لطفاً صورت مسئله را عوض نکنید» در راه جدید

 

پس از سرمقاله، قسمت «خبر» و همچنین «گزارش خبری» است که خودنمایی می‌کند و شمایی مختصر از وضعیت جبهه فرهنگی انقلاب را البته در حدّ وسع صفحاتِ «راه» به‌دست می‌دهد.

 

«میان‌بر اصلاح‌گری» عنوان گفت‌وگویی با «نادر طالب‌زاده» درباره پیشنهاد تأسیس شبکه تلویزیونی مستند است؛ شبکه‌ای که اهمّیتش موجب شد طالب‌زاده بسیاری از حرف‌هایش را در دیدار رهبر معظم انقلاب با هنرمندان دفاع مقدس مطرح نکند تا بتواند این طرح را به تفصیل بیان کند.

 

«حیات عریان امر سیاسی در شعر پایداری»، نگاهی است به شعرهای «علی‌رضا قزوه» به قلم میراحمد میراحسان. مقاله بعدی هم «شعر میز بر باد ده...» است که محمدکاظم کاظمی در آن، تاریخچه و جایگاه شعر اعتراض در ادبیات پیش و پس از انقلاب را واکاوی کرده است. بعد از این مطلب نیز چندصفحه شعر از شاعران مختلف چاپ شده است؛ شاعرانی همچون علی‌محمد مؤدب، علی‌رضا قزوه، عباس احمدی، محمدمهدی سیّار، سیدحسین شهرستانی، محمدحسین نعمتی، علی معلّم دامغانی، مرتضی امیری اسفندقه، قادر طهماسبی(فرید)، جواد محمدزمانی، محمدرضا ترکی، پژمان دیری، قادر طراوت‌پور و میلاد عرفان‌پور.

 

و اما مطلب بعدی، دومین  قسمت از خاطرات طلبه سیرجانی یا همان حجت‌الإسلام‌والمسلمین علیرضا جهانشاهی در زندان است که چندی پیش به دستور مستقیم مقام معظم رهبری و با پیام «شَکَرَ الله مَساعیکَ» از سوی ایشان آزاد شد.

 

اولین پرونده ویژه در این شماره مربوط به علوم انسانی است که با مطلبی تحت عنوان «هندوانه، مشت یا...؟(سناریوهایی برای آینده علوم انسانی)» از سیدمرتضی هاشمی‌مدنی آغاز شده. «جامعه‌شناسی ایرانی(ارزیابیِ خجالت‌زده یک معلم از آموزش و پرورش خصوصی و عمومی)» از رضا نساجی مطلب بعدی این پرونده است. مقاله بعد که در آن اثری از نام نویسنده نیست، «ادبیات تاریخ‌ساز و ادبیات نبش قبر» است که نکاتی در باب نگرش تولیدی به علوم انسانی به همراه برداشت‌هایی آزاد از نگاه جلال آل‌احمد به ادبیات بیان کرده است. سعید خورشیدی هم آخرین مطلبِ این پرونده را با عنوان «رابطه علم بومی و سینه سوخته» نوشته که در باب تأثیر فعالیت‌های فرهنگی‌-‌اجتماعیِ نسل جوان در تولید علم بومی است.

 

در قسمتِ کتابِ این شماره، تنها یک مطلب منتشر شده با نام «عدالت اسکروچی» که در آن محمدرضا طاهری کتاب "چرا عدالت اجتماعی مهم است؟" اثر "برایان بری" را مورد بررسی قرار داده است.

 

