رابطه جنسی با همسر در دوران بارداری

ازلحاظ پزشکی، منعی برای ارتباط جنسی در دوران بارداری نیست.
 

چکیده: یکی از سؤالاتی که در دوران بارداری همسران دارند این است که آیا ارتباط جنسی به جنین آسیب می‌رساند یا خیر؟ در این نوشتار به پاسخ این سؤال می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

تعداد کلمات 1281 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه

 

اکثر مطالعات علمی نشان‌دهنده تغییرات میل جنسی زنان در دوره حاملگی است. در یک بارداری طبیعی تا وقتی‌که زن ازنظر پزشکی سالم است هیچ دلیل خاصی برای محدود کردن فعالیت جنسی وجود ندارد. نزدیکی و ارگاسم در حاملگی غالباً بی‌خطر است. البته ازآنجاکه فعالیت جنسی می‌تواند موجب ایجاد انقباضات رحمی و تغییر جریان خون شود، بعضی از پزشکان پیشنهاد می‌کنند از هیجان‌های جنسی و ارگاسم پرهیز شود.
اگرچه سقط خودبه‌خودی به‌صورت معمول در اثر فعالیت جنسی و نزدیکی رخ نمی‌دهد، ولی می‌تواند دلیلی برای محدودیت فعالیت جنسی باشد. انقباض رحم و خونریزی در حین حاملگی یک نشانه خطر محسوب می‌شود.
 

به‌طورکلی شرایطی که انجام فعالیت جنسی در بارداری را محدود می‌کنند عبارت‌اند از:

چهارتا شش هفته بعد از زایمان، اعضای زن به حالت عادی برمی‌گردد. اندازه دیواره واژن و فرج به‌تدریج کاهش می‌یابد ولی هرگز به حالت پیش از حاملگی برنمی‌گردد. معمولاً بهبود زخم رحم به دو هفته زمان احتیاج دارد ولی ممکن است چهار هفته طول بکشد تا محل جوش خوردن آن حالت لاستیکی پیدا کند تا نزدیکی راحت و بدون درد انجام شود. اغلب به زنان توصیه می‌شود برای شروع فعالیت جنسی بین چهارتا شش هفته بعد از زایمان صبر کنند.
در زمان بارداری هیچ‌گونه مانعی برای نزدیکی کردن زوج‌ها وجود ندارد مگر این‌که خانم احساس ناراحتی کند، لکه بینی داشته باشد و یا به هر دلیل دیگری پزشک و یا ماما نزدیکی کردن را منع کرده باشد.
حتی در مواردی که نزدیکی ندارند می‌توانند ازنظر فیزیکی باهم در تماس باشند. ماساژ دادن و نوازش کردن خانم‌ها در دوران بارداری به آرامش فکری و عضلانی آن‌ها کمک می‌کند بنابراین درنهایت فرزند شاداب‌تری هم خواهند داشت. این کار همچنین باعث می‌شود که زوج پس از تولد فرزندشان زودتر به حالت طبیعی جنسی خود برگردند.
پس از زایمان طبیعی اگر خانم احساس راحتی کند پس از چند روز نزدیکی ممکن است، البته این زمان بستگی به نوع زایمان و داشتن بخیه یا نداشتن آن دارد. پس از سزارین این دوره ممکن است طولانی‌تر باشد. سزارین جزو عمل‌های بزرگ به‌حساب می‌آید و فرد باید مراقبت‌های بعد از عمل را رعایت کند.
 

برخی خانم‌ها در حین بارداری به‌خصوص سه‌ماهه اول و تا زمانی پس از زایمان براثر تغییرات هورمونی و جسمانی ناشی از بارداری با کاهش میل جنسی روبرو می‌شوند. تعداد زیادی از خانم‌ها حس می‌کنند دیگر به‌عنوان یک زن برای همسر خود جذاب نیستند. برای برگرداندن میل جنسی خانم‌ها اولین و مهم‌ترین نکته این است که مجبور به برقراری ارتباط جنسی نشوید که نتیجه عکس دارد. دوم این‌که اگر زوج نزدیکی نمی‌کنند تماس فیزیکی را قطع نکنند. نوازش کردن و بوسیدن بدن خانم باعث می‌شود که هورمون‌هایی که درنهایت، باعث میل جنسی می‌شوند از مغز ترشح شوند. زوج‌ها باید باهم در مورد نحوه نگاه‌داشتن تماس فیزیکی‌شان در حین بارداری صحبت کنند. این‌که چه‌کاری را بیشتر و چه‌کاری را کمتر دوست دارند. این باعث می‌شود که زوج به‌مرور شیوه خاص خودشان از را شکل دهند و از آن در طول زمان لذت ببرند.
 

