راسخون:
"آدریان ملوت" فیزیک اخترشناس دانشگاه کانزاس و "ریچارد بمبچ" سیاره شناس موسسه اسمیتسونیان می گویند حداقل برای 500 میلیون سال گذشته هر 27 میلیون سال یکبار انقراض کلی بر روی زمین رخ داده است.
بناتبر این گزارش به نقل از مهر، انقراضهای دوره ای کلی از گذشته نیز به اثبات رسیده بودند و اعلام شده بود این انقراضهای دوره ای به دلیل حضور جرمی بزرگ و تیره رنگ در همسایگی خورشید که هر 27 میلیون سال یکبار مدار آن را کامل کرده و هر بار بارانی از شهابسنگها را به خارج از ابرهای "اورت" در حاشیه منظومه خورشیدی حرکت داده و آنها را به زمین می کوباند رخ می دهند. این قمر فرضی و تاریک "نمسیس" یا الهه انتقام نام گرفته است.
اما ترتیب انقراضهای صورت گرفته و مقیاسهای زمانی این رویدادها که طی 500 میلیون سال گذشته وجود داشته و مورد مطالعه دانشمندان قرار گرفته اند، فرضیه موجود را رد می کند.
این به آن دلیل است که خورشید در 500 میلیون سال گذشته برخوردهای نزدیکی با ستاره های مختلف داشته است. کشش گرانشی این ستاره ها بر روی مدار نمسیس تاثیر گذاشته و تداوم و ترتیب 27 میلیون ساله آن را تغییر داده است. نقطه اوج این دوره ها نیز به آرامی و تا 20 درصد تغییر کرده است به طوری که گاه در یک دوره دو نقطه اوج یا بیشتر مشاهده شده است. به گفته محققان در حال حاضر اطلاعات فسیلی که فرضیه نمسیس را خلق کرده بودند نیز اکنون در برابر آن به مخالفت برخاسته اند.
در نتیجه فرضیه جدید بر این است که در واقع یک جرم کیهانی پنهانی عامل این انقراضهای دوره ای نیست بلکه از آنجایی که احتمال ادامه توالی منظم چنین پدیده ای در فضا بسیار کم است، چیزی نزدیکتر به سیاره زمین عامل وقوع این رویدادها است.
دامنه انقراض از بلایای طبیعی عظیم که منجر به نابودی اکثریت گونه های زیستی بر روی زمین می شود تا حوادث کوچک که منجر به انقراض 10 درصد از گونه های زیستی خواهد شد، بوده و در حالی که چنین رویدادهایی هر 27 میلیون سال یکبار رخ می دهند، قبل از 10 میلیون سال پایانی یا آغازین وقوع فاجعه جدید، هیچ نشانه ای از خود نمایان نمی کنند.
بر اساس گزارش تلگراف، با این همه در حال حاضر نگرانی وجود ندارد زیرا آخرین انقراض کلی بر روی زمین در حدود 10 میلیون سال پیش رخ داده و هنوز برای بررسی آنچه در انتظار زمین نشسته 17 میلیون سال دیگر فرصت باقی مانده است.
1002
