رخشان بنی‌اعتماد
بیوگرافی
رخشنده «رخشان» بنی‌اعتماد متولد ۱۴ فروردین ۱۳۳۳ در تهران، کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده ایرانی و از اعضای آکادمی اسکار است فیلمهای او در جشنواره‌های بین‌المللی مورد تحسین واقع شده‌اند و توانسته‌اند در داخل ایران هم توجه تماشاگران و منتقدین را به خود جلب کنند. او همسر جهانگیر کوثری و مادر تندیس و «باران کوثری» است. بنی‌اعتماد در هفتاد و یکمین جشنواره فیلم ونیز در سال ۲۰۱۴، جایزه بهترین فیلمنامه را برای فیلم قصه‌ها به دست آورد.
رخشان بنی اعتماد در کنار همسر و دخترش
زندگی
رخشان بنی‌اعتماد در ۱۴ فروردین ۱۳۳۳ برابر با ۳ آوریل ۱۹۵۴ در تهران زاده شد. او در رشته کارگردانی سینما در دانشکده هنرهای دراماتیک تهران (دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر) تحصیل کرد و در سال ۱۳۵۹ از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. وی از سال ۱۳۵۲ با سمت منشی صحنه در تلویزیون مشغول به کار شد و تا سال ۱۳۵۹ چند فیلم مستند کوتاه را کارگردانی کرد. فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۶۰ به عنوان منشی صحنه فیلم «آفتاب‌نشین‌ها» و فیلم «گل‌های داوودی» آغاز کرد. با کارگردانی فیلم «خارج از محدوده» در سال ۱۳۶۶ کارگردانی فیلمهای بلند را آغاز کرد. سپس فیلمنامه «زرد قناری» را بازنویسی کرد و کارگردانی آن را نیز خود انجام داد. با نوشتن فیلمنامه فیلم «نرگس» با همکاری فریدون جیرانی و کارگردانی آن، در سال ۱۳۷۰ به عنوان بهترین کارگردان در دهمین جشنواره فیلم فجر برگزیده شد. پس از آن، فیلمهای «روسری‌آبی»، «بانوی اردیبهشت»، «زیر پوست شهر» و «خون‌بازی» برای وی افتخارات و جایزه‌های بیشتری به ارمغان آورد. بنی‌اعتماد برای روسری آبی برنده جایزه فیبرشی سی و ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی ۱۹۹۵، نامزد پلنگ طلایی و برنده پلنگ برنزی جشنواره فیلم لوکارنو شد. جایزه ویژه و جایزه فیبرشی جشنواره بین‌المللی فیلم مونترآل برای بانوی اردیبهشت در سال ۱۹۹۸ دیگر دستاورد او بعد از روسری آبی بود. زیرپوست شهر اثر جاودانه او جایزه بهترین فیلم خارجی زبان و جایزه تماشاگران جشنواره فیلم تورین را در سال ۲۰۰۱ برای او به ارمغان آورد و جایزه نتپک و جایزه ویژه جشنواره فیلم لوکارنو را برای روزگار ما در ۲۰۰۲ به دستاوردهای خود افزود. بنی‌اعتماد، پس از جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره «آسیا پاسیفیک»، اعلام کرد که برای کمک به ساخت سرپناهی برای زنان بی‌سرپناه تهرانی به نام خانه مهر، جایزه‌اش را به حراج می‌گذارد.
آثار
فیلمهای سینمایی
خارج از محدوده (۱۳۶۶)
زرد قناری (۱۳۶۷)
پول خارجی (۱۳۶۸)
نرگس(۱۳۷۰)
روسری‌آبی (۱۳۷۳)
بانوی اردیبهشت (۱۳۷۶)
داستان‌های جزیره (اپیزود سوم، باران و بومی) (۱۳۷۷)
زیر پوست شهر (۱۳۷۹)
گیلانه (۱۳۸۳)
خون بازی (۱۳۸۵)
حیران (تهیه‌کننده) کارگردان: شالیزه عارف‌پور (۱۳۸۷)
قصه‌ها (۱۳۹۰)
فیلمهای مستند
فرهنگ مصرفی سال (۱۳۶۳)
اشتغال مهاجرین روستایی در شهر (۱۳۶۴)
تدابیر اقتصادی جنگ (۱۳۶۵)
تمرکز (۱۳۶۵)
بهار تا بهار (۱۳۷۱)
گزارش ۷۱ (۱۳۷۱)
این فیلم‌ها رو به کی نشون میدین؟ (۱۳۷۱)
آخرین دیدار با ایران دفتری (۱۳۷۴)
زیرپوست شهر (۱۳۷۵)
روزگار ما (۱۳۸۰)
فرش سه بعدی (یک فیلم از مجموعه فرش ایرانی) (۱۳۸۵)
خانه دوم (تهیه‌کننده)، کارگردان مهوش شیخ الاسلامی (۱۳۸۷)
حیاط خلوت خانه خورشید (۱۳۸۷)
ما نیمی از جمعیت ایرانیم (۱۳۸۸)
فردا می‌بینمت الینا (۱۳۸۹)
اتاق ۲۰۲ (یک اپیزود از مستند کهریزک چهار نگاه) (۱۳۹۰)
یاران دانش و مهر (کارگروهی) (۱۳۹۱)
آن سوی آیینه‌ها (۱۳۹۲)
کنسرت آیینه‌ها (۱۳۹۲)
کنسرت خداوندان اسرار (۱۳۹۲)
محک خانه من (کارگروهی) (۱۳۹۳)
همه درختان من (۱۳۹۳)
یک ساعت از یک عمر (۱۳۹۳)
آی آدم‌ها (۱۳۹۵)
سری فیلمهای کارستان (مشاور هنری) (۹۶–۱۳۹۲)
مادر زمین (کارگردان: مهناز افضلی)
طبرستانی‌ها (کارگردان: محسن عبدالوهاب)
بنیان‌گذار محک (کارگردان: محسن عبدالوهاب)
پنبه تا آتش (کارگردان: بهرام عظیم پور)
شاعران زندگی (کارگردان: شیرین برق نورد)
پازلی‌ها (کارگردان: مهدی گنجی)
داوری
بنی‌اعتماد سال ۱۳۶۹ داور جشنواره فیلم فجر بود. همچنین سال ۱۳۷۱ در جشنواره فیلمهای آموزشی رشد تهران، ۱۳۷۲ در برگزیدن منتخب کانون کارگردان‌های سینمای ایران، ۱۹۹۵ در جشنواره تورین و مرور بر آثار (ایتالیا)، ۱۹۹۶ در جشنواره بین‌المللی لوکارنو (سوئیس)، ۱۹۹۷ در جشنواره محیط زیست (ژاپن)، ۱۹۹۸ در جشنواره دهلی نو (هند)، ۱۳۷۷ در جشنواره فیلمهای دانشجویان سراسر کشور (ایران)، ۱۳۷۸ در جشنواره فیلمهای مستند کیش، در ۱۳۷۸ در جشنواره لایپزیک (آلمان)، ۱۳۷۹ رئیس هیئت داوران بخش بین‌المللی جشنواره فیلم فجر (ایران)، ۱۳۸۰ در جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال (کانادا)، ۱۳۸۰ در جشنواره سینمای جوان ایران، ۱۳۸۱ در جشنواره سراسری فیلم دانشجویان ایران، جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو (روسیه)، جشنواره قاهره (مصر) و جشنواره کارگردانان جوان فیلمهای کوتاه سونی (ایران)، ۱۳۸۲ در جشنواره آسیا پاسیفیک (ایران)، ۱۳۸۴ رئیس هیئت داوران بخش آسیا جشنواره فجر (ایران)، ۱۳۸۵ در جشنواره فیلم پروین اعتصامی، ۱۳۸۶ در جشنواره بین‌المللی فیلم مستند «سینما حقیقت» (ایران)، ۱۳۸۷ در جشنواره محله «جشنواره فیلم شهر» (ایران) و همچنین بخش بین‌الملل «جشنواره فیلم شهر» (ایران)، ۱۳۸۸ در جشنواره فریبورگ (سوئیس)، ۱۳۸۹ در جشنواره آسیایی رم (ایتالیا)، جشنواره تصویر سال (ایران)، جشنواره دانشجویی دانشگاه هنر (تهران) و رئیس هیئت داوران جشنواره دبی (امارات)، ۱۳۹۰ در جشنواره تصویر شهر (ایران) و جشنواره تصویر سال (ایران)، ۱۳۹۱ در جشنواره شانگهای (چین)، ۱۳۹۲ رئیس هیئت داوران بخش بین‌الملل جشنواره سینما حقیقت (ایران) و رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم بوسان (کره جنوبی)، ۱۳۹۴ در جشنواره تصویر سال (ایران)، ۱۳۹۵ رئیس هیئت داوران جشنواره فیلمهای ایرانی پراگ (چک) و رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم وزول (فرانسه)، ۱۳۹۶ آکادمی علوم و هنرهای سینما بخش نویسندگان و جشنواره ونیز (ایتالیا) به داوری پرداخته‌است.
رخشنده «رخشان» بنی‌اعتماد متولد ۱۴ فروردین ۱۳۳۳ در تهران، کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده ایرانی و از اعضای آکادمی اسکار است فیلمهای او در جشنواره‌های بین‌المللی مورد تحسین واقع شده‌اند و توانسته‌اند در داخل ایران هم توجه تماشاگران و منتقدین را به خود جلب کنند. او همسر جهانگیر کوثری و مادر تندیس و «باران کوثری» است. بنی‌اعتماد در هفتاد و یکمین جشنواره فیلم ونیز در سال ۲۰۱۴، جایزه بهترین فیلمنامه را برای فیلم قصه‌ها به دست آورد.
رخشان بنی اعتماد در کنار همسر و دخترش
زندگی
رخشان بنی‌اعتماد در ۱۴ فروردین ۱۳۳۳ برابر با ۳ آوریل ۱۹۵۴ در تهران زاده شد. او در رشته کارگردانی سینما در دانشکده هنرهای دراماتیک تهران (دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر) تحصیل کرد و در سال ۱۳۵۹ از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. وی از سال ۱۳۵۲ با سمت منشی صحنه در تلویزیون مشغول به کار شد و تا سال ۱۳۵۹ چند فیلم مستند کوتاه را کارگردانی کرد. فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۶۰ به عنوان منشی صحنه فیلم «آفتاب‌نشین‌ها» و فیلم «گل‌های داوودی» آغاز کرد. با کارگردانی فیلم «خارج از محدوده» در سال ۱۳۶۶ کارگردانی فیلمهای بلند را آغاز کرد. سپس فیلمنامه «زرد قناری» را بازنویسی کرد و کارگردانی آن را نیز خود انجام داد. با نوشتن فیلمنامه فیلم «نرگس» با همکاری فریدون جیرانی و کارگردانی آن، در سال ۱۳۷۰ به عنوان بهترین کارگردان در دهمین جشنواره فیلم فجر برگزیده شد. پس از آن، فیلمهای «روسری‌آبی»، «بانوی اردیبهشت»، «زیر پوست شهر» و «خون‌بازی» برای وی افتخارات و جایزه‌های بیشتری به ارمغان آورد. بنی‌اعتماد برای روسری آبی برنده جایزه فیبرشی سی و ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی ۱۹۹۵، نامزد پلنگ طلایی و برنده پلنگ برنزی جشنواره فیلم لوکارنو شد. جایزه ویژه و جایزه فیبرشی جشنواره بین‌المللی فیلم مونترآل برای بانوی اردیبهشت در سال ۱۹۹۸ دیگر دستاورد او بعد از روسری آبی بود. زیرپوست شهر اثر جاودانه او جایزه بهترین فیلم خارجی زبان و جایزه تماشاگران جشنواره فیلم تورین را در سال ۲۰۰۱ برای او به ارمغان آورد و جایزه نتپک و جایزه ویژه جشنواره فیلم لوکارنو را برای روزگار ما در ۲۰۰۲ به دستاوردهای خود افزود. بنی‌اعتماد، پس از جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره «آسیا پاسیفیک»، اعلام کرد که برای کمک به ساخت سرپناهی برای زنان بی‌سرپناه تهرانی به نام خانه مهر، جایزه‌اش را به حراج می‌گذارد.
آثار
فیلمهای سینمایی
خارج از محدوده (۱۳۶۶)
زرد قناری (۱۳۶۷)
پول خارجی (۱۳۶۸)
نرگس(۱۳۷۰)
روسری‌آبی (۱۳۷۳)
بانوی اردیبهشت (۱۳۷۶)
داستان‌های جزیره (اپیزود سوم، باران و بومی) (۱۳۷۷)
زیر پوست شهر (۱۳۷۹)
گیلانه (۱۳۸۳)
خون بازی (۱۳۸۵)
حیران (تهیه‌کننده) کارگردان: شالیزه عارف‌پور (۱۳۸۷)
قصه‌ها (۱۳۹۰)
فیلمهای مستند
فرهنگ مصرفی سال (۱۳۶۳)
اشتغال مهاجرین روستایی در شهر (۱۳۶۴)
تدابیر اقتصادی جنگ (۱۳۶۵)
تمرکز (۱۳۶۵)
بهار تا بهار (۱۳۷۱)
گزارش ۷۱ (۱۳۷۱)
این فیلم‌ها رو به کی نشون میدین؟ (۱۳۷۱)
آخرین دیدار با ایران دفتری (۱۳۷۴)
زیرپوست شهر (۱۳۷۵)
روزگار ما (۱۳۸۰)
فرش سه بعدی (یک فیلم از مجموعه فرش ایرانی) (۱۳۸۵)
خانه دوم (تهیه‌کننده)، کارگردان مهوش شیخ الاسلامی (۱۳۸۷)
حیاط خلوت خانه خورشید (۱۳۸۷)
ما نیمی از جمعیت ایرانیم (۱۳۸۸)
فردا می‌بینمت الینا (۱۳۸۹)
اتاق ۲۰۲ (یک اپیزود از مستند کهریزک چهار نگاه) (۱۳۹۰)
یاران دانش و مهر (کارگروهی) (۱۳۹۱)
آن سوی آیینه‌ها (۱۳۹۲)
کنسرت آیینه‌ها (۱۳۹۲)
کنسرت خداوندان اسرار (۱۳۹۲)
محک خانه من (کارگروهی) (۱۳۹۳)
همه درختان من (۱۳۹۳)
یک ساعت از یک عمر (۱۳۹۳)
آی آدم‌ها (۱۳۹۵)
سری فیلمهای کارستان (مشاور هنری) (۹۶–۱۳۹۲)
مادر زمین (کارگردان: مهناز افضلی)
طبرستانی‌ها (کارگردان: محسن عبدالوهاب)
بنیان‌گذار محک (کارگردان: محسن عبدالوهاب)
پنبه تا آتش (کارگردان: بهرام عظیم پور)
شاعران زندگی (کارگردان: شیرین برق نورد)
پازلی‌ها (کارگردان: مهدی گنجی)
داوری
بنی‌اعتماد سال ۱۳۶۹ داور جشنواره فیلم فجر بود. همچنین سال ۱۳۷۱ در جشنواره فیلمهای آموزشی رشد تهران، ۱۳۷۲ در برگزیدن منتخب کانون کارگردان‌های سینمای ایران، ۱۹۹۵ در جشنواره تورین و مرور بر آثار (ایتالیا)، ۱۹۹۶ در جشنواره بین‌المللی لوکارنو (سوئیس)، ۱۹۹۷ در جشنواره محیط زیست (ژاپن)، ۱۹۹۸ در جشنواره دهلی نو (هند)، ۱۳۷۷ در جشنواره فیلمهای دانشجویان سراسر کشور (ایران)، ۱۳۷۸ در جشنواره فیلمهای مستند کیش، در ۱۳۷۸ در جشنواره لایپزیک (آلمان)، ۱۳۷۹ رئیس هیئت داوران بخش بین‌المللی جشنواره فیلم فجر (ایران)، ۱۳۸۰ در جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال (کانادا)، ۱۳۸۰ در جشنواره سینمای جوان ایران، ۱۳۸۱ در جشنواره سراسری فیلم دانشجویان ایران، جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو (روسیه)، جشنواره قاهره (مصر) و جشنواره کارگردانان جوان فیلمهای کوتاه سونی (ایران)، ۱۳۸۲ در جشنواره آسیا پاسیفیک (ایران)، ۱۳۸۴ رئیس هیئت داوران بخش آسیا جشنواره فجر (ایران)، ۱۳۸۵ در جشنواره فیلم پروین اعتصامی، ۱۳۸۶ در جشنواره بین‌المللی فیلم مستند «سینما حقیقت» (ایران)، ۱۳۸۷ در جشنواره محله «جشنواره فیلم شهر» (ایران) و همچنین بخش بین‌الملل «جشنواره فیلم شهر» (ایران)، ۱۳۸۸ در جشنواره فریبورگ (سوئیس)، ۱۳۸۹ در جشنواره آسیایی رم (ایتالیا)، جشنواره تصویر سال (ایران)، جشنواره دانشجویی دانشگاه هنر (تهران) و رئیس هیئت داوران جشنواره دبی (امارات)، ۱۳۹۰ در جشنواره تصویر شهر (ایران) و جشنواره تصویر سال (ایران)، ۱۳۹۱ در جشنواره شانگهای (چین)، ۱۳۹۲ رئیس هیئت داوران بخش بین‌الملل جشنواره سینما حقیقت (ایران) و رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم بوسان (کره جنوبی)، ۱۳۹۴ در جشنواره تصویر سال (ایران)، ۱۳۹۵ رئیس هیئت داوران جشنواره فیلمهای ایرانی پراگ (چک) و رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم وزول (فرانسه)، ۱۳۹۶ آکادمی علوم و هنرهای سینما بخش نویسندگان و جشنواره ونیز (ایتالیا) به داوری پرداخته‌است.
جوایز و افتخارات
| سال | نتیجه | رده | جایزه | بخاطر فیلم |
|---|---|---|---|---|
| ۱۳۶۶ | برنده | لوح تقدیر | جشنواره هنر و ادب روستا | تمرکز (۱۳۶۶) |
| ۱۳۷۰ | برنده | سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی
سیمرغ بلورین بهترین متن |
دهمین جشنواره فیلم فجر | نرگس |
| برنده | جایزه ویژه | منتقدین سینمایی ایران، مجله فیلم | نرگس | |
| برنده | جایزه بهترین فیلم
جایزه بهترین کارگردانی جایزه بهترین فیلمنامه |
منتقدین سینمایی، مجله گزارش فیلم | نرگس | |
| ۱۳۷۳ | برنده | جایزه بهترین فیلمنامه
جایزه بهترین بازیگر نقش دوم زن |
سیزدهمین جشنواره فیلم فجر | روسری‌آبی |
| برنده | جایزه سیمین | کانون کارگردان‌های سینمای ایران | روسری‌آبی | |
| ۱۹۹۵ | نامزدشده | پلنگ طلایی | جشنواره فیلم لوکارنو | روسری‌آبی |
| ۱۹۹۵ | برنده | پلنگ برنزی | جشنواره فیلم لوکارنو | روسری‌آبی |
| ۱۹۹۵ | برنده | جایزه فیبرشی | جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی | روسری‌آبی |
| ۱۹۹۶ | برنده | جایزه فدراسیون بین‌المللی منتقدان فیلم | جشنواره فیلم تسالونیکا (یونان) | روسری‌آبی |
| ۱۹۹۶ | برنده | جایزه طاووس نقره (بهترین کارگردان زن آسیا) | جشنواره فیلم دهلی نو | روسری‌آبی |
| ۱۹۹۸ | نامزدشده | جایزه بزرگ پاریس | جشنواره بین‌المللی فیلم مونترآل | بانوی اردیبهشت |
| ۱۹۹۸ | برنده | جایزه ویژه
جایزه فیبرشی |
جشنواره بین‌المللی فیلم مونترآل | بانوی اردیبهشت |
| ۱۹۹۸ | برنده | سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه
جایزه ویژه هیئت داوران |
جشنواره فیلم فجر | بانوی اردیبهشت |
| ۱۹۹۸ | دریافت | جایزه پرنس کلاوس | از کاخ سلطنتی آمستردام | مجموعه آثار |
| ۲۰۰۱ | دریافت | نشان قدیمی صلح و آزادی | از استاندار توسکانی ایتالیا | |
| ۲۰۰۱ | برنده | جایزه بهترین فیلم خارجی زبان
جایزه تماشاگران |
جشنواره فیلم تورین | زیر پوست شهر |
| برنده | بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش اول زن،
بهترین چهره‌پردازی، بهترین صداگذاری، بهترین تیتراژ |
جشن صدسالگی سینمای ایران | زیر پوست شهر | |
| ۲۰۰۱ | برنده | جایزه ویژه هیئت داوران
جایزه تماشاگران |
جشنواره تورین ایتالیا | زیر پوست شهر |
| ۲۰۰۱ | برنده | جایزه ویژه هیئت داوران | جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو | زیر پوست شهر |
| ۲۰۰۱ | نامزدشده | نامزد گئورگ طلایی | جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو | زیر پوست شهر |
| ۲۰۰۱ | برنده | جایزه نتپک (شبکه ارتقاء سینمای آسیا) | جشنواره فیلم کارلووی واری | زیر پوست شهر |
| ۲۰۰۲ | برنده | جایزه تماشاگران | جشنواره سیاتل آمریکا | زیر پوست شهر |
| ۲۰۰۳ | برنده | جایزه ویژه | هیئت منتقدین لوکارنو | زیر پوست شهر |
| ۲۰۰۲ | برنده | جایزه نتپک و جایزه ویژه | جشنواره فیلم لوکارنو | روزگار ما |
| ۲۰۰۴ | برنده | جایزه ویژه هیئت داوران | جشنواره فیلم فجر | گیلانه (فیلم) |
| ۲۰۰۴ | برنده | جایزه نتپک | جشنواره فیلمهای آسیایی وزول | گیلانه (فیلم) |
| ۲۰۰۷ | برنده | جایزه بهترین کارگردانی | اسکرین آسیا پاسیفیک | خون‌بازی |
| ۲۰۰۸ | دریافت | دکترای افتخاری | مدرسه مطالعات مشرق‌زمین و آفریقا دانشگاه لندن | |
| ۲۰۱۴ | برنده | جایزه ویژه هیئت داوران | جوایز آسیا پاسفیک | قصه‌ها |
| ۲۰۱۴ | برنده | جایزه بهترین فیلمنامه | هفتاد و یکمین دوره جشنواره فیلم ونیز | قصه‌ها |
