يکشنبه، 21 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

محمدرضا عاملی تهرانی

محمدرضا عاملی تهرانی
در سال 1310 در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در تهران به اتمام رسانید و وارد دانشكده‏ى پزشكى تهران شد. سرانجام درجه‏ى دكتراى پزشكى خود را با تخصص بیهوشى دریافت كرد و براى تدریس در دانشكده‏ى پزشكى استخدام گردید. دكتر عاملى هنگامى كه در دبیرستان به تحصیل مشغول بود، سوداى سیاست در سر مى‏پرورانید. در سال 1326 حزب پان‏ایرانیست به رهبرى محسن پزشكپور در تهران تاسیس شد و موسسین این حزب چند نفر بیش نبودند. پس از چندى جناحى از آن به رهبرى داریوش فروهر با نام حزب ملت ایران بر بنیاد پان‏ایرانیسم انشعاب كرد. حزب پان‏ایرانیست اندیشه‏ها و گرایشهاى ناسیونالیستى افراطى داشت و در سالهاى حیات نهضت ملى همراه با احزاب سومكا، آریا و زحمتكشان به رودرروئى و درگیرى با حزب توده مشغول بود. حزب پان‏ایرانست با شعار فلات ایران زیر یك پرچم، از اندیشه تشكیل ایران بزرگ حمایت مى‏كرد. پس از انشعاب در حزب پان‏ایرانیست، دكتر عاملى جانب پزشكپور را گرفت و در همان حزب به فعالیت پرداخت تا سرانجام به قائم‏مقامى حزب مزبور انتخاب گردید. حزب مزبور روزنامه‏اى نیز به نام خاك و خون انتشار مى‏داد و در تهران و غالب شهرستانها شعبى تاسیس نموده بود. حزب پان‏ایرانیست در دوره‏ى بیست‏ودوم قانونگزارى عده‏اى از اعضاى خود را كاندیداى نمایندگى مجلس نمود كه سرانجام چهارنفر از حزب مزبور انتخاب شدند و فراكسیون حزب پان ایرانیست با عضویت آقایان محسن پزشكپور، دكتر محمدرضا عاملى تهرانى، دكتر هوشنگ طالع و دكتر فضل الله صدر موجودیت خود را اعلام نمود. دكتر محمد رضا عاملى در همان دوره به نمایندگى مجلس موسسان (1346) انتخاب گردید. فراكسیون پان‏ایرانیست در مجلس با بعضى از لوایح دولت به مخالفت برخاستند. هنگامى كه وزیر امور خارجه اقدامات دولت را در حل مسئله بحرین به مجلس گزارش داد، فراكسیون چهارنفرى حزب پان ایرانیست دولت را به مناسبت میانجیگرى دبیركل سازمان ملل و اعزام هیئتى براى كسب تمایل و نظر مردم كه وارد بحرین شدند استیضاح كردند و دولت به استیضاح‏كنندگان فراكسیون چهارنفرى پان‏ایرانیست پاسخ داد و تقاضاى راى اعتماد نمود. نمایندگان مجلس به جز نمایندگان پان‏ایرانیست به دولت راى اعتماد دادند. اعطاء استقلال به بحرین توسط محمدرضا پهلوى عنوان گردید و وى مصرا خواستار این اقدام شد و دولت امیرعباس هویدا كوچكترین دخالتى در این موضوع نداشت. روز 14 اردیبهشت‏ماه 1349 امیرعباس هویدا نخست‏وزیر و عباسعلى خلعتبرى قائم‏مقام وزارت امور خارجه در جلسه‏ى علنى مجلس حضور یافته و گزارشى از جریان اقدامات نمایندگان سازمان ملل در بحرین و مراجعه به آراء عمومى آن كشور مبنى بر استقلال به بحرین تقدیم مجلس شوراى ملى نمود و در نتیجه از 191 نفر عده‏ى حاضر در جلسه، تصمیم دولت ایران با 187 راى موافق و چهار راى مخالف داده شد و بدین ترتیب ادعاى چند قرنى ایران نسبت به حاكمیت بحرین به دست زمامداران ایران از بین رفت. فراكسیون حزب پان‏ایرانیست در دوره‏ى بیست‏وسوم مجلس شوراى ملى انتخاب نشدند. دكتر عاملى از عوامل مهم حزب مزبور بود. در انتخابات دوره‏ى بیست‏وچهارم مجلس شوراى ملى كه معروف به انتخابات رستاخیزى مى‏باشد، حزب پان‏ایرانیست وارد مبارزات انتخاباتى شد و در نتیجه چندین نفر از حزب مزبور به نمایندگى مجلس انتخاب شدند از جمله دكتر محمدرضا عاملى تهرانى از تهران به نمایندگى مجلس انتخاب گردید و با ایراد چندین نطق مهم و مخالفت با بعضى اعمال دولت در زمره نمایندگان پر سر و صداى مجلس قرار گرفت. وقتى حزب رستاخیز جانشین احزاب دیگر كشور شد و جمشید آموزگار به رهبرى آن انتخاب گردید، دكتر محمدرضا عامل تهرانى را ابتدا به معاونت و سپس قائم‏مقامى حزب رستاخیز تعیین كرد. وى پس از مدت كوتاهى به علت عدم توجه حزب به خواسته‏هاى مردم از سمت خود كناره‏گیرى نمود. در شهریور ماه 1357 جمشید آموزگار از نخست‏وزیرى استعفا نمود و شاه جعفر شریف امامى را به عنوان یك ذخیره‏ى ملى! به نخست‏وزیرى برگزید و نام دولت خود را «آشتى ملى» نهاد و روز پنجم شهریورماه كابینه‏ى خود را معرفى نمود. در این كابینه چهره‏هاى جدیدى به چشم مى‏خوردند از جمله دكتر محمدرضا عاملى تهرانى بود كه با سمت وزیر اطلاعات وارد كابینه گردید و چندى بعد ریاست صدا و سیما نیز بر عهده‏ى او قرارگرفت. در كابینه‏ى غلامرضا ازهارى، سمت عاملى در كابینه تغییر كرد و وزارت آموزش و پرورش را به او سپردند و آن سمت را تا سقوط كابینه‏ى ارتشبد ازهارى دارا بود. دكتر محمدرضا عاملى پس از سقوط رژیم سلطنتى و برقرارى جمهورى اسلامى دستگیر ، زندانى، محاكمه و اعدام شد.


نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.