آوینی فراموش شدنی نیست

زنده‌ترین روزهای زندگی آوینی آن روزهایی بود که در مبارزه گذشت و زندگی در تقابل با مرگ برایش زیبایی بی نظیری داشت.
پنجشنبه، 19 فروردين 1389
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
آوینی فراموش شدنی نیست

راسخون: حرم عشق کربلاست و چگونه در بند خاک بماند آن که  پرواز آموخته است و راه کربلا را می شناسد؟ و چگونه از جان نگذردآن کس که  می داند جان، بهای دیدار است؟
ای جوانمرد بگو از کدامین قبیله ای...
این جملات دلنشین مرا به یاد مردی می اندازد که مرد بود. نه فقط در ظاهر و قیافه بلکه در کلام ، عمل و در ادای وظیفه او را یک مرد به تمام معنا دیده ام. مردی از قبیله ی عشق !
تنها کسی که تنها برای خدا می نوشت و از خود، خبری درنوشته هایش نبود، شهید آوینی بود. آوینی در خدا فانی شد و همین بود که در آثارش خدا جلوه گر شد؛ چه در دست نوشته هایش، چه در فیلم هایش و هر جا که ردی از نگاه آوینی در آن دیده می شد.
از خدا شروع کرد و به خدا رسید و در طول مسیر آغاز و پایان لحظه ای از مسئولیتش در قبال درگاه الهی کنار نکشید. مردانه شروع کرد و مردانه به پایان رساند و هیچ چیز برایش با ارزش تر از این نبود که همیشه در میدان مبارزه زندگی کند. زنده‌ترین روزهای زندگی آوینی  آن روزهایی بود که در مبارزه گذشت و زندگی در تقابل با مرگ برایش زیبایی بی نظیری داشت.
اين مرد بزرگ درعرصه هاي گوناگون نام آور بود و اين خود نشان دهنده عمق فکري اين مرد بزرگ بود.
 مردی که قلمش، نگاهش، فکرش و صدایش اعجازی خاص داشت و این گونه بود که توانست مخاطب را به سوی خود بکشاند.
جذابیت آثارش دل هر بیننده و خواننده ای را به دست می آورد و همین باعث شده بود که  نامش برای کسی غریبه نماند.
او به سینما وارد شد ولی آنجا هم علاقه ی خود را به تصویر کشید و مستندهایش گواه این امر بود.
 شاید کمتر کسی باشد که روایت فتح را ندیده باشد و یا حتی به یاد نداشته باشد. روایت فتح از برگزیده ترین مستندهای ساخته شده توسط آوینی بود که به واسطه ی آن  توانست دین خود را نسبت به شهدا بپردازد و در روایت فتح بود که حکم شهادتش امضا شد و اینجاست که باید گفت: همای سعادت به سراغ هر کسی نمی رود.
لحظاتی با زندگی شهید آوینی
شهید سید مرتضی آوینی در شهریور سال 1326 در شهر ری متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌ی خود را در شهرهای زنجان، کرمان و تهران به پایان رساند و سپس به عنوان دانشجوی معماری وارد دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. او از کودکی با هنر انس داشت؛ شعر می‌سرود، داستان و مقاله می‌نوشت و نقاشی می‌کرد. تحصیلات دانشگاهی‌اش را نیز در رشته ی معماری به انجام رساند که به طبع هنری او سازگار بود ولی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی معماری را کنار گذاشت و به اقتضای ضرورت‌های انقلاب به فیلم‌سازی پرداخت.
آوینی هر چه را که آموخته بود را مربوط به خارج از دانشگاه می دانست و معتقد بود تخصص حقیقی در سایه‌ی تعهد اسلامی به دست می‌آید.فعالیت اساسی وی قبل از انقلاب در ادبیات بوده است و با شروع انقلاب تمام نوشته‌های خویش را -  اعم از تراوشات فلسفی، داستان‌های کوتاه، اشعار و...  را کنار گذاشته و تصمیم می گیرد دیگر چیزی که "حدیث نفس" باشد ننویسد و دیگر از خودش سخنی به میان نیاورد. آوینی  سعی کرد خود را از میان بردارد تا هرچه هست خدا باشد و مطمئنا همین گونه بوده است.
به اعتقاد او اگر انسان خود را در خدا فانی کند، آن‌گاه این خداست که در آثار او جلوه‌گر می‌شود.
آوینی علاوه برکارگردانی و مونتاژ مجموعه‌ی روایت فتح نگارش متن آن را نیز برعهده داشت که بعدها قالب کتابی  با عنوان گنجینه‌ی آسمانی را به خود گرفت.
 مجموعه‌ی آثار شهید آوینی هم از حیث کمیت، هم از جهت تنوع موضوعات و هم از نظر عمق معنا و اصالت تفکر و شیوایی بیان اعجاب‌آور است. در حالی که سرچشمه‌ی اصلی تفکر او به قرآن، نهج‌البلاغه، کلمات معصومین علیهم‌السلام و آثار و گفتار حضرت امام(ره) باز می‌گشت، با تفکر فلسفی غرب و آرا، و نظریات متفکران غربی نیز آشنایی داشت و با یقینی برآمده از نور حکمت، آن‌ها را نقد و بررسی می‌کرد.
آوینی شناخت مبانی فلسفی و سیر تاریخی فرهنگ و تمدن جدید را از لوازم مقابله با تهاجم فرهنگی می‌دانست چرا که این شناخت زمینه‌ی خروج از عالم غربی و غرب زده‌ی کنونی را فراهم می‌کند و به بسط و گسترش فرهنگ و تفکر الهی مدد می‌رساند. او بر این باور بود که با وقوع انقلاب اسلامی و ظهور انسان کاملی چون امام خمینی(ره) بشر وارد عهد تاریخی جدیدی شده است که آن را "عصر توبه‌ی بشریت" می‌نامید. عصری که به انقلاب جهانی امام عصر(عج) و ظهور "دولت پایدار حق" منتهی خواهد شد.
 
شهید آوینی از زبان محمد رجبی
محمد رجبي شهيد آويني را مرد بسيار عجيب و متفاوتي دانست و در اين رابطه گفت: من تا به حال انساني را در زندگي مانند او نديده‌ام. او علاوه بر کارهايي نظير تهيه و گويندگي فيلم‌هاي روايت فتح، سردبيري ماهنامه سوره و عضويت در دفتر مطالعات ديني هنر، گه گاهي هم سري به جبهه‌ها مي‌زد و شايد از همه مهم تر قلم اين مرد بزرگ بود که اعجازي به همراه خود داشت. اين نشان مي‌دهد که خداوند چه برکتي در وقت اين شهيد قرار داده بود که او مي‌توانست تمام اين کارها را به بهترين صورت به پيش ببرد.
شهید آوینی از زبان جمال شورجه
جما ل شورجه معتقد است: تئوري ها و نظريات اين شهيد بزرگوار
درباره رسالت سينما و سينماي ديني در نوع خود بي نظيرند و او تنها تئوري پردازسينماي ديني و اسلامي مبتني بر فرهنگ شيعي بود.
شاه بيت نظريات شهيد آويني اين بود که هنر اسلامي بوجود نمي آيد مگر هنرمند ،اسلامي باشد و ديني فکرکند.   
و در پایان کلام خود را هر چند عاجز از بیان چنین انسان شایسته و وارسته ای بود این گونه ختم می کنم که شهيد آويني شهيدي است که حفظ نام او به معناي ذکري است که در حقيقت به تفکر منتهي مي شود.
/1005 
 

/1002

منتظر اخبار ، انتقاد و پيشنهادات شما هستيم :
news@rasekhoon.net

جذب خبرنگار افتخاري


نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.