حبیب الله چایچیان

حبیب چایچیان، متخلّص به «حسان» (مدّاح اهل بیت)، فرزند محمد حسین، در سال ۱۳۰۲ ه..ش در تبریز چشم به جهان گشود، شش ساله بود که همراه خانواده‏اش به تهران مهاجرت کرد. چایچیان تحصیلات خود را در تهران در مدرسه‏ ایران و آلمان به پایان رسانید، از آن پس به استخدام بانک ملى درآمد و پس از سالها خدمت، سرانجام بازنشسته شد. آثارى که تاکنون از حسان به چاپ رسید به شرح زیر است: «گلهاى پرپر»، «خزان گلریز»، «باغستان عشق»، «سایه‏هاى غم»، «اى اشک‏ها بریزید» (جلد اوّل دیوان اشعار)، «خلوتگاه راز» (جلد دوم دیوان اشعار)، «زینب بانوى قهرمان کربلا» (ترجمه)، «بنال اى نى»، «اللّه‏ اکبر»، «نداى برتر»، «فاطمه‏الزّهرا» (تقریرات علاّمه امینى)، چهل حدیث جالب از على بن ابیطالب(ع)، و جلد سوم دیوان اشعار که قریبا چاپ می‌شود. حسان داراى چهار فرزند است که هر چهار تن شاعرند و قریحه‏ شاعرى را از پدر به ارث برده‏اند.

بیشتر سروده‌های او مدح و مرثیه اهل بیت(ع) است. او از علامه امینی و عسکری تأثیر پذیرفته است. علامه امینی و آیت الله العظمی خامنه‌ای او را تحسین و تشویق کرده‌اند. دیوان اشعار او در سه جلد به چاپ رسیده است. «امشب شهادت نامه عشاق امضا می‌شود» و «آمدم‌ ای شاه پناهم بده» از سروده‌های معروف او است.
چایچیان با تشویق مادرش، به سرودن اشعار در مدح و مرثیه ائمه(ع) پرداخت. وی پس از سفر به کربلا فقط به سرودن مدح‌های آل علی(ع) پرداخت، و آثار دیگرش را در آتش افکند. اشعارش مورد توجه جامعه مذهبی ایران و پارسی‌زبانان است و در جمع عزاداران عاشورایی زمزمه می‌شود.
گل‌های پرپر، خزان گلریز، باغستان عشق، سایه‌های غم،‌ای اشک‌ها بریزید(جلد اول دیوان اشعار)، خلوتگاه راز (جلد دوم دیوان اشعار)، چهل حدیث جالب از علی بن ابی‌طالب(ع) و جلد سوم دیوان اشعار از جمله آثار او است.
وی کتاب «بَطَلَةُ کربلا»، اثر «دکتر بنتُ الشّاطی» را با نام «زینب(سلام الله علیها) بانوی قهرمان کربلا» به فارسی ترجمه نمود.
فاطمه زهرا ام‌ابیها؛ مجموعه‌ای از مطالب علامه امینی درباره حضرت زهرا(س) است که توسط وی گردآوری شده است.
به گفتۀ چایچیان، زمانی که علامه امینی در نجف ساکن بوده است، نامه‌هایی به او می‌فرستاده و او را شاعر اهل بیت خطاب می‌کرده است. کریم دستمالچی او را به عبدالحسین امینی معرفی کرده است.

علامه امینی از کسانی است که چایچیان را مورد تحسین و تشویق قرار داد. وسیله آشنایی وی با علامه امینی، شعری بود که از زبان عباس بن علی(ع) در شب عاشورا خطاب به امام حسین(ع) سروده است. چایچیان نیز اشعاری را درباره الغدیر، علامه امینی و کتابخانه او سروده است.

دوست دارم شمع باشم تا که خود تنها بسوزم         بر سر بالینت امشب از غم فردا بسوزم
دوست دارم هاله باشم تا ببوسم روی ماهت         یا شوم پروانه، از شوق تو بی‌پروا بسوزم
دوست دارم ماه باشم، تا سحر بیدار باشم         تا چو مشعل بر سر راهت درین صحرا بسوزم
دوست دارم سایه باشم تا در آغوشم بخوابی         چشم دوزم بر جمالت، ز آن رخ گیرا بسوزم

چایچیان، به تاثیر پذیری خود از اندیشه‌های علامه عسکری نیز اشاره دارد. او بارها در حضور رهبر انقلاب ایران آیت الله خامنه‌ای شعر خوانده و مورد تشویق ایشان نیز قرار گرفته است.

این شاعر پیشکسوت، در ۹ آبان‌ ماه  1396 در ۹۴سالگی دار فانی را وداع گفت.