پرسش :

عوامل طبیعی و تقدیر تا چه اندازه در ازدواج مرد و زن مؤثر است؟

پاسخ :
خاک هر سرزمینى داراى خاصیتى است و هر خاکى آدمیانى با صفاتى خاص را رشد مى‏ دهد. خاکى مردمى را شجاع مى ‏نماید و خاکى اهل خود را بزدل و ترسو مى ‏نماید. به ‏طور نوعى چنین است که مردم یک منطقه به دلیل اشتراکى که در خاک، آب، هوا و زیست محیط تربیتى خود دارند شبیه هم مى‏ گردند. در این میان، مردان و زنانى که با هم ازدواج مى ‏نمایند سعى دارند بیش‏ترین شباهت را در صفات با هم داشته باشند و مصداق مَثَل «کبوتر با کبوتر، باز با باز مى‏ کند پرواز» مى ‏باشند. این که زن و مردى به یک‏دیگر منحصر مى‏ شوند به تقدیر، زمان و مکان و شرایط همگونى است که آنان در آن قرار مى ‏گیرند و هر کسى به سمت مانند خویش تمایل مى‏ یابد. بنابر این اگر مردى داراى مشکل جنسى باشد از زنى که پاک، طیب و طاهر است خوشایند ندارد و همسرى مانند خود را مى‏ طلبد. وى هرچند خودخواه باشد و در پى همسرى نیک باشد، به ‏طور نوعى زنى بد نصیب او مى ‏گردد و به حسب تجربه‏ اى که دارد نمى‏ تواند زن پاکى بگیرد و تجاذب و کششى همانند قطب‏ هاى دوگانه‏ ى آهن‏ربا دارند و کنترل آدمى نیز نمى‏ تواند مانع این عامل طبیعى شود و باطن همان است که هست و تنها ممکن است ظاهر آن تغییر یابد. آیه ی شریفه ی «الْخَبِیثَاتُ لِلْخَبِیثِینَ، وَالْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثَاتِ، وَالطَّیِّبَاتُ لِلطَّیِّبِینَ، وَالطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّبَاتِ، أُولَئِکَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا یَقُولُونَ، لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ کَرِیمٌ» حکایت از این واقعیّت عالم دارد. این آیه موضوع را زنان قرار مى‏ دهد و آنان را مقدم مى‏ دارد؛ چراکه زن‏ها بیش‏ترین تأثیر را در این زمینه دارند و آنان شرایط هم‏زیستى را فراهم مى‏ کنند تا مردها و قدرت اقدام آنان به خاطر خصوصیاتى که دارند بیش‏تر از مردان است. این امر نقش بسیار مهم زن در زندگى را مى ‏رساند. فرزندان به اخلاق مادر بیش‏تر شباهت دارند تا به پدر؛ چرا که زن هم‏چون زمین است که دانه‏ ى مرد را در خود رشد مى ‏دهد.
منبع: پایگاه آیت الله العظمی نکونام (دامت برکاته).