گلشیفته فراهانی
گلشیفته فراهانی متولد نوزده تیر ماه 1362 تهران، فرزند بهزاد فراهانی و فهیمه رحیمی نیا و خواهر شقایق فراهانی. فارغ التحصیل موسیقی دانشگاه جامع علمی_کاربردی و خوش اقبال ترین بازیگر نوجوان دهه هفتاد.
آغاز فعالیت هنری از سال76 با فیلم«درخت گلابی» به کارگردانی داریوش مهرجویی. خواهرش محمدرضا شریفی نیا را می شناخت و آنها هم به دنبال یک دختر نوجوان بودند و او از این طریق به سینما راه پیدا کرد.نقشی که در «درخت گلابی» ایفا کرد ، قدرتمندانه و ماندگار بود که گلشیفته جز بازی خوب راه دیگری نداشت.
متاهل است و عاشق بازیگری و به امید کارگردانی در این عرصه فعالیت می کند. برای بازی در فیلم «درخت گلابی» در 14 سالگی یک ضبط صوت هدیه گرفت. می گوید:«بدون بازیگری می میرم.»قبل از شروع کار در سینما، در چند تئاتر و کار عروسکی در کنار پدرش فعالیت کرد.
برای بازی در فیلم «اشک سرما» به کارگردانی عزیزالله حمیدنژاد یک ماه با گله گوسفند در کوهها بود و با مردم آن منطقه زندگی کرد و روزهایی که کار نداشت گله را برای چرا می برد و در میان گله بزی را دوست داشت که بز نر به او می گفت.
بهترین بازیگر جشنواره بیست و دوم فیلم فجر برای بازی های خیره کننده اش در دو فیلم«بوتیک» و «اشک سرما» به انتخاب منتقدان.
برنده تندیس زرین هشتمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم «اشک سرما».
برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن در بخش مسابقه بین المللی شانزدهمین جشنواره فیلم فجر به خاطر بازی در فیلم«درخت گلابی».
بازی در فیلم «بوتیک» در کارنامه اش یک نقطه عطف است و خودش علاقه زیادی به بازی اش در این فیلم دارد.
سال 81 در فیلم«زمانه» بازی کرد، فیلمی ضعیف و سطحی که گلشیفته خودش هم آن را ندید.
بازی اش در فیلم «میم مثل مادر» یک بار دیگر بر توانایی های او صحه گذاشت.
زنده یاد ملاقلی پور گفته بود گلشیفته برای بازی در فیلم «میم مثل مادر» انتخاب اول و آخرم بود.
چهار ماه و بیست روز درگیر بازی در فیلم «اشک سرما» بود. می گوید: «قبل از اینکه بروم کردستان عاشق فرهنگشان بودم، ولی وقتی رفتم آنجا مجنون شدم، وقتی مردم آنجا را دیدم و با آنها زندگی کردم دیگر نمی خواستم از آنجا بر گردم.»
شهرت او در میان علاقمندان سینما بیشتر از آنکه به ستاره بودنش ربط داشته باشد به خاطر توانایی هایش است.
در شدیدترین و سخت ترین شرایط تماسش را با پدر و مادرش قطع نمی کند و مرتب به آنها ابراز علاقه می کند.
نسبت به خانواده اش احساس مسوولیت عجیبی دارد.
پدرش- بهزاد فراهانی - می گوید:«گلشیفته گاهی یادداشت هایی برایم می گذارد که تنم می لرزد. یک بار چهل تا قلب روی کاغذ کشیده بود و نوشته بود بابا دوستت دارم.»
بسیار ساده و صمیمی است و زلال و مهربان. هر کارگردانی می تواند با اطمینان سخت ترین نقش ها را به او بسپارد.
نمی خواست در فیلم«میم مثل مادر »بازی کند و ترسیده بود و بهانه آورد که نمی خواهم ابروهایم را نازک کنم، اما ملاقلی پور اسرار فراوان داشت که گلشیفته باید این نقش را بازی کند.
خاله دلسوز و خوبی برای خواهرزاده اش است. می گوید:«سخت ترین کار در بازیگری کار کردن در مقابل افراد نود سال به بالا و ده سال به پایین است و البته نابازیگران.»
شخصیت برونگرا و شلوغی دارد.مهربانی را خالصانه به اطرافیانش نثار می کند.لحظه ای که بازی می کند دیگر به هیج چیز فکر نمی کند.
می گوید:«برای بازی در فیلم«میم مثل مادر» از نظر روحی خیلی ارضاء شدم. اولین موی سفیدم هم سر همین فیلم در آمد.» بازیگر محبوبش «جانی دپ» است.معتقد است او نابغه بازیگری است. از بازی «نیکول کیدمن» هم خوشش می آید.
نام اصلی اش رهاورد است.
با الگو برداری مخالف است و معتقد است هر آدمی تا وقتی به درون خودش مراجعه کند شاخص تر است، هر کس باید راه خودش را برود.
می گوید:«بی تعارف می گویم در خانواده ما من از همه کم استعدادترم ولی شرایط برایم بهتر بوده است.»
صداقت او در هر شرایطی ستودنی است.
چون سالهای سال موسیقی کار کرده، ریتم را خیلی خوب می شناسد.
می گوید لذتی که در سینما بردم هیچ وقت در موسیقی نصیبم نشد در تولید یک فیلم متوسط با همسرش امین آشنا شد.
آرزو دارد با رخشان بنی اعتماد کار کند.
دورترین نقش به خودش را در «اشک سرما» بازی کرد و نزدیک ترین نقش به خودش را در «درخت گلابی» ایفا کرد.
رضا کیانیان و بازی هایش را خیلی دوست دارد.
برای بازی در فیلم «به نام پدر» پرویز پرستویی با او تماس گرفت و از او دعوت کرد.
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