ممکن است با پیشرفت بارداری متوجه شوید که انتخاب وضعیت‌های جدید برای آمیزش جنسی ضروری است. ممکن است شکم شما باعث شود انتخاب برخی وضعیت‌ها برای شما ناراحت‌کننده باشد. به‌علاوه، توصیه می‌کنیم که حدود شانزده هفتگی به پشت نخوابید چراکه وزن رحم بر روی عروق اصلی لگن ممکن است گردش خون این ناحیه را مختل کند. بهتر است برای آمیزش جنسی یا به پهلوی خود بخوابید و یا رو قرار گیرید.
برخی وضعیت‌ها باید شمارا نسبت به عدم انجام آمیزش آگاه کنند. اگر سابقه زایمان پیش از موعد دارید، ممکن است پزشک شمارا از آمیزش جنسی و با رسیدن به اوج لذت جنسی بازدارد. اوج لذت جنسی باعث انقباض‌های خفیف رحمی می‌شود و مواد شیمیایی موجود در ترشحات جنسی مرد (منی) نیز می‌توانند .
باعث تحریک انقباضات رحمی شوند؛ بنابراین شاید بهتر باشد که همسر یک زن بارداری از تخلیه ترشحات جنسی خود داخل واژن اجتناب کند.
 

سه نوع قرص‌های اچ‌دی (HD) و ال دی (LD) و چندمرحله‌ای را اصطلاحاً قرص‌های ترکیبی می‌نامند، زیرا در این قرص‌ها ترکیبی از هورمون‌های استروژن و پروژسترون وجود دارد. بسیاری از زنان قرص‌های ضدبارداری را بدون هیچ آگاهی از عوارض جانبی مصرف می‌کنند. این داروها به‌خصوص در ابتدای شروع مصرف هنگامی‌که بدن زن با تغییرات هورمونی جدید تطبیق می‌کند، می‌تواند باعث عوارض جانبی شود. از عوارض جانبی شایع این قرص‌ها می‌توان به این موارد اشاره کرد:

این علائم باید در طول دو تا سه دوره ماهانه تسکین پیدا کند. در غیر این صورت با دکترتان تماس بگیرید.
 

خیلی‌ها فکر می‌کنند که اگر فرد در زمان عادت ماهیانه اقدام به رابطه جنسی نماید، احتمال بارداری وجود نخواهد داشت؛ اما باید گفت این امکان وجود دارد که وی در دوران خونریزی نیز باردار شود. دلایلی برای این موضوع وجود دارد که برجسته‌ترین آن‌ها عبارت است از:
دلیل تمام خونریزی‌های مهبلی عادت ماهیانه نیست. مواقعی وجود دارد که زنان خونریزی کمی را در زمان تخمک‌گذاری مشاهده می‌نمایند. این زمان در ست زمانی هست که فرد برای باردارشدن کاملاً آماده بوده و به‌اصطلاح، کشش رحمی وی بالاست. در زمان تخمک‌گذاری یک تخم از لوله تخمدان رهاشده و به سمت پایین و لوله فالوپ (شیپور رحمی) حرکت می‌کند. این بسیار طبیعی است که دختری در زمان تخمک‌گذاری مقداری خون را مشاهده نماید و آن را حمل بر تغییر زمان عادت ماهیانه و یا به‌اشتباه خود عادت ماهیانه تلقی کند.
بعضی وقت‌ها تخمک‌گذاری می‌تواند قبل از اینکه خونریزی (پریود) در فرد به پایان برسد اتفاق بیفتد و بعضی وقت‌ها نیز می‌تواند بلافاصله بعد از پایان یافتن عادت ماهیانه نیز تخمک‌گذاری انجام شود. از طرفی اسپرم نیز می‌تواند تا سه روز بعد از رها شدن تخمک را باردار کند.
بنابراین داشتن رابطه جنسی در هردو صورت می‌تواند بارداری ناخواسته را به همراه داشته باشد. رابطه جنسی بدون استفاده از وسایل جلوگیری از حاملگی، در زمان عادت ماهیانه و حتی در زمان خونریزی ریسک است. خارج از این مسئله، روابط جنسی درزمانی که فرد دارای شرایطی این‌چنین است هم ازنظر روحی و هم ازنظر جسمی توصیه نمی‌شود. در این شرایط حتی ریسک مبتلا شدن به انواع بیماری‌های جنسی؛ از قبیل ایدز و یا زگیل‌های واژن و انواع دیگر بیماری‌ها کاملاً بالا است تنها راه قابل‌اطمینان و شایع برای جلوگیری از بارداری ناخواسته و بیماری‌های واگیردار در شرایط فعلی، خودداری از نزدیکی در زمان عادت ماهیانه و استفاده از کاندوم است.

منبع: کتاب «دایره المعارف جنسی خانم ها»
نویسنده: محمدرضا جعفری نیا