علی اکبر برهان
علىاكبر برهان از علماء عالیقدر و مروجین عظیمالشأن تهران بوده كه بحسن عمل و دیانت و سعى در قضاء حوائج مومنین و دستگیرى از ضعفا و فقراء و بینوایان معروف و بتهذیب اخلاق و سلوك و ترویج و تشویق طلاب و محصلین موصوف بوده است. وى در سال 1324 قمرى در تهران متولد شده و مقدمات و قسمتى از سطوح اولیه را نزد مرحوم آقا سید محمد قصیر و آقا شیخ على رشتى و مرحوم آیةاللَّه حاج سید محمد استرآبادى خوانده و مشرف به نجف اشرف گردیده و خدمت مرحوم آقا میرزا محمد عراقى و حجةالاسلام عالم ربانى مرحوم حاج شیخ مرتضى طالقانى تلمذ نموده و پس از سه سال به تهران مراجعت و بعد از یكسال مشرف به قم شده و كفایه و مكاسب را خدمت مرحوم آیةاللَّه آقا شیخ محمد على حایرى قمى و مرحوم آیةاللَّه خونسارى خوانده و مدتى هم از محضر مرحوم آیةاللَّه حایرى یزدى استفاده كرده و بعد از آن به نجف مشرف و از محضر مرحوم آیةاللَّه العظمى اصفهانى و آیةاللَّه العظمى خوئى مد ظله بهرهمند شده و بعد از سه سال در سال 1358 قمرى مراجعت به تهران و به تبلیغات و خدمات دینى پرداخته و با داشتن وكالت مطلقه از مرحوم آیةاللَّه اصفهانى و مراجع دیگر نجف و مرحوم آیةاللَّه العظمى حجت كوهكمرى خدمات بسیارى نموده به طورى كه مورد رقابت و غبطه بعضى از اقران خود واقع گردیدند.
آثار ایشان در تهران و شهر رى و دماوند و نقاط دیگر بسیار است كه ذیلا مىنگارم.
1- مسجد و مدرسه علمیه لرزاده كه از مساجد معموره تهران واقع در خیابان لرزاده است كه در حال حاضر جناب حجةالاسلام و المسلمین آقاى حاج میرزا عباسعلى عمید زنجانى داماد معظم آیةاللَّه العظمى مرعشى نجفى مد ظلهما در آن امامت مىكنند.
2- دبستان و دبیرستان پسرانه و دخترانه برهان براى پرورش و آموزش پسران و دختران مسلمین.
3- مدرسه علمیهى برهانیه حضرت عبدالعظیم جنب صحن و مسجد جامع رى كه با سبكى نوین داراى 34 حجره فوقانى و تحتانى و مدرس و سایر لوازم با مساعدت نگارنده بپایان رسیده و سالها دائر و در حال حاضر هم جمعى از محصلین در آن سكونت دارند. و آن مرحوم در حالى كه شب و روز مشغول ترویج و تبلیغ بود و ساعتى فراغت و لحظهاى بیكار نبود آثار قلمى چندى از خود بیادگار گذارد كه در اینجا مىنگارم،
1- رسالهاى در عدالت 2- تعلیقهاى بر مكاسب 3- تفسیر سوره یوسف موسوم با حسن المجالس 4- بشائر النبویه 5- رساله در حدیث ایام 6- ربیع الابرار 7- پریشان نامه
مرحوم برهان اخلاص فوقالعادهاى باهل بیت عصمت علیهمالسلام داشتند و در تمام ایام موالید و اعیاد و وفیات ائمه علیهمالسلام مجلس جشن و سوگوارى با شكوهى تشكیل مىدادند و خود در مدح آنان اشعارى مىسرودند.
آن مرحوم از مردن و مدفون شدن در رى وحشت داشت چنانچه در بیت چهارم شعرش گفته و بالاخره بمقصودش رسید در نیمه ماه ذىالحجةالحرام سال 1378 قمرى پس از انجام مناسك حج در مكه معظمه وفات نموده و در جده نزدیك مدینه الحاج مدفون گردید و در مرگش مردم خیابان خراسان و لرزاده و دیگر نقاط تهران چنان گریستند كه كمتر مثلش دیده شد، قصائد بسیارى در فقدانش سروده شد و نگارنده جزوهاى بنام (برهان ما) نوشته و در آن ترجمه و آثار او را نگاشتم كه در هزار نسخه بطبع رسیده.
(1378 -1324 ق)، فقیه، و مجتهد و شاعر. در تهران به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات مقدماتى نزد آقا سید محمد قصیر و آقا شیخ على رشتى و حاج سید محمد استرآبادى، به نجف اشرف رفت و مدت سه سال در محضر آقا میرزا محمد عراقى و حاج شیخ مرتضى طالقانى به تحصیل پرداخت. وى پس از بازگشت به تهران، به قم رفت و به تحصیل «كفایه» و «مكاسب» خدمت آقا شیخ محمد على حایرى و آیت الله خوانسارى مشغول شد، تا اینكه مجددا براى ادامه تحصیلات به نجف رفت و از حوزهى درس آیت الله اصفهانى و آیت الله خویى بهرهمند شد، و با اخذ وكالت مطلقه از حاج سید ابوالحسن اصفهانى به تهران بازگشت. وى داراى اجازهى اجتهاد و روایت بود و در مسجد لرزاده در جنوب تهران به اقامت نماز جماعت اشتغال داشت. مسجد و مدرسه علمیهى لرزاده در تهران و دبستان و دبیرستان پسرانه و دخترانه برهان و مدرسهى علمیهى برهانیه شهر رى، جنب مسجد جامع رى، از مآثار برهان به حساب مىآیند. از آثار علمى وى: «حدیث الایام»، در ادعیه؛ «ربیع الآثار»؛ «تفسیر سوره یوسف» موسوم به «احسن المجالس»؛ تعلیقهاى بر «مكاسب»؛ «رسالهاى در عدالت»؛ «بشائر النبویة»؛ «پریشان نامه» در شعر.[1]
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
