امام رضا علیه السلام فرمودند:
اَلاِْمامُ اَمینُ اللهِ فِى اَرْضِهِ وَخَلْقِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَى عِبادِهِ وَخَلیفَتُهُ فى بِلادِهِ والداعى اِلى اللهِ و الذابُّ عَنْ حریم الله.؛

امام رضا علیه السلام به یکى از دوستان خود فرمودند:
اَلَیْسَ اللهُ یَقُولُ بِغَیْرِ عَمَد تَرَوْنَها؟ فَقُلْتُ: بَلَى قالَ: ثُمَّ عَمَدٌ، لکِنْ، لا تَرَوْنَها!؛

امام رضا علیه السلام فرمودند:
اِنَّما قُلْنا «الَّلطیفُ» لِلْخَلْقِ اللَّطیفِ ... وَ ما لا یَکادُ عُیُونُنا تَسْتَبینَهُ لِدِمامَةِ خَلْقِها، لا تَراهُ عُیُونُنا وَ لا تَلْمُسُهُ اَیْدِینا!؛

امام رضا علیه السلام فرمودند:
مَنْ جَلَسَ مَجْلِساً یُحْیَى فیهِ اَمْرُنا لَمْ یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوت الْقُلُوبُ؛

امام رضا علیه‏ السلام فرمودند:
. . . کانَ أَبى صَلَواتُ ‏اللّه‏ُ عَلَیْهِ إِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا یُرى ضاحِکا، وَ کانَتْ کَأبَتُهُ تَغْلِبُ عَلَیْهِ حَتّى یَمْضِىَ مِنْهُ عَشْرَةُ أَیّامٍ فَإِذا کانَ یَوْمُ الْعاشِرِکانَ ذلِکَ الْیَوْمُ، یَوْمَ مُصیبَتِهِ وَحُزْنِهِ وَ بُکائِهِ وَ یَقُولُ: هذَا الْیَوْمُ الَّذى قُتِلَ فیهِ الْحُسَیْنُ صَلّى‏اللّه‏ُ عَلَیْهِ.

از امام رضا علیه‏ السلام نقل شده که فرمودند:
کانَ أَبى علیه‏ السلام یَزیدُ فى الْعَشْرِ الأَواخِرِ مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ فى کُّلِ لَیْلَةٍ عِشْرینَ رَکْعَةً.

از امام رضا علیه‏ السلام روایت شده که فرمودند:
کانَ أَبى علیه‏ السلام یَقُولُ إِذا خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ: «بِسْمِ‏اللّه‏ِ الرَّحْمنِ الَّرحیمُ، خَرَجْتُ بِحَوْلِ‏اللّه‏ِ وَقُوَّتِهِ، لا بِحَوْلٍ مِنّى وَ قُوَّةٍ، بَلْ بِحَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ یا رَبِّ مُتَعَرِّضا لِرِزْقِکَ، فَأتِنى بِهِ فى عافِیَةٍ».

از حسن بن جهم روایت شده که گفت: ما در خدمت امام رضا علیه‏ السلام بودیم، که از پدرشان یاد کردیم، امام رضا علیه السلام فرمودند:
کانَ عَقْلُهُ لاتُوازى بِهِ الْعُقُولُ و رُبّما شاوَرَ الْأَسْوَدَ مِنْ سُودانِهِ، فَقیلَ لَهُ: تُشاوِرُ مِثْلَ هذا؟ فَقالَ: إِنَّ اللّه‏َ تَبارَکَ و تَعالى رُبَّما فَتَحَ عَلى لِسانِهِ، قالَ: فَکانُوا رُبَّما أَشاروُا عَلَیْهِ بِالشّىْ‏ءِ فَیَعْمَلُ بِهِ فى الضِّیْعَةِ وَالْبُستانِ.

سلیمان بن جعفر جعفرى گوید: براى انجام کارى پیش امام رضا علیه‏ السلام رفته بودم، او با معتّب به خانه‏اش وارد شد، دید غلامانش گِل کارى مى‏کنند و کارگر غریبى را نیز به کار گمارده‏اند. حضرت فرمودند:
قاطَعْتُمُوهُ عَلى أُجْرَتِهِ؟ فَقالوُا : لا ... فَقالَ علیه‏ السلام: إِنّى قَدْنَهَیْتُکُمْ عَنْ مِثْلِ هذا غَیْرَ مَرَّةٍ أَنْ یَعْمَلَ مَعَکُمْ أَحَدٌ حَتّى یُقاطِعُوهُ أُجْرَتَهُ…

یاسر خدمتگزار امام رضا علیه‏ السلام مى‏گوید:
کانَ الرِّضا علیه‏ السلام إِذا خَلا جَمَعَ حَشَمَهَ کُلَّهُمْ عِنْدَهُ، الصَّغیرَ وَ الْکَبیرَ، فَیُحَدِّثُهُمْ‏وَ یَأنِسُ بِهِمْ وَ یُؤْنِسُهُمْ، وَ کانَ علیه‏ السلام إِذا جَلَسَ عَلَى الْمائِدَةِ لایَدَعُ صَغیرا وَ لا کبیرا، حَتّى السّائِسِ وَ الْحَجّامِ إلاّ أَقْعَدَهُ مَعَهُ عَلى ما ئِدَتِهِ.