پوران درخشنده
پوران درخشنده (۱۳۳۰، کرمانشاه)، فیلمساز، نویسنده، تهیه‌کننده و کارگردان اهل ایران است. وی فارغ‌التحصیل سینما با گرایش کارگردانی از مدرسه عالی تلویزیون و سینما و دارای لوح افتخار درجه یک هنری معادل دکتری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران است.
زندگی‌نامه
پوران درخشنده در ۷ فروردین ماه سال ۱۳۳۰ در شهر کرمانشاه به دنیا آمد، او تحصیل تکمیلی خود را در مدرسه عالی تلویزیون و سینما گذراند و در سال ۱۳۵۴ در سازمان صدا و سیما شروع بکار کرد و در همان زمان فیلم طاعون که دربارهٔ طاعون در کردستان به سال ۱۳۲۸ است را تهیه کرد. سال بعد نیز ۱۳۵۵ دربارهٔ چهارشنبه سوری و نیز فیلمی دربارهٔ مراسم سنتی نواحی مختلف ایران موسیقی نواحی ایران را سال ۱۳۵۶ تولید کرد. موج، جانماز، سجاده، تحقیقی دربارهٔ زنان، اشتغال و صنایع دستی در کردستان در سال ۱۳۵۷ فیلمهای مستند «چشمه‌های آب معدنی راه هراز»، به تصویر کشید و همان سال مستندهای سه‌گانه صنایع دستی را در کردستان تولید کرد. «موج، سجاده، جانماز»، «نازک کاری»، «گلیم». الیاف طبیعی و مصنوعی (۴ قسمت) مستندی تحقیقی دربارهٔ نخ، ابریشم و پشم و الیاف مصنوعی را ساخت.
سال ۵۹–۱۳۵۸ با ساخت فیلم مستند «چرخها می‌چرخند» را تولید نمود که نگاهی به مسایل رکود اقتصادی و تعطیلی کارخانه‌ها بخصوص ایران ناسیونال (ایران خودرو فعلی) را به تصویر کشاند. «شوکران» ۱۷ قسمت که از سال ۱۳۶۹ تا ۷۱ طول کشید مستندی است دربارهٔ پدیده اعتیاد در زنان، مردان و کودکان در ایران و مسئله قاچاق مواد مخدر و راه‌های پیشگیری آن که ۳ قسمت از آن بیشتر پخش نشد.
پوران درخشنده عضو انجمن‌های فیلمسازان زن آمریکا (WIF)، کارگردانان مستقل آمریکا (IFP)و مرکز بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان یونسکو (CIFEJ) نیز هست.
دغدغه‌های اجتماعی
یکی از دغدغه‌های اجتماعی پوران درخشنده، کم توجهی هنرمندان به مشکلات و آسیب‌های اجتماعی است. او در این خصوص اظهار داشت:
کارگردان مثل بقیه انسان‌ها و حتی مسوولانی که در کنار ما هستند باید بسیار کنجکاو باشد یعنی بتواند ببیند چه مسئله‌ای در جامعه حاد و چه مسئلهٔ اجتماعی نیاز به بررسی و درمان دارد، بطور کلی کارگردانان باید حساس و فرزند زمانه خودشان باشند، نقش یک کارگردان این است که به اطراف خود نگاه کند و بیندیشد که در شرایط فعلی چه فیلمی می‌تواند بسازد که مشکلی از مشکلات مردم را کمرنگ کند.
درخشنده در خصوص اکران فیلمهای ایرانی در خارج از کشور نیز بر این عقیده است که فیلمهای سینمایی ایران از پتانسیل خوبی برای اکران در کشورهای مختلف از جمله کشورهای اسلامی برخوردارند. او در مصاحبه‌ای اظهار داشت:
فیلمهای سینمای ایران چون نگاهی انسانی به مسائل اجتماعی دارند قطعاً با استقبال بسیاری از مردم در دنیا از جمله مسلمانان مواجه خواهند شد. متأسفانه مسوولان در این زمینه کم‌کار بوده‌اند و به نظرم مسوولان سینمایی در دهه شصت و افرادی مانند انوار در معرفی فیلمهای سینمای ایران به مردم دنیا موفق تر بوده‌اند.
او در این خصوص به استقبال مردم عراق از فیلم رؤیای خیس، استقبال مردم فرانسه از فیلم رابطه و همچنین موفقیت فیلم پرندهٔ کوچک خوشبختی در کشورهای مختلف اشاره کرد. او از علاقهٔ مردم کشورهای آسیایی از جمله هند، بنگلادش، سریلانکا و پاکستان به فیلمهای خود نیز ابراز خرسندی کرد.
وی در مصاحبه‌ای دیگر بر ضرورت ترویج فرهنگ عاشورایی توسط سینماگران تأکید کرد و افزود:
آزادگی، انسانیت و تلاش برای دفاع از حق و مبارزه با باطل از عناصر اصلی فرهنگ عاشورایی هستند و فلسفه عاشورا باید همواره در فیلمهای سینمای ایران جاری باشد.
فیلم شناسی
کارگردان
زیر سقف دودی (۱۳۹۵)
هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند (۱۳۹۱)
حرفه ای‌ها (فیلم ویدئویی، ۱۳۸۹)
خواب‌های دنباله دار(۱۳۸۸)
بچه‌های ابدی (۱۳۸۵)
رؤیای خیس (۱۳۸۴)
شمعی در باد (۱۳۸۲)
عشق بدون مرز (۱۳۷۷)
زمان از دست رفته (۱۳۶۸)
عبور از غبار (۱۳۶۸)
پرنده کوچک خوشبختی (۱۳۶۶)
رابطه (۱۳۶۵)
فیلمهای مستند
ببر دره عشق
چشمه‌های دره سنگستان
شوبو از غروب تا غروب
رسول هرکول کوچک
گردنبندی از قاصدک برای خواهر
۶ عروس برای آمنه
صنایع دستی ایران
موسیقی نواحی ایران
نویسنده
رؤیای خیس (۱۳۸۴)
شمعی در باد (۱۳۸۲)
عشق بدون مرز (۱۳۷۷)
زمان از دست رفته (۱۳۶۸)
عبور از غبار (۱۳۶۸)
رابطه (۱۳۶۵)
بازیگر
خانه آقای حقدوست (۱۳۵۹)
تهیه‌کننده
هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند (۱۳۹۱)
بیست (۱۳۸۷)
رؤیای خیس (۱۳۸۴)
شمعی در باد (۱۳۸۲)
عشق بدون مرز (۱۳۷۷)
زمان از دست رفته (۱۳۶۸)
رابطه (۱۳۶۵)
جوایز
فیلم «هیس… دخترها فریاد نمی‌زنند» او در سی و یکمین جشنواره فیلم فجر، بهترین فیلم از نگاه تماشاگران شد.
برنده دیپلم افتخار از اولین دوره جشنواره فیلم جیفونی ایتالیا برای فیلم «رابطه».
برنده لوح زرین بهترین فیلم از ششمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» در سال ۱۳۶۶.
برنده دیپلم افتخار بهترین کارگردانی از ششمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» در سال ۱۳۶۶.
برنده دیپلم افتخار از سومین جشنواره فیلم زنان از آرژانتین برای فیلمهای «پرنده کوچک خوشبختی» و «زمان از دست رفته».
برنده مشعل طلایی از دومین جشنواره فیلم غیرمتعهدها در کره شمالی برای فیلم «پرنده کوچک خوشبختی».
برنده پروانه زرین بهترین کارگردانی فیلم بلند از بیست و یکمین جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان
