فواید وجود حریم بین همسران

نبود حریم شخصی بین زن و شوهر مشکل ساز است و برای بهبود اوضاع و رشد آنها باید حریم و مرز مناسبی برای همسران تعریف شود و هرکدام در باغچه زندگی، از یک گلدان مجزا برخوردار شوند.

تعداد کلمات  1032 / تخمین زمان مطالعه  5 دقیقه

یکی از نکته­های بسیار مهمی که رعایت نکردن آن از سوی هر یک از همسران، می­تواند آسیب­هایی را به همراه داشته باشد، مراعات نشدن حریم شخصی است. برداشت و شناخت نادرست سبب می­شود تا  بعضی از همسران تمام رفت و آمدها و عملکردهای طرف مقابل را تحت کنترل و مجوز خویش در بیاورند. انسانی که با ازدواج و تشکیل زندگی مشترک، فردیت و حریم شخصی خود را از دست بدهد، مرد باشد یا زن، رضایت چندانی از زندگی مشترکش نخواهد داشت.

اگر مرز مناسبی بین همسران وجود داشته باشد، پس از انجام وظایف همسری، می­توانند به سراغ فعالیت مورد علاقه خود بروند و از آن لذت ببرند.

 رابطه زناشویی گاهی می­تواند در خدمت اعضا باشد، اما اگر این رابطه همیشه در خدمت یک­نفر باشد، مشکل­آفرین می­شود. بنابراین، می­بایست تعادل نگه داشته شود و بیشترین توجه­ همسران به­جای تمایل­های فردی، به زندگی زناشویی و مهر و محبت به یکدیگر معطوف باشد؛ زیرا آرامش و حفظ زندگی زناشویی، در اولویت همه چیز است.

همان­طور که گفتیم، اگر افراد پس از تشکیل زندگی مشترک، فردیت و حریم شخصی خود را از دست بدهند، رضایت چندانی از زندگی زناشویی خود نخواهند داشت. در واقع، به همان نسبت که رضایت زناشویی کاهش می­یابد، میزان آسیب­پذیری خانواده افزایش پیدا می­کند؛ به گونه­ای که با یک طوفان نه چندان قدرت­مند هم ممکن است ویران شود. اما زمانی­که زن و مردی به خاطر مرزی که معین شده، آزادی­ خودشان را محدود می­کنند تا یکدیگر را بیشتر دوست بدارند، یا از حق خود چشم­پوشی می­کنند تا موجب آزردن محبوب خود نشوند، رضایت بالایی از زندگی مشترک خواهند داشت و بدین ترتیب، تحکیم بنیان خانواده افزایش می­یابد.

بیشتر بخوانید : عوامل استحکام خانواده در فرهنگ قرآن

حرمت نهادن و ارزش گذاشتن به مرزهای شریک زندگی، کلید صفا و صمیمیت است. وقتی که همسر به مرزهای همسرش احترام می­گذارد، در واقع، راه حرمت نهادن به مرزهای خود را هموار کرده است؛ زیرا همسر موهبت آزادی را از شما تجربه می­کند و عشقی را که در دادن این آزادی عرضه می­کنید، می ­بیند.

بیشتر بخوانید :  چگونه با همسرمان رابطه جنسی صمیمانه ای داشته باشیم؟

بعضی از همسران در مورد قبول وظایف خود، مسئولیت چندانی را به عهده نمی­گیرند. آنها خیال می­کنند هرکاری که خواستند، باید بتوانند انجام دهند و هیچ پی­آمدی را هم نمی­پذیرند. آنها مانند بچه­ها از تجاوز به مرزهای دیگران ناراحت نمی­شوند. قانون مسئولیت می­گوید ما در مقابل یکدیگر مسئولیت داریم، اما به جای یکدیگر مسئولیت نداریم. در این باره خداوند می­فرماید: «هیچ کسى بار عمل دیگرى را به دوش نگیرد».(1)
مرزها تعیین­کننده میزان مسئولیت هر فردی هستند. حضرت علی علیه­السلام در سفارشی به فرزندشان می­فرمایند: «براى هر یک از خدمتگزارانت کارى مربوط به او قرار ده و او را نسبت به همان کار بازخواست نما؛ که این کار آنها را بهتر وا مى‏دارد تا در خدمتت، کار را به یکدیگر وانگذارند» .(2)
 اگر بدانیم هر فردی، مسئول چه کاری است، فرصتی برای تغییر پیدا می ­کنیم. اگر بدانیم که مشکل از خود ماست و ما مسئول آن هستیم، درنتیجه، برای تغییر مسیر، در جای راننده قرار گرفته­ایم و صاحب قدرت می ­شویم.

کسی که همواره مسئولیت واکنش­ها، رفتارها و بیچارگی­های خود را به گردن دیگران، محیط، شرایط و ... می­اندازد و دیگران را سرزنش می­کند، هرگز برای تغییر، فرصتی پیدا نخواهد کرد؛ همانند کسی که با ماشین به درخت می­زند و برای خودش دردسر درست می­کند ولی در نهایت، می­گوید از این ماشین لعنتی بدم می­آید! مدام خودشو به این ور و آن­ ور می­زند. ماشینش را می­فروشد و خیال می­کند که اگر ماشین نو بخرد، اوضاع روبه راه و مشکلش حل می­شود ولی ماشین نو هم مشکلش را حل نخواهد کرد. او هرگز به نقش خودش در این ماجرا پی نمی­برد. اگر اتفاقی می­افتد، به این دلیل است که از ما عملی سرزده، پس باید برای حل مسائل خود، فعالانه چاره­جویی کنیم، حتی اگر خطا از سوی ما نباشد؛ زیرا خوش­بختی، ثمره تلاش و از سرگذراندن مسائلی است که موجب ناراحتی ما می­شود.

وجود مرز و حریم بین زن و شوهر سبب می­شود همسران، تفاوت­های یکدیگر را در قالب حریم شخصی بپذیرند و خواه ناخواه شریک زندگی خویش را در زمینه حریم فردی­اش و در چارچوب شرع و قانون، آزاد و راحت بگذارند. همسری که حریم شخصی­اش رعایت شود، آرامش مطلوب و خوش­آیندی در زندگی مشترک خویش به دست می­آورد که به تبع، همسرش نیز از آن بهره­مند خواهد شد. اما در زندگی مشترکی که زن یا شوهر اجازه ندارد متفاوت باشد، اوضاع چندان مطلوب نیست. همسران یکدیگر را به دلیل انتخاب­هایشان، بد می­دانند و یا وجود تفاوت­ها را به نوعی توهین شخصی یا نبود عشق در نظر می­گیرند.

کتاب «رمز و راز دلبران» تالیف علی محمد صالحی، قم، ناشر مولف، 1394.
کتاب «روانشناسی حریم شخصی»، سعید کاوه، تهران، انتشارات سخن، 1387.