از همین جا باید از آقای رئیس جمهور معذرت بخواهیم که دغدغه اصلی خمینی فقرزدایی و استکبار ستیزی بود و دغدغه اصلی ایشان پهنای باند و فیلتر تلگرام...
راسخون : ما بچه های دهه شصتیم؛ مثل خیل کثیری از دهه شصتی ها خمینی را هیچ گاه از نزدیک ندیده ایم ولی زندگی اش را خوانده ایم؛ چه آن وجهش که بین متحجرین حوزه تکفیر می شد و چه آن وجهش که یک تنه جلوی دیکتاتوری پهلوی ایستاد.
امام خمینی مصداق کامل جمله امیرالمؤمنین مولا علی علیه السلام بود:
"الْمُؤْمِنُ کَالْجَبَلِ الرّاسِخِ لا تُحَرِّکُهُ الْعَواصِفُ"{1}
کوهی بود که از طوفان هراس نداشت، او خود طوفان می کرد.
دیگر همه اندیشمندان می دانند که امام خمینی (ره) یک شخص نیست، یک تفکر است، تفکری که با پایان حیات ظاهری، تمام نمی شود، همینطور می جوشد، نتیجه ی این جوشش، یکجا می شود سید علی، یکجا می شود شیخ زکزاکی، یکجا می شود شیخ عیسی قاسم، یکجا می شود نصرالله، یکجا می شود حوثی...
فردی از اهل علم، ساکن مشهد در کار امام خمینی (ره) تردید داشت، یک بار که علامه طباطبایی به زیارت بارگاه امام رضا (ع) آمدند، درباره امام از ایشان سئوالاتی نمود، علامه در جواب آن مردِ مردد فرمودند:
"امام بر ملکوت مسلّط است."{2}
امامی که بر ملکوت مسلط است، هرکس بخواهد به این روح خدا نزدیک بشود، خوی ضداستکباری، خوی فریاد مستضعفین در او حلول می کند.
اما در جاده ی پر پیچ و خم انقلاب اتفاقات عجیبی افتاد و هنوز هم ملت ایران دچار تفکراتی هستند که بوی آرمان و تفکر امام نمی دهد. از خوی اشرافی گری برخی دولتی ها گرفته تا جریان روشنفکری که به سکولاریسم منتهی شده است. از زیر سوال بردن نظام توسط عدالتخواهان گرفته تا دغدغه های زیر دیپلم یک رئیس جمهور.
از همین جا باید از آقای رئیس جمهور
معذرت بخواهیم که دغدغه اصلی خمینی فقرزدایی و استکبار ستیزی بود و دغدغه اصلی ایشان پهنای باند و فیلتر تلگرام...
باید از ایشان معذرت بخواهیم که امام از جمارانِ آجری تکان نخورد، اما ایشان و وزرای بزرگوارشان در کاخ های آنچنانی گذران عمر کنند.
باید از ایشان معذرت بخواهیم که خویشاوندان و اطرافیان امام هیچ پست سیاسی نداشتند، اما خویشاوندان و اطرافیان ایشان سهم شان را از تلاش در انتخابات گرفتند.
باید از ایشان معذرت بخواهیم که امام ولایت مطلقه فقیه را بنیان نهاد و ایشان حتی دم از نقد معصوم علیهم السلام می زند.
باید از ایشان معذرت بخواهیم که امام خمینی با نوه اش هم تعارف ندارد و تخطی او را گوشزد می کند، اما ایشان برادرش را خط قرمز اعلام می کند.
اینها نشانه های دوری از تفکرات و آرمان های روح خداست.
امام هم که رفت، اما فکر نکنید که به فکر امتش نبود؛ شک نکنید؛ اگر آیت الله خامنه ای نبود، محال بود که روح خدا با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به سوی جایگاه ابدی سفر کند.
به قلم : حجت الاسلام سیدصادق موسوی
پی نوشت:
{1}. شرح اصول کافی ملاصالح مازندرانی ۹/۱۸۱.
{2}. خاطرات فقیه اخلاقی احمدی میانجی، ص ۲۰۴.
