سه‌شنبه، 6 تير 1391
تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
موارد بیشتر برای شما

پرسش :

خداوند مي گويد من از روح خودم در انسان دميدم پس چگونه در آخرت مي خواهد روح خودش را عذاب بدهد؟


پاسخ :
اضافه ضمير متكلم (اول شخص) به روح (روحى) از نوع «اضافه تشريفيه» است، بنابراين نه به معناى «ملكيت»است و نه به معناى «جزئيت در وجود». نظير آن را در «شهر اللّه‏»، «بيت اللّه‏» و امثال آن مى‏توان يافت. زيرا مى‏دانيم همه ماه‏ها و همه مكان‏ها از آن خداست، ليكن وقتى بالخصوص گفته مى‏شود «خانه خدا» يعنى خانه‏اى كه از نظرشرف و منزلت، چنان با عظمت است كه هيچ طرف نسبت و اضافه‏اى غير از خداوند ندارد.
بر اين اساس مفهوم آيه اين مى‏شود كه: در او روحى كه از نظر شرافت، اهميت و توانمندى‏ها تنها به من قابل انتساب است دميدم.
اما اين انتساب به معناي حلول روح خدا در انسان نمي باشد بلكه روح انسان همچون جسم او مخلوق خداست و به هر مقدار اين مخلوق سير ملكوتي داشته باشد انتساب او به خداوند شديدتر مي شود و به عنوان عبد خدا و خليفه خدا از او ياد مي شود و به هر مقدار از معنويت و انسانيت دور شود از رحمت خدا در دنيا و آخرت بيشتر دور مي شود و از چنين انساني به عنوان چهارپايان و يا حتي پست تر از چهارپايان ياد مي شود. بنابراين ورود مخلوق خدا به جهنم به معناي ورود يكي از تجليات فعل خداوند است نه به معناي ورود ذات خداوند باشد.
www.morsalat.com


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.