تولد و نوزادی
پدر یا مادر بودن یکی از مهمترین و در عین حال دشوارترین وظیفه ای است که هر فرد بالغ در
طول دوران زندگی اش تجربه می کند. هدف از طرح موضوع «پدر یا مادر خوب بودن» تربیت فرزندی سالم و رشد یافته است بطوری که مهارت مورد نیاز در زندگی بزرگسالی را دارا باشد. اکثر افراد تجربۀ پدر یا مادر بودن را بدون آمادگی در رویارویی با آن چه پیش روی دارند آغاز می کنند و مهارت ها را با آزمایش و خطا فرا می گیرند. پاره ای افراد نیز از خود انتظارات بیش از حد دارند (در مورد احساس و نحوۀ انجام وظایف خویش بعنوان والدین). این انتظارات غیر واقع بینانه غالباً منجر به ناامیدی و احساس عدم کفایت خواهد شد. مطالب این بحث پیشنهاداتی را به شما ارائه خواهد داد تا بتوانید از عهدۀ مقابله با چالش هایی بر آئید که لازمۀ انجام وظایف به عنوان پدر یا مادر است.
آمادگی برای پدر و مادر شدن
اتخاذ نقش والد سخت ترین کاریست که هر کسی می تواند داشته باشد و این به معنی این است که
زندگی ما در حال تغییر است و زوجین باید برای این تغییرات آماده باشند. به عنوان مثال تغییرات بدنی که در طی حاملگی اتفاق می افتد و یا مهم تر از آن تغییرات هیجانی و ذهنی که با تولد فرزند ارتباط دارند. این تغییرات ممکن است برای والدین مثبت و هیجان آور یا چالش زا باشند. برخی از جنبه های مثبت ورود کودک به خانواده عبارتند از:
منحصر به فرد بودن تجربه حضور کودک: بچه ها منحصر به فرد و اختصاصی اند و والدین با حضور کودک می توانند یاد بگیرند که از دنیای جدیدشان لذت ببرند.
تجربه جدید عشق: تولد یک کودک تجربه جدیدی در عشق برای والدین در بر دارد که می تواند عمیق باشد.
ایجاد برداشت های جدید از خود در والدین: بسیاری از والدین بدنبال تولد فرزند احساس پختگی و مسئولیت پذیری پیدا می کنند.
حس جدیدی اززندگی خانوادگی: فرزندان به شکل گیری حس جدیدی از ارتباط خانوادگی کمک می کنند.
رشد فردی: تربیت فرزند و والد بودن فرصتی را برای هدایت، آموزش و انتقال ارزش ها فراهم می سازد. همچنین به ایجاد مسئولیت پذیری اقتصادی، حمایت مستقیم از کودک و ایجاد تعادل در فعالیت های کاری و نقش والد کمک می کند.
بر این اساس والد شدن اتخاذ یک نقش جدید در زندگی است که تا این زمان افراد هیچ گاه چنین تجربه ای نداشته اند و لازم است که افراد با این تغییرات و نقش های جدید سازگار شوند.
به عنوان مثال والدین مجبور خواهند بود که زمان کمتری را صرف فعالیت های اجتماعی نمایند. لذا به عنوان والد لازم است به دو سؤال اساسی زیر پاسخ دهند:
1- چه کاری را به عنوان والد انجام خواهید داد.
2- انتظار دارید چه تغییراتی در زندگی و ارتباطتان رخ دهد. 
برای پاسخ دادن به این سؤالات لازم است در مورد نیازهای این نقش جدید فکر کنید. فهم تجربیات گذشته، توانایی های فردی و کسب اطلاعات می توانند در آماده شدن برای نقش والد کمک کننده باشند.
چه کار کنیم تا بتوانیم برای اتخاذ نقش والد آماده شویم
برای کسب این آمادگی برخی نکات مفید وجود دارند که می توانید آنها را به کار ببرید:
اضطراب شما در مورد اتخاذ نقش والد ناشی از نگرانی شما در مورد چگونگی مدیریت درست کودک است، خودتان را بعنوان یک والد ببینید و مهارت هایتان را رشد دهید.
درمورد تکامل کودک آگاهی کسب کنید و رویکردتان نسبت به نقش والد توأم با انتظارات مثبت و واقعی باشد.
زمانی که روی نکات منفی متمرکز شوید تربیت فرزند مشکل می شود بنابراین سعی کنید یک رویکرد مثبت نسبت به رشد کودک داشته و بدنبال نکات مثبتی بگردید که هر روز در زندگی کودک اتفاق می افتد.
فعالیت هایی را سازمان دهی نمایید که تعامل شما را با کودک زیاد کند مثل نواختن موسیقی، خواندن ترانه های نرم و دلنواز، صحبت و گفتگو با کودک.
ارتباط مناسب زوجین یک سیستم حمایتی کلیدی برای کودک فراهم می سازد لذا بر روابط مشترک مثبت با همسرتان تمرکز کرده و سعی کنید اختلافات و درگیری ها را کاهش دهید. 
شبکه حمایتی اجتماعی که می توانید به شما به عنوان یک تازه والد کمک نماید را با همسرتان، با والدینتان، با بستگان و دوستانتان گسترش دهید و افرادی که می توانند به شما کمک کرده یا از آنها راهنمایی بگیرید را پیدا کنید.
اختلال افسردگی می تواند نقش شما را به عنوان والد به چالش بکشد، اگر مستعد افسردگی هستید کمک های پزشکی مناسبی را پیدا کرده و حمایت های اجتماعی را برای مقابله با چالش ها به خدمت بگیرید.
اگر تجربیات منفی در ارتباط با والد خودتان از کودکیتان دارید مثل کودک آزاری یا عدم مراقبت کافی از سوی والدینتان، این تجربیات منفی را در نظر داشته و از این فرصت برای یافتن روش های مثبت تعامل با کودک استفاده کنید.
