سعدی حسنی

موسیقیدان. تولد: 1 اردیبهشت 1302. درگذشت: 25 آذر 1365، آلمان. سعدى حسنى به سال 1324 به اخذ دانشنامه‏ى لیسانس در رشته‏ى حقوق سیاسى از دانشگاه تهران موفق گردید. به سال 1332 به اتریش رفت و در دانشكده‏ى علوم سیاسى وین ثبت نام كرد و پس از یك سال به دلائلى، ناگزیر گردید كه در دوره‏ى دكتراى حقوق دانشگاه وین نام‏نویسى كند. وى در تمام سه سالى كه در وین بود، تحصیل موسیقى را در دانشكده‏ى علوم موسیقى رها نكرد ولى چون رسما دوره‏ى دكتراى دانشكده‏ى دیگرى را مى‏گذرانید از دریافت پایان‏نامه‏ى تحصیلى در رشته‏ى موسیقى صرف نظر كرد. سرانجام به سال 1326 موفق به اخذ دكتراى علوم سیاسى شد. دكتر سعدى حسنى پس از فراغت از تحصیل، به آلمان رفت و مدت چهارده سال در شهر هامبورگ اقامت گزید و ضمن فعالیت براى تأمین معیشت، به تحقیق در مسائل ایران‏شناسى و به ویژه راز و رمز هنر فرش ایران پرداخت و سرانجام به سال 1346 به ایران مراجعت كرد و سرپرستى هنرى تالار رودكى به وى نهاده شد. دكتر سعدى حسنى در سال 1352 به مدیریت مجله‏ى «موسیقى» و سپس در سال 1355 به مدیریت كل «ژونس موزیكال» ایران منصوب گردید. قطع نظر از آثارى كه به طبع نرسیده‏اند، آثار چاپ شده‏ى دكتر سعدى حسنى از این قرار است: تاریخ موسیقى (جلد اول، 1330، جلد دوم، 1331)؛ تفسیر موسیقى (جلد اول، 1330، جلد دوم، 1331)؛ هفت نغمه چنگ (مجموعه‏ى مقاله، 1330) و مقالاتى كه در مجله‏هاى «موسیقى»، «ژونس موزیكال» و «رودكى» به چاپ رسیده است. دكتر سعدى حسنى پس از تحمل رنج یك بیمارى طولانى در آلمان دیده از جهان فرو بست.