جیش بن معتمر گوید: در حـالى که على علیه ‏السلام در رحبه [رحبه محله ‏اى در کوفه است.] تکیه داده بود حـضورشان رسیـدم و گفتم: سلام بر تو و رحـمت و برکات خدا بر تو باد، چگونه صـبح کردید؟
فَرفَعَ رَأسَهُ وَ رَدَّ عَلَىَّ وَ قالَ: اَصْبَحْتُ مُحِبّا لِمُحِبِّنا، مُبْغِضا لِمَنْ یُبْغِضُنا؛

راوى گفت به امیرالمؤمنین علیه ‏السلام گفتم: چـگونه صبـح کردى؟ حضرت در پاسخ فرمودند:
کَیْفَ یُصْبِحُ مَنْ کانَ لِلّه عَلَیْهِ حافِظانِ، وَ عَلِمَ أنَّ خَطایاهُ مَکْتُوبَةٌ فِى الدّیوانِ، اِنْ لَمْ یَرْحَمْهُ رَبُّهُ فَمَرجَعُهُ اِلىَ النیرانِ.

عبدالله بن جعفر گفت: یک روزى صبح بر عمویم على علیه ‏السلام که مریض بود وارد شدم و گفتم: اى امیر مؤمنان چگونه صبح کردید؟ فرمودند:
یا بُنَىَّ کَیْفَ اَصْبَحَ مَنْ یَفْنى بِبَقائِهِ وَ یَسقُمُ بِدَوائِهِ وَ یُؤتى مِنْ مَأمَنِهِ؟

امام علی علیه السلام فرمودند :
إن کُنتُم لِلنَّعیمِ طالِبینَ ، فَأَعتِقوا أنفُسَکُم مِن دارِ الشَّقاءِ ؛

امام علی علیه السلام فرمودند :
خَطَرُ الدُّنیا یَسیرٌ ، وحاصِلُها حَقیرٌ ، وبَهجَتُها زورٌ ، ومَواهِبُها غُرورٌ ؛

امام علی علیه السلام فرمودند :
ألا وإنَّ الدُّنیا دارٌ غَرّارَةٌ خَدّاعَةٌ ، تَنکِحُ فی کُلِّ یَومٍ بَعلاً ، وتَقتُلُ فی کُلِّ لَیلَةٍ أهلاً ، وتُفَرِّقُ فی کُلِّ ساعَةٍ شَملاً ؛ فَکَم مِن مُنافِسٍ فیها وراکِنٍ إلَیها مِنَ الاُمَمِ السّالِفَةِ قَد قَذَفَتهُم فِی الهاوِیَةِ ، ودَمَّرَتهُم تَدمیرا ، وتَبَّرَتهُم تَتبیرا ، وأصلَتهُم سَعیرا! ؛

امام علی علیه السلام فرمودند :
إنَّ الدُّنیا رَنِقٌ مَشرَبُها ، رَدِغٌ مَشرَعُها ، یونِقُ مَنظَرُها ، ویوبِقُ مَخبَرُها ، غُرورٌ حائِلٌ ، وضَوءٌ آفِلٌ ، وظِلٌّ زائِلٌ ، وسِنادٌ مائِلٌ ؛

امام علی علیه السلام فرمودند :
اِحذَرُوا الدُّنیا ؛ فَإِنَّها غَدّارَةٌ غَرّارَةٌ خَدوعٌ ، مُعطِیَةٌ مَنوعٌ ، مُلبِسَةٌ نَزوعٌ ، لا یَدومُ رَخاؤُها ، ولا یَنقَضی عَناؤُها ، ولا یَرکُدُ بَلاؤُها ؛

امام علی علیه السلام فرمودند :
الدُّنیا سوقُ الخُسرانِ ؛

امام علی علیه السلام فرمودند :
عِبادَ اللّه‏ِ ، لا تَغُرَّنَّکُمُ الحَیاةُ الدُّنیا ، فَإِنَّها دارٌ بِالبَلاءِ مَحفوفَةٌ ، وبِالفَناءِ مَعروفَةٌ ، وبِالغَدرِ مَوصوفَةٌ ؛