محمد توکلی- ترقی

Mohamad Tavakoli-Targhi

حوزه تخصصی: تاریخ خاورمیانه، ایران، مدرنیته، ناسیونالیسم، شرق شناسی، اروپاشناسی، مطالعات جنسیت

شغل و مسئولیت: دانشیار گروه تاریخ دانشگاه ایالتی ایلینویز

محمد توکلی- ترقی، دانشیار گروه تاریخ دانشگاه ایالتی ایلینویز و دانشیار میهمان گروه تاریخ و تمدن خاورمیانه و خاور نزدیک دانشگاه تورنتو، در سال 1980 مدرک کارشناسی خود را در رشته علوم سیاسی و در سال 1981 مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته تاریخ از دانشگاه آیوا دریافت کرد و در دسامبر 1988 با مدرک دکترا در رشته تاریخ از دانشگاه شیکاگو فارغ التحصیل شد. او از سال 1989 تاکنون، ابتدا به عنوان استادیار و سپس دانشیار، به تدریس در زمینه تاریخ و فرهنگ خاورمیانه، تمدن اسلامی، تاریخ معاصر کشورهای خاورمیانه(ایران)، انقلاب مشروطه ایران، انقلاب اسلامی ایران، اسلام و مدرنیته، ترکیه و ایران در قرن بیستم، فلسفه تاریخ، شرق شناسی و غرب شناسی در دانشگاه ایلینویز پرداخته است. سمت ها و مسئولیت های وی عبارتند از: دانشیار گروه تاریخ دانشگاه ایالتی ایلینویز(از سال 1996 تاکنون)، دانشیار گروه تاریخ دانشگاه واشنگتن(در سال 1997)، استادیار دانشگاه ایلینویز(از سال 1989 تا 1996)، مربی گروه تاریخ کالج نورث سنترال(در سال 1990)، مربی گروه مطالعات دینی کالج نورث سنترال(در سال 1989)، همکاری با کمیته های دانشگاه ایلینویز و برگزاری همایش های متعدد در این دانشگاه، همکاری با مرکز مطالعات خاورمیانه ای دانشگاه شیکاگو و برگزاری همایش در این دانشگاه، عضو هیأت سردبیری نشریه “Iranian Studies”، نشریه انجمن بین المللی مطالعات ایران(از سال 1994 تاکنون)، عضو هیأت سردبیری نشریه “Comparative Studies of South Asia, Africa and the Middle East” (از سال 1996 تاکنون)، مدیر ششمین همایش سالانه مرکز تحلیل و تحقیق ایران(در سال 1988)، همکاری با نشریات “American Historical Review”، “Iranian Studies” و “International Journal of Middle Eastern Studies” و انتشارات دانشگاه های پرینستون، نیویورک و کلمبیا و عضو انجمن تاریخ آمریکا، انجمن مطالعات خاورمیانه و انجمن بین المللی مطالعات ایران. دکتر محمد توکلی فرصت های مطالعاتی و پژوهشی متعددی از سوی دانشگاه ها و مراکز مطالعاتی از جمله، دانشگاه ایالتی ایلینویز(2000 و 2001)، دانشگاه آکسفورد(1998)، مرکز مطالعات تاریخی دانشگاه جواهر لعل نهرو، دهلی نو(1992 و 1993)، مؤسسه آمریکایی مطالعات هند(1992 و 1993) و مرکز مطالعات خاورمیانه ای دانشگاه هاروارد(1991 و 1992) دریافت کرد.