پرسش :
پيامبراكرم(صلی الله علیه و آله) چرا و چگونه حضرت على(علیه السلام) را در كودكى به عنوان وزير و وصى و خليفه خود برگزيد؟
پاسخ :
شيعه بر تنصيصى بودن مقام خلافت اعتقاد دارد و بر اين باور است كه امامت پس از پيامبر از جهاتى بسان نبوت است; همان گونه كه پيامبر را بايد خدا معرفى مى فرمايد، وحى وى نيز بايد از جانب او جل و علا تعيين گردد و تاريخ زندگانى رسول خدا بر اين اصل گواهى مى دهد; زيرا ايشان در موارد متعددى حضرت على(عليه السلام) را به عنوان خليفه خويش تعيين نموده اند كه اكنون ما به يكى از موارد آن اشاره مى نمائيم.
الف) در آغاز بعث; آن گاه كه پيامبر از طرف خدا مأموريت يافت تا خويشاوندانش را به مقتضاى آيه و انذر عشيرتك الاقربين[1]، به آئين توحيد دعوت كند، بستگان خويش را دعوت نمود و خطاب به آن جمع فرمود هر كس مرا در اين راه يارى كند، او وصى و وزير و جانشين من خواهد بود (فايّكم يوازرنى فى هذا الامر على ان يكون اخى و وزيرى و خليفتى و وصيّى فيكم)، كداميك از شما در اين امر مرا يارى مى نمايد تا برادر و وزير و وصى و جانشين من در ميان شما باشد؟
تنها كسى كه به اين نداى ملكوتى پاسخ مثبت داد، كودك ابوطالب، على(عليه السلام) بود. در اين هنگام، رسول خدا رو به خويشاوندان خود كرده، فرمود: ان هذا اخى و وصيّى و خليفتى فيكم فاسمعوا له و اطيعوه[2]، اين (على) برادر، وصى و جانشين من در ميان شما است، به سخنان وى گوش فرا دهيد و از او پيروى نمائيد.
پی نوشتها:
[1]. شعرا - 214.
[2]. تاريخ طبرى 2/63 و 62، تاريخ كامل 2/40 و 41، مسند احمد 1/111، شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، 13/210 ـ 212.
www.mazaheb.ir
شيعه بر تنصيصى بودن مقام خلافت اعتقاد دارد و بر اين باور است كه امامت پس از پيامبر از جهاتى بسان نبوت است; همان گونه كه پيامبر را بايد خدا معرفى مى فرمايد، وحى وى نيز بايد از جانب او جل و علا تعيين گردد و تاريخ زندگانى رسول خدا بر اين اصل گواهى مى دهد; زيرا ايشان در موارد متعددى حضرت على(عليه السلام) را به عنوان خليفه خويش تعيين نموده اند كه اكنون ما به يكى از موارد آن اشاره مى نمائيم.
الف) در آغاز بعث; آن گاه كه پيامبر از طرف خدا مأموريت يافت تا خويشاوندانش را به مقتضاى آيه و انذر عشيرتك الاقربين[1]، به آئين توحيد دعوت كند، بستگان خويش را دعوت نمود و خطاب به آن جمع فرمود هر كس مرا در اين راه يارى كند، او وصى و وزير و جانشين من خواهد بود (فايّكم يوازرنى فى هذا الامر على ان يكون اخى و وزيرى و خليفتى و وصيّى فيكم)، كداميك از شما در اين امر مرا يارى مى نمايد تا برادر و وزير و وصى و جانشين من در ميان شما باشد؟
تنها كسى كه به اين نداى ملكوتى پاسخ مثبت داد، كودك ابوطالب، على(عليه السلام) بود. در اين هنگام، رسول خدا رو به خويشاوندان خود كرده، فرمود: ان هذا اخى و وصيّى و خليفتى فيكم فاسمعوا له و اطيعوه[2]، اين (على) برادر، وصى و جانشين من در ميان شما است، به سخنان وى گوش فرا دهيد و از او پيروى نمائيد.
پی نوشتها:
[1]. شعرا - 214.
[2]. تاريخ طبرى 2/63 و 62، تاريخ كامل 2/40 و 41، مسند احمد 1/111، شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، 13/210 ـ 212.
www.mazaheb.ir