ستاره هایی که سرخابی نبوده اند

راسخون: این ستاره ها هرچند آبی یا قرمزی نبوده اند ولی تاثیر گذاری آن ها در فوتبال ایران سبب شده تا نتوانیم از کنار نام آن ها به راحتی عبور کنیم.
غلام وفاخواه: در تیم‌هایی چون عقاب و پاس توپ زد اما هرگز به استقلال یا به پرسپولیس نیامد. مهاجم فیکس تیم ملی در اواخر دهه چهل و اوایل دهه پنجاه از معدود ستاره‌هایی است که هرگز سرخابی نشد.
علیرضا خورشیدی: او هم مانند وفاخواه ستاره عقاب و پاس و البته تیم ملی بود. این مهاجم هم هرگز در استقلال یا پرسپولیس توپ نزد.
رضا قفل‌ساز: دروازه‌بان ملی‌پوش پاس در دهه پنجاه هم در این لیست قرار می‌گیرد. او گلر تیم ملی ارتش ایران هم بود.
حسین کازرانی: این مدافع ملی‌پوش هم فوتبال خود را در پاس گذراند. او یک دفاع وسط مطمئن بود.
مجید حلوایی: این مدافع جنوبی و ملی‌پوش هم هرگز سرخابی نشد. او مدتی را در تیم‌های جنوبی سپری کرد و سپس به پاس رفت. در دهه پنجاه حلوایی مدافع فیکس تیم ملی بود.
محمود حقیقیان: او در پست هافبک بازی می‌کرد و بازوبند کاپیتانی تیم ملی را هم بر بازو بست. تیم‌های باشگاهی او را پاس، شاهین و پیام تهران تشکیل می‌دادند.
غفور جهانی: مهاجم اسطوره‌ای ملوان به رغم ملی‌پوش بودن و ستاره شدن در فوتبال ایران هرگز راهی پایتخت و یکی از تیم‌های سرخابی نشد.
مهدی دینورزاده: او هم سابقه بستن بازوبند کاپیتانی تیم ملی را دارد اما در فوتبال باشگاهی مدافع مستحکم پاس و شاهین بود.
مهدی مناجاتی: مهاجم ملی‌پوش تیم ملی در دهه چهل و پنجاه هم یک پاسی محسوب می‌شود.
عبدالرضا برزگری: هافبک تهاجمی تیم ملی در تیم‌های جنوبی به ویژه نفت آبادان فوتبال باشگاهی خود را سپری کرد.
محمدحسین ضیایی: هر چند سابقه ملی زیادی ندارد اما یک هافبک دفاعی خوب بود. او در وحدت و شاهین توپ می‌زد. پس از این راهی اروپا شد و برای واشاش مجارستان بازی کرد.
ابراهیم قاسمپور: هافبک آبادانی ایران از ستاره‌‌های فوتبال ایران در دهه پنجاه و شصت بود. البته او با 41 سال سن در دهه هفتاد هم سابقه بازی دارد. در سال‌های آخر او به یک مدافع تبدیل شده بود.جم آبادان، نفت آبادان، شاهین و پاس تیم‌های ایرانی قاسمپور بود. او 12 سال هم در تیم‌های اماراتی و قطری توپ زد.
حمید علیدوستی: این مهاجم ملی‌پوش یک گلزن تمام عیار بود.او پیش از این که به فوتبال آلمان برود در هما توپ می‌زد. سایپا آخرین تیم باشگاهی علیدوستی بود.
مهدی ابطحی: هافبک چپ پای تیم ملی فوتبال و فوتسال هم هرگز به استقلال و پرسپولیس نیامد. او در وحدت بازی می‌کرد. البته ابطحی در مرحله مقدماتی جام باشگاه‌های آسیا در سال 90 میلادی که استقلال قهرمان شد به عنوان یار کمکی با آبی‌پوشان بود. البته او در بازی‌های نهایی غایب بود. در سال 91 هم او یار کمکی و قرضی بود و با استقلال نایب قهرمان آسیا شد. اما هرگز بازیکن رسمی این تیم نشد.
سیروس قایقران: اسطوره فوتبال گیلان و باشگاه ملوان هم هرگز پیراهن قرمز و آبی پایتخت‌نشین‌ها را بر تن نکرد. مرحوم قایقران، هافبک ثابت و کاپیتان تیم ملی در اواخر دهه شصت و اوایل دهه هفتاد به شمار می‌رود. ملوان، کشاورز و استقلال انزلی تیم‌های سیروس بودند.
احمد سجادی: دروازه‌بان تیم ملی در بازی‌های آسیایی 1986 سئول و جام ملت‌های آسیا 1378 هرگز به استقلال و پرسپولیس نیامد. او گلر تیم‌های هما و بهمن بود.
علی اصغر مدیرروستا: آقای گل فوتبال ایران و مهاجم گلزن تیم ملی هم هرگز سرخابی نشد. او در تیم‌های پاس، بهمن و پیکان توپ زد.
ابراهیم تهامی: مهاجم ملی‌پوش خوزستانی کشورمان هم فوتبال خود را در تیم‌های جنوبی به ویژه استقلال اهواز سپری کرد. او در سال 75 به همراه سیروس نعمتی‌نژاد به عنوان یار کمکی استقلال را در آسیا همراهی کرد. پاس گل دوم به استرالیا و صعود ایران به جام‌جهانی یکی از ماندگارترین خاطرات مربوط به تهامی است.
خداداد عزیزی: غزال تیز‌پای فوتبال ایران هر چند به عنوان یار قرضی و کمکی پرسپولیس را در آسیا همراهی کرد اما او هم هرگز یک پرسپولیسی یا استقلالی نشد. ابومسلم، فتح، بهمن، پاس و راه‌آهن تیم‌های ایرانی خداداد بودند. آلمان، امارات و آمریکا هم لیگ‌هایی بودند که او در آنها بازی کرد.
آرمناک پطروسیان: دروازه‌بان آن زمان تیم ملی ارمنستان یکی از بهترین بازیکنان خارجی بود که به فوتبال ایران آمد. او با وجود سال‌ها درخشش خیره‌کننده در تیم‌های اصفهانی سپاهان و ذوب‌آهن هرگز به استقلال یا پرسپولیس نیامد.
نفراتی چون ابراهیم میرزاپور، وحید هاشمیان و جواد نکونام هم در این لیست قرار می‌گیرند اما چون هنوز عمر فوتبالی آنها به پایان نرسیده و احتمال قرمز یا آبی‌شدن آنها وجود دارد در این لیست قرار نمی‌گیرند