فرامرز قریبیان
فرامرز قریبیان (زاده ۱۳۲۰ در خیابان ری تهران)، بازیگر و کارگردان ایرانی است و تاکنون سه بار در سال‌های ۱۳۶۶، ۱۳۷۱ و ۱۳۷۸ برنده سیمرغ بلورین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر شده است. او همسر سابق مینا خیامی و پدر محمدسام قریبیان است. فرامرز قریبیان ۳ جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره‌ی فیلم فجر را در کارنامه دارد.
زندگی‌نامه
فرامرز قریبیان در سال ۱۳۲۰ در خیابان ری کوچه آبشار تهران زاده شد. وی تباری تفرشی دارد. دارای تحصیلات ناتمام در رشته بازیگری مدرسه ویژوال آرت آمریکا است و فعالیت سینمایش را با دستیاری کارگردان و ایفای نقش کوتاهی در فیلم بیگانه بیا ساخته مسعود کیمیایی در سال ۱۳۴۷ آغاز کرد. سپس به دلیل مسافرت به خارج از کشور چند سالی از سینما دور بود.
در سال ۱۳۵۱ بار دیگر در فیلمی از مسعود کیمیایی به نام خاک بازی کرد و بازی خوب و روانش در فیلم گوزنها در کنار بازی قدرتمندانه بهروز وثوقی، نام او را سر زبان‌ها انداخت. غزل در سال ۱۳۵۵ سومین همکاری او با مسعود کیمیایی بود. در سال ۱۳۵۷ جلوی دوربین بهمن فرمان آرا و در فیلم سایه‌های بلند باد رفت و پس از انقلاب و در دهه شصت در فیلم‌های بسیاری بازی کرد. سمند در سال ۱۳۶۴ دیگر فیلم موفق او بود. قریبیان در سال ۱۳۶۵ کارگردانی را با فیلم قابل قبول جدال در تاسوکی آغاز نمود و در سال ۱۳۶۶ در فیلم ترن به کارگردانی امیر قویدل ایفای نقش کرد و توانست از ششمین دوره جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را دریافت کند. او در همین سال بازی در فیلم موفق کانی مانگا را در کارنامه خود ثبت نمود.
در اوایل دهه هفتاد و در سال ۱۳۷۰ پس از ۱۵ سال بار دیگر در فیلمی از مسعود کیمیایی به نام ردپای گرگ بازی کرد و کاندید سیمرغ بلورین شد. در این فیلم بازی درخشانی را به نمایش گذاشت اما مزد بازی خوبش در این فیلم را از یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر بخاطر بازی در فیلم بندر مه‌آلود ۱۳۷۱ گرفت و توانست جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود کند. وی در سال ۱۳۷۳ با فیلم تجارت بار دیگر جلوی دوربین مسعود کیمیایی ظاهر شد.
قریبیان در سال ۱۳۷۴ دومین فیلم خود را کارگردانی کرد. قانون یک فیلم پلیسی معمولی بود که برای قریبیان امتیازی به حساب نمی‌آمد. یاغی در سال ۱۳۷۶ به کارگردانی جهانگیر جهانگیری دیگر فیلم قابل توجه او شد. اما قریبیان توانایی‌هایش در کارگردانی را در سال ۱۳۷۸ با فیلم چشمهایش ثابت کرد. فیلمی خوش ساخت با فصل‌هایی ماندگار که با نگاه به داستان داش آکل صادق هدایت ساخته شده بود. او که به عنوان بازیگر نقش اصلی نیز در این فیلم حضور داشت موفق به دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم حراره در سال ۲۰۰۱ شد.
