پرويز فني‌زاده
پرويز فني‌زاده متولد سال 1316 خورشيدي در تهران است. وي پس از گذراندن تحصيلات ابتدايي و متوسطه، به کار حروف‌چيني و ويراستاري در روزنامه اطلاعات پرداخت. اما علاقه او به بازيگري وي را به صحنه اين هنر کشاند. در نوزده سالگي بازيگري را آغاز کرد، ولي با توجه به ضرورت آموزش آکادميک در اين حرفه، در سال 1337 در کلاس‌هاي هنرستان هنرهاي دراماتيک حضور يافت و پس از فراگيري بخشي از اين دانش، گروه تئاتر گل سرخ را با همکاري چند تن از دوستانش تشکيل داد و گام‌هايي در اين مسير برداشت تا اينکه با حميد سمندريان همکار شد.
فني زاده در سال 1340 از روزنامه اطلاعات استعفا داد و به طور کامل در اختيار بازيگري در تئاتر و سينما قرار گرفت. در سال 1345، تحصيلات عالي را در رشته تئاتر طي کرد و به استخدام اداره هنرهاي دراماتيک درآمد. بازي حرفه‌اي او به طور جدي با نمايش پولوفت شبه کوچک در تئاتر پاسارگاد آغاز شد و با نقش‌آفريني در نمايش‌هاي زير ادامه يافت: حسن کچل؛ زاويه؛ پرواربندان؛ ديکته؛ مرده‌هاي بي‌کفن ودفن؛ باغ وحش شيشه‌اي؛ طبيب اجباري؛ استثنا و قاعده؛ سرگذشت مرد خسيس، سرباز لاف‌زن؛ جعفرخان از فرنگ برگشته؛ آي بي‌کلاه - آي باکلاه؛ چوب به دست‌هاي ورزيل؛ شش شخصيت در جست‌وجوي نويسنده؛ ماجراي باغ وحش؛ يک نوکر و ارباب؛ خر با بار نمک؛ خبرچين؛ استحاله؛ جايي که صليب گذاشته‌اند؛ قطار سريع‌السير سانتياگو؛ دست بالاي دست؛ خوشا به حال بردباران.
پرويز فني‌زاده در سال 1344 به تجربه بازي در فيلم‌هاي سينمايي دست زد. وي نخست در فيلم خشت و آيينه بازي و به مرور در فيلم‌هاي مهم روزگار خود نقش‌آفريني کرد. اين فيلم‌هاي سينمايي عبارت است از: گاو؛ غريبه؛ رگبار؛ تنگسير؛ بوف کور؛ گوزن‌ها؛ شام آخر؛ جمعه؛ تپه 303؛ سرخ پوست‌ها؛ باغ بلور؛ قدغن؛ اعدامي.
فني‌زاده جايزه بهترين بازيگر نقش اول مرد را به خاطر بازي در فيلم رگبار از جشنواره سپاس و جشنواره بين‌المللي فيلم تهران دريافت کرد. وي همچنين در سريال‌هاي تلويزيوني: دايي‌جان؛ سلطان صاحب‌قران و سفر بهاري (زندگي صادق هدايت) به بازي پرداخت. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي پس از مرگ فني‌زاده به او درجه دکتري اعطا کرد.
پرويز فني‌زاده در سال 1358، نقش خود را در فيلم اعدامي نيمه تمام گذاشت و در تهران به سراي باقي شتافت و در بهشت زهرا (س) مدفون شد.
