عطاالله اشرفی اصفهانی
فقیه، مجتهد.
تولد: 1279، سده اصفهان (خمینى شهر).
شهادت: 23 مهر 1361، كرمانشاه.
آیتالله میرزا عطاءالله اشرفى اصفهانى پس از آموختن مقدمات در خمینى شهر در سن دوازده سالگى رهسپار حوزهى علمیهى اصفهان گردید و پس از ورود به اصفهان در مدرسهى نوریه واقع در بازار عتیق سكونت كرد. ادبیات و سطح را نزد اساتید حوزهى علمیه اصفهان، حضرات آیات عظام محمد حسین فشاركى و سید مهدى درچهاى تلمذ نمود. پس از پایان تحصیلات سطح فقطه و اصول، براى ادامه تحصیل و كسب علوم اسلامى در سن بیست سالگى رهسپار حوزه علمیه قم گردید و در سال 1350 ق. در آن شهر اقامت گزید و مدت یك سال از آیتالله العظمى عبدالكریم حائرى یزدى ، مؤسس حوزهى علمیهى قم، كسب علم نمود. پس از فوت آیتالله العظمى حائرى، نزد آیتالله سید محمد بهجت كوه كمرهاى آیتالله سید محمدتقى خوانسارى و آیتالله سید حسن صدر مدت ده سال به كسب علم مشغول بود. همچنین مدتى از آیتالله فیض كسب دانش نمود. ایشان تمامى دروس آیتالله حجت كوه كمرهاى و آیتالله سید محمدتقى خوانسارى را نوشتهاند. آیتالله اشرفى منظومه حكمت و اسفار را نزد حضرت امام خمینى (ره) فراگرفتند. پس از ورود آیتالله سید حسین بروجردى به حورزهى علمیهى قم و اقامت در قم، آیتالله اشرفى مدت دوازده سال از محضر درس ایشان بهره گرفت و تمامى دروس فقه آن فقیه را نوشت.
آیتالله اشرفى اصفهانى سپس به تدریس دروس سطح رسائل و مكاسب در حوزه اشتغال ورزید و شاگردانى تربیت كرد. ایشان از مراجع تقلید آیات عظام اصفهانى، خوانسارى، كوه كمرهاى، صدر بروجردى، شیرازى و شاهرودى اجازه در امور حسبیه گرفتند و در سن چهل سالگى توسط آیتالله العظمى خوانسارى براى ایشان اجازه اجتهاد صادر شد. در سال 1342 نیز از حضرت امام خمینى (ره) وكالت مطلق و نمایندگى در سال 1342 براى وى صادر شد. ایشان وكالت مطلق از آیتالله گلپایگانى نیز داشتند.
از جمله خدمات آیتالله اشرفى مىتوان به این موارد اشاره نمود: تجدید بناى مسجد ولى عصر (ع) در خمینى شهر، ساختمان مسجد امام حسین (ع) در خمینى شهر، ساختمان مكتبالزهرا، تأسیس حوزهى علمیهى امام خمینى در كرمانشاه، مسئولیت امور تبلیغى روحانیون تسنن استان كرمانشاه (كه از سوى امام به عهده ایشان واگذار شده بود).
پس از تأسیس مدرسهى علمیه در شهر كرمانشاه در سال 1334 توسط آیتالله سید حسین بروجردى ایشان به همراه مدرسهاى دیگر از قم به كرمانشاه رفتند. پس از فوت آیتالله بروجردى ایشان در همان جا باقى ماندند. وى از جمله كسانى بود كه پس از شهادت فرزند امام، آیتالله سید مصطفى خمینى، مجلس بزرگداشت همراه با اعلامیهى چاپ شده برگزار كرد. آیتالله اشرفى چندین بار مورد تهدید رژیم پهلوى قرار گرفت اما به واسطه نفوذ مردمىاش، نتوانستند تبعیدش كنند. زمانى كه رژیم عراق امام خمینى (ره) را از عراق اخراج كرد، آیتالله اشرفى ساعت سه نیمه شب در منزل دستگیر و پس از یك ساعت توقف در ساواك به اتفاق حجتالاسلام بهاءالدین عراقى به تهران برده و در كمیتهى شهربانى در سلولى بازداشت كردند.ولى وى بر اثر فشار مراجع تقلید پس از چند روز آزاد شد. در هنگام اوج گیرى انقلاب، در تمام راهپیمایىها شركت مىكرد و مردم را به شركت در كلیهى راهپیمایىها و اعتصابات دعوت مىنمود. اولین راهپیمایى كه همزمان با راهپیمایى تهران بود و درعید فطر سال 1357 رخ داد، به دعوت ایشان پس از انجام نماز عید از مسجد آیتالله بروجردى تا مجسد آیتالله جامع انجام شد. آیتالله اشرفى امام جماعت مسجد آیتالله بروجردى بود. همچنین پس از انقلاب، در ذىالعقده 1391 ق. (1385) از سوى بینانگذار انقلاب، به امامت جمعه شهر كرمانشاه منصوب شدند كه تا پایان عمر امام جمعه همین شهر بودند.
آیتالله اشرفى اصفهانى در بیست و سوم مهر 1361 در كرمانشاه به شهادت رسید.
عطاء اصفهانى از علماء مبرز و ممتاز معاصر كرمانشاه است.
معظم له در حدود 1338 قمرى در سهده (خمینىشهر) اصفهان متولد شده و پس از رشد و خواندن ادبیات و قسمتى از سطوح در اصفهان به قم مهاجرت نموده و پس از پایان و تكمیل سطوح عالى از مدرسین بزرگ حوزه چند سالى از محضر مرحوم آیتاللَّه العظمى حایرى یزدى و بعد مرحوم آیتاللَّه العظمى حجت و آیتاللَّه العظمى حاج سید محمدتقى خونسارى و آیتاللَّه صدر و پس از ورود مرحوم آیتاللَّه العظمى بروجردى از محضر و ابحاث آنجناب استفاده وافى و كافى و ضمناً تدریس سطح فقه و اصول نموده تا هنگام تأسیس حوزه علمیه كرمانشاه و بناء مدرسه آن مرحوم به امر معظم له به اتفاق چند نفر از علماء و مدرسین بزرگ چون آیتاللَّه حاج شیخ عبدالجواد اصفهانى و بعضى از اعلام دیگر به كرمانشاه عزیمت و تا حال بیش از بیست سالست كه در مسجد مدرسه مزبور به اقامه جماعت و تدریس و ارشاد مردم اشتغال دارند.
نگارنده گوید: جناب آقاى حاج آقا عطاء اصفهانى از دانشمندان موصوف به فضل و كمال و تقوا و متانت و بیش از سى سالست كه افتخار شناسائى معظم له را دارم عالمى متقى و متصف به اوصاف جمیله و محامد اخلاق و ملكات فاضله مىباشد.
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
