خوابیدن فرزند در بستر پدر و مادر

خوابیدن کودک در بستر والدین، می تواند برای ایشان آسیب زا باشد.
 

چکیده: ترس از بیدار شدن فرزند در هنگام نزدیکی همسران با هم، مهم ترین دغدغه ای است که ذهن والدین را به خود مشغول می کند. راه کار این امر خواباندن فرزند در بستر مناسب و جدا در سن مناسب است. با ما همراه باشید تا در این مورد بیشتر بدانید.

تعداد کلمات 994 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

 

نوزادان نباید در طول شبانه روز تنها باشند و به مادرشان نیاز دارند. نوزادان شبها از خواب بیدار می شوند و گریه می کنند. بچه های نوپا نیز شبها از خواب بیدار می شوند و به دنبال پدر یا مادرشان می گردند. بعضی از والدین وقتی شب ها فرزندشان از خواب بیدار می شود، کنار او می روند و او را آرام می کنند، ولی عده ای دیگر ترجیح می دهند که کودکشان در رختخواب آنها بخوابد. به عقیده ی آنها وقتی کودک شان در کنارشان باشد راحت تر می خوابند.
عده ای نیز حتی از فکر کردن به این مسأله می ترسند چون متخصصان می گویند که بهتر است بچه ها با والدینشان نخوابند. عده ای نیز شب ها در کنار فرزندشان می خوابند ولی این مسأله را با دیگران در میان نمی گذارند، چون می ترسند که دیگران آنها را مسخره کنند. بسیاری از والدینی که شب ها کنار فرزندشان می خوابند از این کار لذت می برند و این کار تجربه ی خوبی برای آنهاست.
 

بچه ها به دلایل مختلفی دوست دارند شبها کنار مادر و پدرشان بخوابند. آنها دوست دارند والدینشان را ببینند تا از سلامتی آنها مطمئن شوند. این کار از لحاظ عاطفی به بچه ها احساس امنیت می دهد بعضی از بچه ها حتی اگر از والدینشان دور باز باشند به اتاق آنها می روند و در کنار آنها می خوابند. آنها از تختخواب شان بیرون می آیند و به اتاق والدینشان می روند. کودکی وقتی به اتاق والدینش رفته بود، به آنها گفت: «من توی اتاق خودم می ترسم ولی اینجا از هیچی نمی ترسم» حتی اگر والدین آن کودک به او اجازه ندهند که در اتاق آنها بخوابد، او پشت در اتاق شان خواهد خوابید.

حتی والدینی که به فرزندشان اجازه می دهند او در اتاق شان بخواند، هنوز نگران هستن. آنها احساس می کنند با این کارشان کودکشان لوس می شود و یا بیش از حد به انها وابسته می شود. درست است که بچه به این کار عادت می کند ولی این کار برای او اشکالی ندارد. او وقتی نزدیک والدینش می خوابد، احساس امنیت می کند. وقتی والدین به فرزندنشان اجازه می دهند او کنار آنها بخوابد، شک دارند که آیا کودک این کار را کنار خواهد گذاشت. آنها فکر می کنند که مجبورندچند سال به همین کار ادامه دهند. در صورتی که با گذشت زمان، الگوی خواب بچه ها تغییر می کند. این که کودک چقدر دوست دارد پیش پدر و مادرش بخوابد، از کودکی به کودک دیگر و از خانواده ای به خانوادهی دیگر تفاوت دارد. بعضی از خانواده ها فقط در یک سال یا دو سال اول زندگی کودک کنار او می خوابند. عده ای دیگر وقتی کودک خوابید او را در تختخوابش می گذارند. چنین کودکی ممکن است از خواب بیدار شود و دوباره پیش والدینش برود. بعضی از کودکان نیز کمی پیش والدینشان می مانند و بعد به اتاق خودشان میروند.
به طور کلی هدف والدین این است که کودکان در اتاق خودشان بخوابند. وقتی کودک آمادگی لازم برای این کار را پیدا کند، خودش به تنهایی می خوابد. در این صورت والدین نیز می توانند او را به این کار تشویق کنند، مثلا برایش چراغ خواب روشن کنند یا لالایی بگذارند.
 

والدین باید وقتی با یکدیگر هستند و ارتباط برقرار می کنند مراقب باشند که کودک شان کنار آنها نباشد. وقتی آنها با هم تنها هستند، باید در اتاق را قفل کنند که مبادا کودک سرزده شب از خواب بیدار شود و به اتاق آنها برود. اگر کودک در اتاق آنها خوابید، وقتی آنها به هم نزدیک می شوند، باید کودک را به اتاق دیگری بیرند یا خودشان به اتاق دیگری بروند.
علاوه بر این، دلیل دیگری نیز وجود دارد که عده ای از والدین به خصوص پدرها ترجیح می دهند کنار کودکشان ندارد. شب ها وقتی نوزادان خوابند، سروصدا از خودشان تولید می کند. کودکان نوپا نیز زیاد در خواب می چرخند و به این طرف و آن طرف می روند؛ این کار آنها باعث بیدار شدن والدین شان می شود. اگر آنها می خواهند در کنار کودک خودشان بخوابند، بیشتر است تخت خواب بزرگی بخرند که با این مشکلات روبه رو نشوند و یا اینکه تخت کودک را در اتاق خودشان بگذارند و کودک نزدیک آنها بخوابد.

بسیاری از والدینی که به کودک شان اجازه می دهند او کنار آنها بخوابد، از نتیجه کارشان راضی و خوشحالند. والدینی که روزها سرکارند و فرصت کافی برای این که در کنار فرزندشان باشند را ندارند و از این که شبها در کنار او باشند، او را بغل کنند و پیوستند و به او بگویند که دوستش دارند، لذت می برند. صبح ها نیز وقتی می بینند که فرزندشان در کنار آنهاست، لذت می برند. این دسته از والدین می گویند که وقتی شب ها کودک شان در کنار آنها می خوابد، کمتر خواب بد می بیند و راحت تر می خوابد. علاوه بر این پدر یا مادر مجبور نیست شب ها از خواب بیدار شود و به اتاق کودک برود تا نیازهای او را برآورده کند.
اگر در مورد خوابیدن کودک تان در اتاق خودتان نگرانید، باید بدانید که راه حل های مختلفی پیش روی شما قرار دارد. اگر دوست دارید فرزندتان کنار شما بخوابد، اشکالی ندارد، این کار را انجام دهید. هر کاری که می کنید باید سعی داشته باشید که کودک تان احساس امنیت کند و بداند که شما به او توجه دارید و از او مراقبت می کنید.
 
منبع: کتاب «راهنمای کامل تربیت کودک»
نویسنده: رابین گلدستاین
مترجم: شیرین یزدانی