پرسش :
وضعیت اقتصادى ایران در طول جنگ تحمیلی چگونه بود؟
پاسخ :
پس از قطع آمریکا با ایران در فروردین 1359، تحریم اقتصادى آمریکا علیه ایران شروع گردید و اموال و دارایىهاى ایران در بانکهاى آمریکا بلوکه شد. علاوه بر آن، از چند ماه قبل از سقوط رژیم پهلوى، سرمایه زیادى به دست سرمایهداران طاغوتى و وابستگان به رژیم پهلوى از کشور خارج شد. مسائلى نظیر ضعف تکنولوژى و نیاز کارخانجات به مواد اولیه نیز در ضعف اقتصادى کشور تأثیر زیادى داشت و به تشدید مشکلات ایران منجر شده بود. پس از آغاز جنگ نیز بسیارى از کارخانهها آسیب دیدند که به دلیل آسیبدیدگى، کمبود مواد اولیه و کمبود تکنولوژى، پایینتر از ظرفیت کار مىکردند. به علت اشغال و تخریب زمینهاى کشاورزى استانهایى مثل خوزستان، کرمانشاه، و ایلام، که تولید کنندهى گندم و ذرت بودند، تولید این محصولات نیز کاهش یافت و کشور ناچار به افزایش واردات این محصولات شد.
در بسیارى از مواد غذایى و خوراکى دیگر نیز که ایران از قبل وارد کننده بود به علت کاهش درآمد ارزى، به ویژه در سالهاى آخر جنگ، کشور با کمبود ارزاق عمومى مواجه شده بود. گزارشهاى منتشر شده، نشان دهنده افزایش مشکلات و سختىهاى روزافزون در زندگى قشرهاى وسیعى از جامعه بود که عمدتا درآمدى ثابت داشتند و در تأمین مایحتاج خود به ارزاق کوپنى و ارزان متکى بودند.
البته دولت به تأسى از رهنمودهاى حضرت امام خمینى مجدانه تلاش مىکرد تا از فشار بیشتر به اقشار مستضعف جامعه جلوگیرى شود و در این راه تا اندازهى زیادى نیز موفق بود، به طورى که با وجود فشارها و تنگناهاى متعدد اقتصادى، مردم ایران کماکان خاطرهى خوشى از آن دوران دارند و از دولت آقاى موسوى نخست وزیر، به عنوان دولت خدمتگزار و طرفدار مستضعفین یاد مىکنند.
منبع: جنگ ایران و عراق، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ
پس از قطع آمریکا با ایران در فروردین 1359، تحریم اقتصادى آمریکا علیه ایران شروع گردید و اموال و دارایىهاى ایران در بانکهاى آمریکا بلوکه شد. علاوه بر آن، از چند ماه قبل از سقوط رژیم پهلوى، سرمایه زیادى به دست سرمایهداران طاغوتى و وابستگان به رژیم پهلوى از کشور خارج شد. مسائلى نظیر ضعف تکنولوژى و نیاز کارخانجات به مواد اولیه نیز در ضعف اقتصادى کشور تأثیر زیادى داشت و به تشدید مشکلات ایران منجر شده بود. پس از آغاز جنگ نیز بسیارى از کارخانهها آسیب دیدند که به دلیل آسیبدیدگى، کمبود مواد اولیه و کمبود تکنولوژى، پایینتر از ظرفیت کار مىکردند. به علت اشغال و تخریب زمینهاى کشاورزى استانهایى مثل خوزستان، کرمانشاه، و ایلام، که تولید کنندهى گندم و ذرت بودند، تولید این محصولات نیز کاهش یافت و کشور ناچار به افزایش واردات این محصولات شد.
در بسیارى از مواد غذایى و خوراکى دیگر نیز که ایران از قبل وارد کننده بود به علت کاهش درآمد ارزى، به ویژه در سالهاى آخر جنگ، کشور با کمبود ارزاق عمومى مواجه شده بود. گزارشهاى منتشر شده، نشان دهنده افزایش مشکلات و سختىهاى روزافزون در زندگى قشرهاى وسیعى از جامعه بود که عمدتا درآمدى ثابت داشتند و در تأمین مایحتاج خود به ارزاق کوپنى و ارزان متکى بودند.
البته دولت به تأسى از رهنمودهاى حضرت امام خمینى مجدانه تلاش مىکرد تا از فشار بیشتر به اقشار مستضعف جامعه جلوگیرى شود و در این راه تا اندازهى زیادى نیز موفق بود، به طورى که با وجود فشارها و تنگناهاى متعدد اقتصادى، مردم ایران کماکان خاطرهى خوشى از آن دوران دارند و از دولت آقاى موسوى نخست وزیر، به عنوان دولت خدمتگزار و طرفدار مستضعفین یاد مىکنند.
منبع: جنگ ایران و عراق، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ
