نتایج یک مطالعه جدید نشان داده است دوباره فکر کردن به حالت‌هایی که در مواقع استرس دچار آنها می‌شویم مانند لرزش دستان، عرق کردن کف دستها و یا تپش قلب می‌تواند در غلبه بر ترس به هنگام ارائه یک سخنرانی کمک کند و باعث می‌شود که در ارائههای بعدی به لحاظ ذهنی و جسمی شرایط بهتری داشته باشیم.
بر اساس مطالعهای که در مجله «علوم روانشناسی بالینی» منتشر شده، قبل از انجام یک سخنرانی پراسترس، دلگرم کردن اجرا کننده و یادآوری این واقعیت که علائم استرس در این مواقع کاملا طبیعی است، یک راهکار بسیار موثر برای مقابله با ترس به هنگام ارائه سخنرانی است.
به گفته «جرمی جیمسون»، کارشناس اصلی در این مطالعه، مشکل این جا است که ما تصور می‌کنیم تمام استرس‌ها بد و مخرب هستند.
وی میگوید: ما هر روزه اخبار و مطالب فراوانی در مورد از بین بردن استرس و عوامل استرسزا می خوانیم و می‌شنویم. قبل از صحبت کردن در جمع مردم، اغلب استرس را مانند یک پروانه که در معدهمان بال بال می‌زند، احساس می‌کنیم. مثل این که قرار است اتفاق بدی بیفتد. اما داشتن این احساس به این دلیل است که بدن ما در حال آماده سازی برای مقابله با یک موقعیت سخت است و این آماده سازی برای موفق شدن در شرایط سخت، ضروری است.
بر اساس این مطالعه، قبل از سخنرانی در جمع، مغز شروع به مرتب کردن منابع می‌کند، خون بیشتری به درون عضلات پمپاژ می‌شود و در نتیجه اکسیژن بیشتری به مغز می‌رسد. واکنش بدن به استرس ناشی از حضور در جمعف همانند واکنش به ترس هنگام مقابله با خطرات فیزیکی است. این واکنش‌های فیزیکی به ما کمک می‌کند تا با خطرات بهتر مقابله کنیم، چه این خطر مواجه شدن با یک خرس در جنگل و یا قرار گرفتن در مقابل یک شنونده انتقادی باشد.
برای عموم مردم، به خصوص آن‌هایی که از اختلال «اضطراب اجتماعی» رنج می‌برند، تشویش‌های طبیعی قبل از سخنرانی به راحتی به یک ترس بیمارگونه تبدیل میشوند.
برخی از تکنیک‌های آرام بخش می‌توانند در موقعیت‌هایی که اوج عملکرد و تجربه استرس بالا مورد نیاز نیست، مفید واقع شوند اما هنگام آماده سازی خود برای یک امتحان سخت، یک مصاحبه کاری و یا صحبت در مورد یک تعهدکاری، بازنگری و تفکر دوباره درباره این که چگونه با این استرس کنار بیاییم و به کار خود ادامه دهیم، می‌تواند راهکار بهتری باشد.
