشید. اما با اعلام توانایی و زمان‌های آزادتان می‌توانید گروه‌هایی را با والدین تشکیل دهید که صفی از مشکلات را حل کنند. مثلاً در گروه قصه‌گویی برای یافتن قصه‌های مناسب دروس قرار گیرید. و یا برای تجهیز آزمایشگاه و یا گردش‌های علمی همکاری‌های ارزیده‌ای داشته باشید.
همکاری شما و همگامی با مسوولین مدرسه، باعث می‌شود که بسیار بیاموزید و از مشکلات با خبر شده و برای رفع آن گام ابدی را بردارید.
4- کمک گرفتن از دیگران
پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها موجودات با ارزشی هستند که بسیار می‌دانند . از مسوولین بخواهید در جلسات انجمن از آن ها دعوت کنند تا از خاطراتشان بگویند. از تجاربی که ارزش آن به مقدار طول یک زندگی است. از آن ها بخواهید در مورد گذشته شهری که در آن زندگی می‌کنند سخن بگویند. از آنچه که گذشته و به امروز رسیده. برای کودکان بسیار اهمیت دارد که بدانند پیشینان آن ها چه کرده‌اند و چه روزهائی را گذرانده‌اند .
شاید شما افرادی را بشناسید که در گذشته در فعالیتی که امروزه رنگ باخته ، خبره بوده است به مرکز آموزشی فرزندتان کمک کنید یا پیشنهاد دهید ، تا از آن ها برای روزهای خاص دعوت کنند.
نهایتاً به فعالیت‌های مدرسه توجه کنید ، شاید تنها همان کسی باشید که می‌تواند بسیار مفید باشد. شاید شغل شما و اطلاعات شما همان درسی است که معلم کلاس مشغول آموزش آن است. و یا شما ابزار و یا وسیله دارید که معلمین برای مرور تاریخچه ساخت آن تنها به تصاویر بسنده کرده‌اند.
همیشه از آموخته‌ترین تا خام‌ترین افراد، به یقین دارای تجارب و آگاهی‌هایی هستند که مانند مروارید در صدف نهفته ، با ارزش است، صدف را بگشایید.
www.eporsesh.com
تاکنون چند بار، نامه های انجمن اولیاء و مربیان را که توسط فرزندتان به شما رسیده، باز نکرده، کنار گذاشته اید؟ گمانه های ما دور این مسائل می چرخند که باز هم جلسات بی نتیجه و باز هم درخواست برای پول.
این قصه تکراری، برای همه پیش آمده ، برای شما ، من ، حتی والدین ما. زیرا هرگز توجیه نشده ایم که برای چه باید به مدرسه برویم؟ مگر شکایت از فرزندمان که آن دیگری را صدمه زده و یا پول برای اسفالت کف حیاط مدرسه یا ایزوله سقف که زمستان روی سر فرزندمان فرو نریزد یا آبخوری جدید و...
از طرف دیگر فکر می کنیم که معلمین در مورد تدریس بهتر از ما می دانند. اگر بلد بودیم که فرزندمان را به مدرسه نمی فرستادیم و خودمان درسش می دادیم، تازه اگر شکایت کنم، با بچه ام بد می شوند و نمره انضباطش را کم ، می دهند.
آیا واقعا به این دلایل است که در جلسات شرکت نمی کنیم؟ آیا رفتن به خانه دوم فرزندمان (مهد کودک، مدرسه، ...) باید به دلیل خاصیو دعوت باشد؟
تحقیقات نشان داده است 87 درصد کودکانی که نمرات بالای 17 گرفته اند از کمک والدین خود برخودار بوده اند. 78 درصد کودکانی که نمراتشان بالای 17 بوده است ، گفته اند که والدین آن ها در مورد آنچه در مدرسه می گذرد از آن ها سوال کرده اند. 49 درصد کودکان که نمره شان کمتر از 14بوده است، اقرار کرده اند که والدین آن ها هرگز، هیچ سوالی در مورد اینکه در مدرسه چه می کنند و یا چه مسائلی در مدرسه مطرح است نکرده اند.
شاید شما به تنهایی کارآیی چندانی نداشته باشید. اما با اعلام توانایی و زمان‌های آزادتان می‌توانید گروه‌هایی را با والدین تشکیل دهید که صفی از مشکلات را حل کنند.