«انتخابات» موضوعی است که دست‌مایه دومین و آخرین پرونده ویژه این شماره از «راه» شده و با «آوردگاه آماتورها و حرفه‌ای‌ها» از علی‌محمّد مؤدّب آغاز شده است. «پنداشته‌اند که جز هوچی‌گران، کسی به جنگ نیامده بود...» عنوان مقاله‌ای است به قلم مهدی همازاده که نقش نخبگان جنگ‌های جمل و صفّین را مورد بررسی قرار داده است.
یکی از کارهای جالبی که «راه» در این شماره انجام داده، گفت‌وگو با سه وبلاگ‌نویس در روستاهایی است که حتی شاید نامش هم برای بسیاری از مردم تهران ناآشنا باشد. «باید نتیجه را می‌پذیرفتند...(گفت‌وگو با جواد رحیمی مالک بزرگ‌ترین رسانه خصوصی شرق نهبندان)»، «صدا و سیما به ظلم می‌کند(گفت‌وگو با رضا بهنام‌پور دهیار جندابه)» و «در روستاها خیلی کار شده...(گفت‌وگو با صابر نصیری نویسنده وبلاگ "وطن سبز")»، حاصل گفت‌وگوهای «راه» با مردمی است که برای بسیاری از "دوستان" اهل تهران، ناآشنا به نظر می‌رسند و رأی‌شان نیز بی‌کیفیت تلقّی می‌شود و نباید در نظر گرفته شود. «تلکس سانسورشده» نیز نگاهی است به اخبار انتخابات در دیگر وبلاگ‌های روستایی از جمله روستاهای استان‌هایی همچون اصفهان، چهارمحال‌وبختیاری، همدان، کرمانشاه، قزوین، فارس، بوشهر و اردبیل.
قسمت بعدی در این پرونده، چند مصاحبه است که با نخبگان غیرایرانی در مورد انتخابات گرفته شده است. اولین مطلب از این قالب، «تقلّب شده!» است که شامل دو گفت‌وگو با «عبدالشافی بخیت» و «محمد طاهون»(دانشجویانِ کارشناسی ارشد و دکترای کامپیوتر در "دانشگاه سارلند" آلمان و اهل مصر) است. این گفت‌وگوها را مرصاد پیرمرادیان انجام داده که از «راه»خوان‌های مقیم آلمان است. «می‌پرسند احمدی‌نژاد چه کرده که می‌خواهند نباشد» هم یکی دیگر از همین مصاحبه‌ها است؛ اما این‌بار با «آقای رضوی» از مردم کشمیر. مطلب بعدی هم ترجمه‌ای از محمد حریری و برگرفته از گفت‌وگوی الجزیره با محمدحسنین هیکل درباره انتخابات اخیر ایران و وقایع پس از آن تحت عنوان «شما در برابر یک نقشه قرار دارید...». «توهّم اسلام پروتستان مخملی» حُسن ختامِ پرونده ویژه انتخابات است که توسط مهدی فاطمی‌صدر نگاشته شده است.

 

بخش هنر در این شماره شامل دو قسمت سینما و هنر تجسّمی است. «می‌بینم مردم را تا ببینندمان!» گفت‌گویی است با هادی مقدم‌دوست(نویسنده فیلمنامه بی‌پولی) که تنها مطلب سینماییِ این شماره است. «نبرد خیر و شر در سه اپیزود(گذری بر ویژگی‌های تمبر یادبود 13 آبان)» از علی داوودی، و «عموسام به ما احتیاج دارد!(نگاهی موردی به استفاده از هنر گرافیک در سیاست‌ورزی داخلی آمریکا)» مجدّداً از علی داوودی، از مطالب هنر تجسّمی است.
«دادخواستی به نفع عموحن(بررسی کتاب "با سرودخوان جنگ در خطّه نام و ننگ" اثر نادر ابراهیمی)» هم گزارشی از مراسم نقد و بررسی کتاب مذکور در دفتر نشر معارف تهران با حضور یوسف‌علی میرشکّاک، دکترمحمدرضا جوادی‌یگانه و محمدحسین بدری.

 

در بخش یادمان نیز یک مطلب با عنوان «تاریخ اعدام: 24 بهمن 57» به یاد شهیدحسن فرداسدی(عامل اعدام انقلابی فرماندار نظامی جهرم) به همراه بخش‌هایی از وصیّت‌نامه او و بازجویی‌های او منتشر شده است.

 

در بخش "جهان" هم سه مطلب منتشر شده که از این قرارند: «بسیجی قهرمان مجاهد افغانی شهید...«گذری بر قبور گلزار شهدای ایرانی و افغانی داوودآباد)» از محمدسرور رجایی، «بسیج چندملّیتی(خاطراتی درباره یک بسیجی افغانی در گفت‌وگو با حسین کبیری)» و «غریب شهید(گفت‌وگو با رحیم مخدومی درباره شهید جمشیدی)».

 

«ملاک الهی معرفت» از دکتررضامحمدزاده(رئیس دانشکده الهیات دانشگاه امام صادق علیه‌السلام)، «سئوال‌های یک شطرنج‌باز صدرایی» از مهدی دوستان و «شهر شارحان(نگاهی به آرای شارحان معاصر فلسفه ملّاصدرا)» از دکتر بیوک علیزاده، مطالب بخش فلسفه است.

 

«پلاک امانتی» داستان این شماره است از حسن کیقبادی و در بخش طنز هم دکتربرزو بی‌طرف مانند همیشه با نیازمندی‌هایش هنرنمایی کرده است. در بخش "پژواک" هم مانند همیشه نظرات درج شده که «لطفاً صورت مسئله را عوض نکنید» از محمد نیازی، جوابیه‌ای است به مطلب «پایان روایت رسمی» از سیدمرتضی هاشمی‌مدنی که در شماره قبل منتشر شده بود.

 

در بخش "بعد التحریر" هم مژده داده شده که در آینده فعالیت‌های دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب بیش‌تر خواهد شد و این‌گونه از تأخیر در انتشار دو شماره اخیر عذرخواهی شده.