راسخون : ما بچه های دهه شصتیم؛ مثل خیل کثیری از دهه شصتی ها خمینی را هیچ گاه از نزدیک ندیده ایم ولی زندگی اش را خوانده ایم؛ چه آن وجهش که بین متحجرین حوزه تکفیر می شد و چه آن وجهش که یک تنه جلوی دیکتاتوری پهلوی ایستاد.
امام خمینی مصداق کامل جمله امیرالمؤمنین مولا علی علیه السلام بود:
"الْمُؤْمِنُ کَالْجَبَلِ الرّاسِخِ لا تُحَرِّکُهُ الْعَواصِفُ"{1}
کوهی بود که از طوفان هراس نداشت، او خود طوفان می کرد.
دیگر همه اندیشمندان می دانند که امام خمینی (ره) یک شخص نیست، یک تفکر است، تفکری که با پایان حیات ظاهری، تمام نمی شود، همینطور می جوشد، نتیجه ی این جوشش، یکجا می شود سید علی، یکجا می شود شیخ زکزاکی، یکجا می شود شیخ عیسی قاسم، یکجا می شود نصرالله، یکجا می شود حوثی...
فردی از اهل علم، ساکن مشهد در کار امام خمینی (ره) تردید داشت، یک بار که علامه طباطبایی به زیارت بارگاه امام رضا (ع) آمدند، درباره امام از ایشان سئوالاتی نمود، علامه در جواب آن مردِ مردد فرمودند:
"امام بر ملکوت مسلّط است."{2}
امامی که بر ملکوت مسلط است، هرکس بخواهد به این روح خدا نزدیک بشود، خوی ضداستکباری، خوی فریاد مستضعفین در او حلول می کند.
اما در جاده ی پر پیچ و خم انقلاب اتفاقات عجیبی افتاد و هنوز هم ملت ایران دچار تفکراتی هستند که بوی آرمان و تفکر امام نمی دهد. از خوی اشرافی گری برخی دولتی ها گرفته تا جریان روشنفکری که به سکولاریسم منتهی شده است. از زیر سوال بردن نظام توسط عدالتخواهان گرفته تا دغدغه های زیر دیپلم یک رئیس جمهور.
از همین جا باید از آقای رئیس جمهور
معذرت بخواهیم که دغدغه اصلی خمینی فقرزدایی و استکبار ستیزی بود و دغدغه اصلی ایشان پهنای باند و فیلتر تلگرام...
باید از ایشان معذرت بخواهیم که امام از جمارانِ آجری تکان نخورد، اما ایشان و وزرای بزرگوارشان در کاخ های آنچنانی گذران عمر کنند.
باید از ایشان معذرت بخواهیم که خویشاوندان و اطرافیان امام هیچ پست سیاسی نداشتند، اما خویشاوندان و اطرافیان ایشان سهم شان را از تلاش در انتخابات گرفتند.
باید از ایشان معذرت بخواهیم که امام ولایت مطلقه فقیه را بنیان نهاد و ایشان حتی دم از نقد معصوم علیهم السلام می زند.
باید از ایشان معذرت بخواهیم که امام خمینی با نوه اش هم تعارف ندارد و تخطی او را گوشزد می کند، اما ایشان برادرش را خط قرمز اعلام می کند.
اینها نشانه های دوری از تفکرات و آرمان های روح خداست.
امام هم که رفت، اما فکر نکنید که به فکر امتش نبود؛ شک نکنید؛ اگر آیت الله خامنه ای نبود، محال بود که روح خدا با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به سوی جایگاه ابدی سفر کند.
به قلم : حجت الاسلام سیدصادق موسوی
پی نوشت:
{1}. شرح اصول کافی ملاصالح مازندرانی ۹/۱۸۱.
{2}. خاطرات فقیه اخلاقی احمدی میانجی، ص ۲۰۴.
مطلب مرتبط :
گفتمان امام از دولت موقت تا دولت عدالت
اموال نامشروع از کجا کلید خورد؟
دست به ضریح زدن، به هر قیمت!
پاسخ جالب یک شهروند به انتقاد رئیس جمهور!