پرسش :
فرزنداني كه پدر و مادر آنها رعايت ادب و تربيت را نكرده اند چگونه كمبود خود را جبران كنند؟
پاسخ :
هر چند پدر و مادر قبل از ازدواج و تولد فرزند نسبت به تربيت جسمي ومعنوي فرزند مسؤوليت دارند ولي اين بدان معنا نيست كه ديگر فرزند قابل تربيت نيست و نمي تواند كمبودها را جبران كنند. همين كه چنين احساسي به آنان دست داد و فهميدند كه واقعاً كمبود دارند اولين گام براي رشد و تعالي و كمال است و بايد خداوند سبحان را بر اين درك فهم شاكر و سپاسگزار بود. مصيبت آنجاست كه كسي دچار كمبود باشد ولي درك نكند، مريض باشد ولي احساس نكند و خود را سالم بداند در چنين وضعيتي امكان بهبودي فراهم نيست چون اولين قدم براي سلامتي اين است كه بداند چه چيزهايي موجب حفظ سلامتي و چه چيزهايي باعث مرض مي شود.
گام بعدي اين است كه با اراده اي مصمم و قوي تصميم بگيرد، براي حفظ سلامتي و جلوگيري از مرض تلاش كند و بر سلامتي خويش مراقبت نمايد. و اگردر مسير حركت از روي خطاي خود يا ديگران (پدر و مادر) دچار ضرر و زيان شده است درصدد جبران آن برآيد و بداند و بفهمد كه جبران امكان دارد. نه تنها كسي كه بر اثر غفلت والدين دچار مشكل شده، بلكه كسي كه خودش خطا و گناه كرده باشد نيز مي تواند توبه كند و گذشته گناه آلودش را جبران كند. بنابراين سستي و كوتاهي پدر و مادر در تربيت فرزند اگر چه جرم و خطاست ولي نبايد سبب كاهلي و تنبلي و تن دادن به خطا و گناه بشود و گناه را به گردن والدين بيندازد بلكه مي تواند از همانجا كه اين مطلب را درك كرد واقعاً تصميم بگيرد گذشته اش را جبران كند و از خدا نيز توفيق بطلبد و اگر چنين كند قطعاً موفق خواهد بود چنانچه در تاريخ موارد فراواني وجود دارد.
دوست عزيز، پس با همت و اراده‌اي پولادين و با نيرو و انرژي متراكم جواني كه در درونت نهفته است مي توان كوتاهي‌هاي احتمالي والدين را جبران كني. اگر بخواهي مي تواني چون جوان هستي و در جواني راحت تر مي تواني در خودت تحول ايجاد كني. پس بكوش و از خداوند بزرگ نيز ياري بطلب و مطمئن باش موفق مي شوي.
پس پيوسته و هميشه به مدد و ياري حق بكوش.
www.eporsesh.com
هر چند پدر و مادر قبل از ازدواج و تولد فرزند نسبت به تربيت جسمي ومعنوي فرزند مسؤوليت دارند ولي اين بدان معنا نيست كه ديگر فرزند قابل تربيت نيست و نمي تواند كمبودها را جبران كنند. همين كه چنين احساسي به آنان دست داد و فهميدند كه واقعاً كمبود دارند اولين گام براي رشد و تعالي و كمال است و بايد خداوند سبحان را بر اين درك فهم شاكر و سپاسگزار بود. مصيبت آنجاست كه كسي دچار كمبود باشد ولي درك نكند، مريض باشد ولي احساس نكند و خود را سالم بداند در چنين وضعيتي امكان بهبودي فراهم نيست چون اولين قدم براي سلامتي اين است كه بداند چه چيزهايي موجب حفظ سلامتي و چه چيزهايي باعث مرض مي شود.
گام بعدي اين است كه با اراده اي مصمم و قوي تصميم بگيرد، براي حفظ سلامتي و جلوگيري از مرض تلاش كند و بر سلامتي خويش مراقبت نمايد. و اگردر مسير حركت از روي خطاي خود يا ديگران (پدر و مادر) دچار ضرر و زيان شده است درصدد جبران آن برآيد و بداند و بفهمد كه جبران امكان دارد. نه تنها كسي كه بر اثر غفلت والدين دچار مشكل شده، بلكه كسي كه خودش خطا و گناه كرده باشد نيز مي تواند توبه كند و گذشته گناه آلودش را جبران كند. بنابراين سستي و كوتاهي پدر و مادر در تربيت فرزند اگر چه جرم و خطاست ولي نبايد سبب كاهلي و تنبلي و تن دادن به خطا و گناه بشود و گناه را به گردن والدين بيندازد بلكه مي تواند از همانجا كه اين مطلب را درك كرد واقعاً تصميم بگيرد گذشته اش را جبران كند و از خدا نيز توفيق بطلبد و اگر چنين كند قطعاً موفق خواهد بود چنانچه در تاريخ موارد فراواني وجود دارد.
دوست عزيز، پس با همت و اراده‌اي پولادين و با نيرو و انرژي متراكم جواني كه در درونت نهفته است مي توان كوتاهي‌هاي احتمالي والدين را جبران كني. اگر بخواهي مي تواني چون جوان هستي و در جواني راحت تر مي تواني در خودت تحول ايجاد كني. پس بكوش و از خداوند بزرگ نيز ياري بطلب و مطمئن باش موفق مي شوي.
پس پيوسته و هميشه به مدد و ياري حق بكوش.
www.eporsesh.com