فرامرز قریبیان سومین سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد، در هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر را برای بازی درخشان خود در فیلم مرد بارانی به کارگردانی ابوالحسن داوودی بدست آورد. قریبیان طی دو سال متوالی در سال‌های ۱۳۸۱ و ۱۳۸۲ جلوی دوربین اصغر فرهادی رفت و به ترتیب در فیلم‌های رقص در غبار و شهر زیبا در دو نقش متفاوت و مفهومی به ایفای نقش پرداخت. بازی درخشان او در فیلم رقص در غبار مورد توجه منتقدین قرار گرفت و موفق شد جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را از جشنواره فیلم آسیا پاسیفیک و جایزه گرگ نقره‌ای جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو ۲۰۰۳ را به دست آورد و همچنین برای ایفای نقش در شهر زیبا جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره بین‌المللی فیلم هند ۲۰۰۴ را از آن خود نماید. قریبیان در سال ۱۳۸۴ در فیلم رویای خیس ساخته پوران درخشنده به ایفای نقش پرداخت و در سال ۱۳۸۵ بار دیگر در فیلمی از مسعود کیمیایی به نام رئیس ظاهر شد. وی در سال ۱۳۸۹ با فیلم آلزایمر نقش متفاوت دیگری را تجربه کرد و دیپلم افتخار جشنواره فیلم فجر به او اهدا شد. قریبیان به همراه پسرش سام قریبیان در سال ۱۳۹۲ گناهکاران را کارگردانی کرد که نامزد سیمرغ بلورین بهترین فیلم جشنواره فجر شد. فیلمی با ژانر هیجان انگیز و معمایی که به عنوان یکی از نامزدهای نهایی بهترین فیلم سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر انتخاب شد. او که خود نیز در این فیلم به ایفای نقش پرداخت توانست جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره سپنتا سانفرانسیسکو را در سال ۲۰۱۴ به دست آورد.
فیلمشناسی
سینمایی
چهارشنبه خون به پا می‌شود (۱۳۹۳)
گناهکاران (۱۳۹۱)
بهشت اینجاست (۱۳۸۹)
آلزایمر (۱۳۸۹)
باغ قرمز (۱۳۸۸)
فاصله (۱۳۸۸)
کارناوال مرگ (۱۳۸۷)
رئیس (۱۳۸۵)
رؤیای خیس (۱۳۸۴)
گزارش مریم (۱۳۸۴)
شهر زیبا (۱۳۸۲)
رقص در غبار (۱۳۸۱)
چشمهایش (۱۳۷۸)
مرد بارانی (۱۳۷۸)
چشم عقاب (۱۳۷۷)
یک قدم تا مرگ (۱۳۷۷)
تارهای نامرئی (۱۳۷۶)
یاغی (۱۳۷۶)
در سرزمینی دیگر (۱۳۷۵)
روی خط مرگ (۱۳۷۵)
دشمن (۱۳۷۴)
قانون (۱۳۷۴)
دایره سرخ (۱۳۷۴)
مروارید سیاه (۱۳۷۳)
اشک و لبخند (۱۳۷۳)
تجارت (۱۳۷۳)
شریک زندگی (۱۳۷۳)
منطقه ممنوعه (۱۳۷۳)
می‌خواهم زنده بمانم (۱۳۷۳)
آخرین خون (۱۳۷۲)
ترانزیت (۱۳۷۲)
بندر مه‌آلود (۱۳۷۱)
طعمه (۱۳۷۱)
گریز (۱۳۷۱)
ردپای گرگ (۱۳۷۰)
دو نفر و نصفی (۱۳۷۰)
تبعیدی‌ها (۱۳۷۰)
انفجار در اتاق عمل (۱۳۷۰)
فیل در تاریکی (۱۳۶۸)
مرگ پلنگ (۱۳۶۸)
دلار (۱۳۶۷)
کانی مانگا (۱۳۶۶)
کمینگاه (۱۳۶۶)
ترن (۱۳۶۶)
گمشده (۱۳۶۴)
سمندر (۱۳۶۴)
گردباد (۱۳۶۴)
آوار (۱۳۶۴)
ریشه در خون (۱۳۶۳)
پایگاه جهنمی (۱۳۶۳)
سناتور (۱۳۶۲)
پرونده (۱۳۶۲)
سفیر (۱۳۶۱)
عفریت (۱۳۶۱)
بازرس ویژه (۱۳۶۰)
جنگ اطهر (۱۳۵۸)
امشب اشکی می‌ریزد (۱۳۵۷)
سایه‌های بلند باد (۱۳۵۷)
هجرت (۱۳۵۷)
خاتون (۱۳۵۶)
سرباز (۱۳۵۶)
غزل (۱۳۵۵)
وقتی که آسمان بشکافد (۱۳۵۵)
چشم انتظار (۱۳۵۴)
گوزنها (۱۳۵۳)
صلات ظهر (۱۳۵۳)
خاک (۱۳۵۲)
بیگانه بیا (۱۳۴۷)
تلویزیون
تکیه بر باد (۱۳۹۱)
باغ شیشه‌ای (۱۳۸۹)
روز حسرت (۱۳۸۷)
آخرین دعوت (۱۳۸۷)
تله‌فیلم پازل (۱۳۸۶)
نیستان (۱۳۸۰–۱۳۷۹)
مستند داستانی «تاریخ قشم» (۱۳۶۴) (در نقش نئارک، سردار اسکندر)
