والدین می توانند به جای تنبیه بدنی کودک خود ، از روش های جایگزین آن استفاده کنند.
الف) دلایل محرومیت را برای کودک توضیح دهید: قبل از انجام هر اقدامی به کودکتان بگویید علت محروم شدن او، انجام فلان رفتار اشتباه بوده است و این محرومیت برای ترک رفتار نادرستش لازم است.
ب) محل اخراج: در انتخاب محل تنبیه دقت کنید؛ زیرا محل اخراج کودک باید جایی باشد که کودک احساس کند از چیزی محروم شده و محل اخراج نباید تاریک و ترسناک باشد، مثلا حمام تاریک برای تنبیه کودک مناسب نیست.
ج) مدت تنبیه: بعضی والدین برای تنبیه یک کودک دوساله مدت زمان یک ربع یا نیم ساعت را در نظر می گیرند! در حالی که باید برای هر سال، یک دقیقه تنبیه در نظر بگیرید، مثلا برای یک کودک دو ساله دو دقیقه تنبیه کافی است.
د) مقاومت: اما اگر کودک شما در مقابل تنبیه مقاومت کرد، مثلا از محل اخراج فرار کرد، به او بگویید که یک دقیقه دیگر به تنبیهاش افزوده می شود .البته به یاد داشته باشید دقایق اضافی نباید بیش از سه دقیقه شود، زیرا در این صورت اثرش را از دست می دهد.
تهیه و تنظیم: خانم حدیثه اسفندیار
چکیده: تنبیه بدنی صرف نظر از آسیب های احتمالی جسمانی، اثرات جبران ناپذیری بر روح و روان کودک وارد می کند. اما والدین اغلب آن را به عنوان اولین روش در برخورد با کودکان خود به کار می گیرند. در ادامه مقاله قبلی به سایر روش های جایگرین تنبیه بدنی اشاره می کنیم.
تعداد کلمات 577 / تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه
تعداد کلمات 577 / تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه
مقدمه
رابطه والدین با کودک باید براساس محبت و صمیمیت و در عین حال حفظ احترام متقابل باشد. یکی از مسایلی که این فضای احترامآمیز را خدشه دار می کند تنبیه بدنی کودک است. باید دقت کرد که تنبیه بدنی در صورت تکرار زیاد، علاوه بر این که والدین را در نظر کودک منفور میکند، باعث میشود به تدریج برای کودک عادی شود و او از کتک نترسد. در این مقاله، با روش های جایگزین تنبیه بدنی کودک آشنا می شوید.شما می توانید از روش های مختلفی، به جای تنبیه بدنی استفاده کنید
1 - محروم کردن موقتی
روش محروم کردن موقتی به این صورت است که شما کودکتان را برای مدتی از فعالیتی محروم می کنید، البته این محرومیت باید به گونهای باشد که کودک شما احساس کند، چیز با ارزشی را از دست داده است. لطفا در استفاده از این روش به این نکات توجه کنید:الف) دلایل محرومیت را برای کودک توضیح دهید: قبل از انجام هر اقدامی به کودکتان بگویید علت محروم شدن او، انجام فلان رفتار اشتباه بوده است و این محرومیت برای ترک رفتار نادرستش لازم است.
ب) محل اخراج: در انتخاب محل تنبیه دقت کنید؛ زیرا محل اخراج کودک باید جایی باشد که کودک احساس کند از چیزی محروم شده و محل اخراج نباید تاریک و ترسناک باشد، مثلا حمام تاریک برای تنبیه کودک مناسب نیست.
ج) مدت تنبیه: بعضی والدین برای تنبیه یک کودک دوساله مدت زمان یک ربع یا نیم ساعت را در نظر می گیرند! در حالی که باید برای هر سال، یک دقیقه تنبیه در نظر بگیرید، مثلا برای یک کودک دو ساله دو دقیقه تنبیه کافی است.
د) مقاومت: اما اگر کودک شما در مقابل تنبیه مقاومت کرد، مثلا از محل اخراج فرار کرد، به او بگویید که یک دقیقه دیگر به تنبیهاش افزوده می شود .البته به یاد داشته باشید دقایق اضافی نباید بیش از سه دقیقه شود، زیرا در این صورت اثرش را از دست می دهد.
2 - می توانید عصبانی شوید
بعضی از کودکان خیلی لجباز هستند به گونه ای که انجام روشهای ذکر شده، تاثیری بر آن ها ندارد، در این صورت اگر شما مقداری عصبانی شوید اشکالی ندارد و همین که شما به کودکتان با قاطعیت بگویید: «دیگه دارم از دستت عصبانی می شم!» مقاومتش را در هم می شکنید.3- از کودک رفع مسئولیت نکنید
و نکته بعدی این است که نگذارید تنبیه کودک راهی باشد برای فرار از مسئولیت. مثلا اگر او در حین جمع کردن اسباب بازی هایش، کار بدی انجام داد، او را تنبیه کنید و دوباره بعد از تنبیه او را مجبور کنید کارش را ادامه دهد؛ زیرا ممکن است او یاد بگیرد برای فرار از مسئولیت کار بدی انجام دهد تا تنبیه شود و در حین تنبیه استراحت کند.تهیه و تنظیم: خانم حدیثه اسفندیار
بیشتر بخوانید:
روشهای جایگزین تنبیه بدنی در کودک (بخش اول)
هشت روش درمانی برای فحاشی کودکان
نقش مادران خلاق و غیر خلاق در تربیت فرزند
معیارهای انتخاب کتاب برای کودکان