راه­ های دست­یابی به بلوغ فرهنگی اجتماعی در ازدواج

بلوغ فرهنگی اجتماعی در ازدواج، به معنای شناسایی و تجزیه و تحلیل فرهنگ اجتماعی جامعه است.
 

چکیده : دست­یابی به بلوغ فرهنگی اجتماعی به این معنا است که فرهنگ اجتماعی که در آن زیست می‌کنیم را بشناسیم، تجزیه و تحلیل کنیم و به آنچه با شرع و عرف عقلانی مطابقت دارد، عمل نماییم. با ما همراه باشید تا نکاتی را برای دست­یابی به آنها به شما بیاموزیم.

تعداد کلمات 899 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه

علاوه بر بلوغ عقلانی و بلوغ اقتصادی، به انواع دیگر بلوغ اعم از عاطفی، جنسی، اجتماعی و فرهنگی اشاره‌ می شود که به خاطر طولانی نشدن مطلب تنها به نکاتی برای احراز و رشد آنها بسنده می‌گردد.
 

ـ مسؤولیت‌پذیری را ابتدا از یک محیط کوچک مانند خانه شروع کنید. (خرید برای خانه توسط پسران و رسیدگی به امور خانه توسط دختران)
ـ بلوغ اجتماعی در ازدواج از سویی باعث برطرف شدن خجالت، رفع ترس از حضور و صحبت در جمع و منزوی بودن و از سوی دیگر موجب شکوفا شدن استعدادها و بروز احساسات، گفتن نظرات شخصی، تعامل با دیگران، استفاده از نظرات دیگران و اخذ تصمیم نهایی درست می‌شود.
 ـ روی آوردن به اجتماع و قبول مسؤولیت‌های اجتماعی (چه کوچک و چه بزرگ) مانند شرکت در اجتماعات سالم، قبول مسؤولیت در محیطی غیر از خانه، دوست‌یابی، اظهارنظر کردن در مورد نظرات دیگران و اتّفاقات به روز جامعه، از شاخص‌های رسیدن به این بلوغ است.
ـ اگر شما تنها به خود و خواسته‌هایتان فکر می‌کنید و توانایی ایجاد ارتباط با دیگران را ندارید و هنوز خود را ملزم به رعایت حقوق افراد نمی‌دانید، نیاز به تمرین بیش‌تری (در این زمینه) برای اجتماعی شدن دارید.
 ـ آهسته آهسته از وابستگی و تعلّق خود به خانواده بکاهید. تعامل با اجتماعات متفاوت ولی مطمئن و پذیرش مسؤولیت‌هایی در این باب می‌تواند در این زمینه راه‌گشا باشد.

ـ به یاد داشته باشید یکی از مشکلات عمده‌ای که اکثر زوج‌های جوان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، نداشتن بلوغ فرهنگی است.
ـ تصور اینکه هر چه تحصیلات بالاتر باشد بلوغ فرهنگی فرد بیشتر است، تصوّر غلطی است. تحصیلات در بلوغ فرهنگی فرد اثرگذار و لازم است امّا کافی نیست.
 ـ بسیاری از آداب و رسوم غلط و آسیب‌های خانوادگی و اجتماعی والدین و خود فرد شاید راه رسیدن به بلوغ فرهنگی را دشوار کند؛ امّا مانع رسیدن فرد به بلوغ فرهنگی نمی‌شود و حتّی می‌تواند برای تشخیص بهتر و درست‌تر کمک کند.
 ـ باید بتوانیم فرهنگ اجتماعی که در آن زیست می‌کنیم را بشناسیم، تجزیه و تحلیل کنیم و به آنچه با شرع و عرف عقلانی مطابقت دارد، عمل نماییم. این یعنی بلوغ فرهنگی اجتماعی.
 ـ بلوغ فرهنگی باعث می‌شود فرد هنگام ازدواج قدرت تشخیص درست از غلط را داشته باشد و بدون تعصّب نسبت به آداب و رسوم غلط خانوادگی و فامیلی تصمیم‌گیری کند.
 ـ شاید بهترین نتیجه‌ی رسیدن به بلوغ فرهنگی، دوری گزیدن از صفات اخلاقی منفی از جمله: بدزبانی، کج‌خُلقی، کینه‌توزی، بی‌ادبی، بی‌انضباطی، هرزگی و روی آوردن صفات اخلاقی مثبت از جمله انعطاف‌پذیری، حق‌پذیری، حسن‌ظن و... باشد.

1ـ اگر بتوانید احساسات غیر معقول و کودکانه را کنار بگذارید و به جای آن عاقلانه و منطقی رفتار کنید، رشد عاطفی لازم را دارا هستید.
 2ـ اگر با یک بحث جزئی زود عصبانی می‌شوید، بدانید زندگی مشترک هم خالی از این مشکلات نخواهد بود؛ پس بهتر است در رفتارتان تجدید نظر کنید.
 3ـ بهتر است به خودمان اجازه بدهیم تغییری مثبت در بینش‌ها و تفکراتمان نسبت به وقایع و مسائل زندگی ایجاد شود؛ در این صورت زندگی پر از عاطفه و آرامشی خواهیم داشت.
 4ـ یادمان باشد شرکت در کارهای گروهی، حس همدلی و همکاری ما را پرورش می‌دهد که در نهایت باعث رشد شخصیت عاطفی‌مان می‌شود.
 5 ـ خوب است تمرین کنیم گاهی از خطای دیگران بگذریم و چشم‌پوشی کنیم. در این صورت علاوه بر حفظ روابط، خود نیز به آرامشی زیبا خواهیم رسید.
 6ـ گاهی انعطاف‌پذیری فرد در مقابل خواست دوستان، خانواده و اطرافیان توان سازگاری او را بالا برده و تمرینی است جهت یادگیری و گذشت در زندگی مشترک.
 7ـ اگر شما در ابراز احساسات به دیگران دچار مشکل هستید، بهترین تمرین این است که در بیان احساسات قلبی خود از نزدیک‌ترین افراد خانواده‌تان شروع کنید.
 8 ـ ابراز احساسات افراطی را نشان رشد عاطفی ندانیم و در نظر داشته باشیم که در چه زمان و در کجا و نسبت به چه کسی احساسات را بروز می‌دهیم

لازم است پیرامون تغییرات جنسی و جسمی و بهداشت و احکام مربوط به آن اطّلاعات کافی داشته باشید. البته تنها رسیدن به بلوغ جنسی و جسمی برای ازدواج کافی نیست. این بلوغ بدون حضور عقل و دیگر بلوغ‌ها هرگز شما را به آرامش و ازدواج سالم و موفّق نمی‌رساند.

در پایان باید به این نکته اشاره ‌کنیم که گاه برای فراهم آمدن شرایط اوّلیه، ممکن است چند سال نیاز به زمان داشته باشیم و این شرایط را باید بطور نسبی کسب کرد نه بطور مطلق. هیچ یک از این شرایط مطلق و کامل کسب نمی‌شود.  نباید در عقلانیت، عقل شما حتماً به عقلانیت شخصیتی مانند علامه طباطبایی! برسد؛ بلکه باید حداقل‌های عرفی جامعه را کسب نمایید تا توانایی اداره‌ی یک خانواده را به دست آورید. امید است با همکاری والدین و جامعه این شرایط فرهنگ‌سازی شود. ان‌شاءالله.

 
منبع: مطلع مهر، امیرحسین بانکی پور (1396)، انتشارات حدیث راه عشق، اصفهان، چاپ شصت و هشتم.