راستی شما تا چه حد در مورد مسائل مدرسه فرزندتان اطلاع دارید؟ تمام درس‌های او را فوت فوتید؟ در رابطه با تکالیف مدرسه فرزندتان تا چه حد همکاری می‌کنید؟ چه زمانی احساس می‌کنید فرزندتان نیاز به معلم خصوصی دارد؟ پاسخ به این سوالات و ده‌ها سوال دیگر، یک گام شما را به مدرسه فرزندتان نزدیک‌تر می‌کند و نیاز به همکاری و همگامی با مسوولین و معلمین را بیشتر.
شاید شما جزو آن‌‌دسته از والدینی باشید که دلتان بخواهد از اوضاع مدرسه با خبر شوید و با آن ها همکاری کنید؟ اما ندانید چگونه! بیایید این 4 راهکار را تجربه کنیم:
1- انجمن اولیاء و مربیان را جدی بگیریم.
با شرکت مرتب در انجمن‌ها و انتصاب افرادی که وقت آزاد بیشتر داشته و داوطلب همکاری هستند ، سعی کنید هرچه بیشتر از همکاری گروه استفاده کرده و توقع کارآیی بیشتری را داشته باشید. فعالیت انجمن تنها فضاسازی نیست، شما می‌توانید انجمن را وادار کنید که در مورد مسائل تربیتی، آموزشی فرزندتان جلساتی داشته و از مشاور برای راهنمایی استفاده نماید.
2- ظاهر مدرسه بسیار مهم است شما چه می‌توانید انجام دهید؟
فرزند شما ساعات بسیاری را در مدرسه می‌گذراند ، دیوارهای کثیف، چیدمان‌های نامرتب، طبیعی است که در رفتار کودکان اثر بگذارد ، بنابراین شما می‌توانید با همکاری سایر والدین حتی خود کودکان یک روز تعطیل دسته‌جمعی را برنامه‌ریزی کنید. مرتب کردن گل‌کاری‌ها ، رنگ‌آمیزی، چیدمان کلاس‌ها، در کادر گذاشتن تصاویر درسی و... مگر نه اینکه مدرسه خانه دوم فرزند شماست. این همکاری باعث می‌شود علاوه بر زیبایی ، کودکان نسبت به آنچه انجام داده‌اند، مسئوولیت بیشتری احساس کنند.
3- توانائی‌ها و ساعات کارتان را برای همکاری با کادر مدرسه اعلام کنید.
شاید شما به تنهایی کارآیی چندانی نداشته باشید. اما با اعلام توانایی و زمان‌های آزادتان می‌توانید گروه‌هایی را با والدین تشکیل دهید که صفی از مشکلات را حل کنند. مثلاً در گروه قصه‌گویی برای یافتن قصه‌های مناسب دروس قرار گیرید. و یا برای تجهیز آزمایشگاه و یا گردش‌های علمی همکاری‌های ارزیده‌ای داشته باشید.
همکاری شما و همگامی با مسوولین مدرسه، باعث می‌شود که بسیار بیاموزید و از مشکلات با خبر شده و برای رفع آن گام ابدی را بردارید.
4- کمک گرفتن از دیگران
پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها موجودات با ارزشی هستند که بسیار می‌دانند . از مسوولین بخواهید در جلسات انجمن از آن ها دعوت کنند تا از خاطراتشان بگویند. از تجاربی که ارزش آن به مقدار طول یک زندگی است. از آن ها بخواهید در مورد گذشته شهری که در آن زندگی می‌کنند سخن بگویند. از آنچه که گذشته و به امروز رسیده. برای کودکان بسیار اهمیت دارد که بدانند پیشینان آن ها چه کرده‌اند و چه روزهائی را گذرانده‌اند .
شاید شما افرادی را بشناسید که در گذشته در فعالیتی که امروزه رنگ باخته ، خبره بوده است به مرکز آموزشی فرزندتان کمک کنید یا پیشنهاد دهید ، تا از آن ها برای روزهای خاص دعوت کنند.
نهایتاً به فعالیت‌های مدرسه توجه کنید ، شاید تنها همان کسی باشید که می‌تواند بسیار مفید باشد. شاید شغل شما و اطلاعات شما همان درسی است که معلم کلاس مشغول آموزش آن است. و یا شما ابزار و یا وسیله دارید که معلمین برای مرور تاریخچه ساخت آن تنها به تصاویر بسنده کرده‌اند.
همیشه از آموخته‌ترین تا خام‌ترین افراد، به یقین دارای تجارب و آگاهی‌هایی هستند که مانند مروارید در صدف نهفته ، با ارزش است، صدف را بگشایید.
www.eporsesh.com
