اهمیت و اهداف تربیت جنسی کودک از دیدگاه اسلام

توجه والدین به تربیت غریزه جنسی در ایام کودکی، از اهمیت فراوانی برخوردار است .
 

چکیده : یکی از موضوعات مهم تربیتی که در همۀ دوره‌های سنی به آن نیاز است، بحث تربیت جنسی است. توجه والدین به تربیت این غریزه در ایام کودکی، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در این مقاله به تعریف تربیت جنسی و سپس اهمیت و اهداف تربیت جنسی فرزندان در اسلام اشاره می­ کنیم.

تعداد کلمات 742 /  تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه

تعاریف فراوانی از تربیت جنسی بیان شده است مانند این که می‌گویند: «تربیت جنسی عبارت است از آموزش دانستنی‌های جنسی». برخی دیگر تربیت جنسی را فقط منوط به آموزش مسائل جنسی نمی‌دانند بلکه می‌گویند: «تربیت جنسی فراهم آوردن زمینه رشد غریزه جنسی است به گونه‌ای که همراه با استفاده لازم از این غریزه، از انحراف‌ها و لغزش‌های جنسی نیز پیش‌گیری شود». والدین باید از مسائل مطرح در امور جنسی، آگاهی داشته باشند و آن چه را در این باره می‌دانند به فرزندان منتقل نمایند. انسان برخوردار از تربیت جنسی، کسی است که مجموعه‌ای از آن چه دربارۀ امور جنسی به آن نیاز دارد را بداند.[1]
 

با توجه به اینکه انسان دارای ابعاد مختلف جسمی و روحی است، از نظر تأثیر و تأثر متقابل این ابعاد از یکدیگر، تربیت او نیز باید همه جانبه و در عین حال هماهنگ باشد، به ویژه آنکه رشد این ابعاد همراه با هم و به صورت هم‌زمان اتفاق نمی‌افتد. از این‌رو، تربیت در هر زمینه‌ای باید با رشد آن زمینه مناسب باشد. از سوی دیگر، صاحب‌نظران و اندیشمندان تربیتی به این نتیجه رسیده‌اند که در دوران کودکی، پایه‌های اساسی ساختمان شخصیت انسان شکل می‌گیرد و دوره نوجوانی به بعد، زمان تثبیت شخصیت انسان است. باید متولیان امر تربیت، به ویژه والدین به این مهم توجه داشته باشند و برای تربیت فرزند خود، از کودکی سرمایه‌گذاری کنند.

به جهت اهمیت بحث تربیت جنسی، به بخشی از اهداف آن اشاره می‌کنیم:

بعضی از انواع تربیت از جمله تربیت جسمی و جنسی باید از دورۀ کودکی به بعد مورد توجه قرار گیرد وگرنه رها کردن کودک تا سنین نوجوانی و جوانی و دور بودن او از روش صحیح، او را از رسیدن به خوشبختی که هدف آفرینش انسان است محروم خواهد ساخت.
امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) ادب نداشتن و محرومیت از تربیت را عامل همه بدی‌ها دانسته و می‌فرمایند: «عَدمُ الأدَبِ سبَبُ کلِّ شرٍّ»[2] و خود نیز به عنوان پدری که مسئلۀ تربیت فرزندان را به عهده دارد، اهمیت و ضرورت تربیت به ویژه برای نوجوانان را در عمل نشان می‌دهد؛ به این صورت که برای فرزند خود (امام حسن علیه السّلام) نامه‌ای نوشته و اصول مهم تربیتی را در آن بیان می‌کند که شرح آن در نامۀ 31 نهج‌البلاغه آمده است. در فرازی از این نامه، چنین آمده است: «به درستی قلب نوجوان مانند زمین خالی از کشت و زرع است که هر آن‌چه در آن بریزی قبول می‌کند. از این‌رو به تربیت و ادب نمودن تو اقدام کردم، قبل از این که قلب تو سخت شود (و شخصیت تو شکل بگیرد) و فکر و اندیشه‌ات (به چیزی غیر از آن‌چه به خیر و صلاح توست) درگیر گردد».[3]
 

اگر پدر و مادر توانسته باشند اهداف، افکار، ایده‌ها و خط‌مشی کودک و نوجوان در رابطه با مسئلۀ جنسی را ـ آن‌طور که مطلوب است ـ بازسازی و نوسازی نمایند و به آن سمت و سوی صحیح دهند، فرزندشان نیز در مسیر خواسته‌های آن‌ها رفتار می‌کند. چنین فرزندی در زندگی موفق خواهد بود؛ زیرا او از توانایی‌های خود برای رسیدن به اهداف بلند انسانی بهره‌ برده است و در واقع برای رسیدن به کمال انسانی و نزدیکی به خدا، گام برداشته است.
 

اگر انسان در زمینۀ رفتار جنسی، درست تربیت نشده باشد، هم خود را به تباهی و فساد می‌کشد و هم جامعه را از بین می‌برد. از جمله لغزش‌هایی که فقدان تربیت جنسی صحیح، به بار خواهد آورد، زنا و لواط است که نقش مهم در فساد و نابودی نسل انسانی و از بین بردن جامعه دارد. امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) دربارۀ این مسئلۀ مهم می‌فرمایند: «خداوند ترک زنا را واجب کرد تا نسبت‌های بین افراد حفظ شود و ترک لواط را واجب نمود تا نسل انسان زیاد شود».[4]

منبع: رسم زندگی (درسنامۀ مهارتهای زندگی)، رضا پارچه باف (مهدی زاده).

 
پی نوشت :
[1] . مجله تربیت اسلامی، مقالۀ درآمدی بر تربیت جنسی در نهج‌البلاغه، حافظ ثابت.
[2] . شرح نهج‌البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 20، ص 253.
[3] . نهج‌البلاغه، نامه 31.
[4] . «تَرْکَ الزِّنَا تَحْصِیناً لِلنَّسَبِ وَ تَرْکَ اللِّوَاطِ تَکْثِیراً لِلنَّسْل». نهج‌البلاغه، ص 512.