پرخاشگری در کودکان، ریشه در رفتارهای نادرست در خانه دارد.
چکیده: یکی از دلایل بسیار مهم پرخاشگری در کودکان یادگیری است. یعنی کودکانی که الگوهای رفتاری پرخاشگرانه داشته اند، همانند الگوهای خود رفتار می کنند. با ما همراه باشید تا با دیگر علل پرخاشگری کودکان آشنا شوید.
تعداد کلمات 547 / تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه
تعداد کلمات 547 / تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه
علت های پرخاشگری در کودکان
پرخاشگری کودک می تواند علت هایی داشته باشد:
- محیط: محیط خانه، مدرسه و محله می تواند کودک شما را پرخاشگر کند. با توجه به نقش الگویی پدر و مادر و دیگر اعضای خانواده، نزدیکان، معلمان و همسالان برای کودک، اگر یکی از نامبردگان پرخاشگر باشد، این رفتار به او نیز منتقل خواهد شد..
دلیل تأثیر جدی الگوها بر پرخاشگری کودک، این است که وقتی با برادر یا خواهر کوچکتر از خود پرخاشگری می کند، رفتار و گفتارش تا حد فراوانی شبیه الگو است. اصلاح محیط به طور قطع در اصلاح رفتار کودک اثر خواهد گذاشت.
- گرسنگی: با توجه به افزایش اسید معده هنگام گرسنگی و تأثیر آن بر اعصاب، پرخاشگری دور از انتظار نیست؛ پس توصیه میشود در این حالت،با تذکر و نصیحت و تقاضاهای بی مورد، زمینه های فروپاشی کودک را فراهم نسازید. بسازید.
- خستگی: فرزند شما امروز، از صبح زود در اردویی شرکت کرده و فعالیت بدنی و فیزیکی بسیاری داشته و فراوان بازی کرده است. پس از بازگشت از اردو مجبور بوده تکالیف مدرسه را انجام دهد و به برخی کارهای شخصی خود نیز برسد. طبیعی است که این خستگی، زمینه های پرخاشگری او را فراهم می آورد و با کوچکترین جرقه، به مرحله فروپاشی خواهد رسید. درک موقعیت فرزند در این حالت، کمک فراوانی به آرامش خانه خواهد کرد.
- ناکامی: یکی دیگر از علل پرخاشگری کودکان در حدود این سن، ناکامی است. کودک شما مشکلی دارد و نمی تواند آن را حل کند. گاهی این مشکل مربوط به خانه و گاهی مربوط به مدرسه است.
توصیه می کنم در این وضعیت، با آگاهی از مشکلات او، در حل مشکل یاری اش کنید. اگر فرزند شما مشکل درسی (حل مسائل ریاضی) دارد، حل مسائل، مطلوب نیست؛ بلکه کمک شما به حل مسائل، او را از رسیدن به مرحله فروپاشی و پرخاشگری می رهاند.
حل مسائل درسی کودکان به جای آنها، سبب اتکای آنان به غیر می شود و استقلال ایشان را به خطر می اندازد.
حل مسائل درسی کودکان به جای آنها، سبب اتکای آنان به غیر می شود و استقلال ایشان را به خطر می اندازد.
- تمسخر کودک: هیچ گاه کودک خود را به سبب سخنان کودکانه با انتظارات بچگانه تمسخر نکنید. در موارد بسیاری، سخن با خواسته او از دید شما بی ارزش و غیر قابل توجه است؛ اما از دید او بسیار اهمیت دارد وتمسخر کودک، او را پرخاشگر میکند.
- جلب توجه: در مواردی، پرخاشگری کودکان برای جلب توجه است؛ چون احساس کرده که هرگاه پرخاشگری می کند، تمام نظرها به او جلب می شود و پدر و مادر، خواهر و برادر بزرگتر و دیگر نزدیکان او را نصیحت می کنند. می کنند.
در این حالت، هنگام پرخاشگری کودک به او بی توجهی کنید و حساسیت نشان ندهید؛ اما در مواقع عادی، توجه بیشتری به او داشته باشید و وقت افزون تری را برایش صرف کنید تا از نظر عاطفی ارضا شود و مجبور نشود برای جلب توجه دیگران، از رفتارهای پرخاشگرانه استفاه کند.
منبع: کتاب «نسیم مهر (پرسش و پاسخ تربیت کودک و نوجوان)»
نوشته: حسین دهنوی
منبع: کتاب «نسیم مهر (پرسش و پاسخ تربیت کودک و نوجوان)»
نوشته: حسین دهنوی
بیشتر بخوانید :
مدیریت پرخاشگری و بدزبانی کودکان
علل خشونت و پرخاشگری در کودک
پرخاشگری در کودکان
والدین و پرخاشگری کودکان
درمان پرخاشگری کودکان