مستند حلقه اعراب بد (Reel Bad Arabs)-هالیوود ، اسلام هراسی و عرب ستیزی

مستند «هالیوود و عرب ستیزی و اسلام هراسی» (Reel Bad Arabs) در قسمتهای 15 و 16 مستند ظهور، صحبت های فردی در مورد اسلام ستیزی هالیوود نشان داده شد و قسمتهایی از مستند او با نام «چرخاندن حلقه فیلم عرب های بد، چگونه هالیوود افرادی را بدنام می کند» پخش شد. این مستند توسط جک شاهین (Jack Shaheen) پروفسور بازنشسته دانشگاه ایالت ایلی نوی جنوبی آمریکا ساخته شده. پدر او یک لبنانی مسیحی است که به آمریکا مهاجرت کرده است. او این مستند را از روی کتابی تحت همین عنوان ساخته است. از آنجا که مطالب مطرح شده در مستند اصلی را مفید یافتیم، تصمیم به ترجمه کردن آن گرفتیم. انشاءالله که مورد استفاده دوستان قرار گیرد. دکتر شاهین، در تلاش و تحقیق خستگی ناپذیر خود، نزدیک به هزار فیلم و برنامه تلویزیونی را بررسی کرده و پی برده که بدنام ترین افراد روی پرده های سینما، اعراب و مسلمانان هستند. او برای اثبات این موضوع تصاویر زیادی از فیلمهای مورد نظر خود را در کتاب و مستندش جمع آوری و ارائه کرده است. این مستند در چندین بخش ارائه شده: مقدمه، افسانه های سرزمین اعراب، تهدید اعراب: هالیوود و سیاست خاورمیانه، کمپانی ترور: شیطانی نشان دادن فلسطینیان و مسلمانان، تنها عرب های خوب، اسلام هراسی و در نهایت، فهمیدن واقعیت. این مستند به بررسی موشکافانه جنبه های افترایی و تهمت آمیز تاریخ سینما علیه اعراب و مسلمانان پرداخته است. فیلمهایی که اعراب را بیابان نشین های دزد نشان می دهد که زنان و دوشیزگانی مطیع و سر به زیر دارند. امیر و شیخ هایی با ثروت زیاد که گردانندگان اصلی گروه های تروریستی هستند. آنچه در این فیلم های هالیوودی گفته می شود این است که اگر عربی را دیدید و دلقک نبود، تاجر چرب زبان نبود، و شیخ منحرف جنسی هم نبود، پس قاعدتا او یک تروریست هواپیماربای بمب گذار است!! حتی والت دیزنی نیز در این زمینه بیکار نبوده است. در ابتدای کارتون «علاءالدین» که کمپانی همجنس بازان والت دیزنی آن را ساخته است، در ابتدای فیلم، شعری توسط کاراکتری عرب خوانده می شود با این مضمون: من از سرزمینی می آیم، از جایی بسیار دور. جایی که با کاروان شتر مسافرت می کنند. جایی که اگر از چهره شما خوششان نیاید، گوش شما را می برند. وحشیانه هست اما خوب، سرزمین منه. این متن شعر، تنها پس از اعتراضات شدید اعراب آمریکایی، تغییر کرد. حال چطور ممکن است یک تولیدکننده با ذره ای عقل و بینش و احساسات انسانی، اجازه دهد فیلمی که برای کودکان پخش می شود، با چنین شعری آغاز شود؟ این حس تنفری که متاسفانه بسیاری از مردم جهان و حتی مردم ایران، نسبت به اعراب پیدا کرده اند ریشه اش کجاست؟ مگر نه این است که در میان تمامی مذاهب و قومیت های مختلف همیشه ظلم و تجاوز و شهوت رانی و ترور وجود داشته است؟ چرا وقتی می شنویم اعراب مسلمان چنین کاری کرده اند، اینقدر عصبانی و متنفر میشویم؟ این همه جنایت های وحشتناک در سراسر دنیا توسط مردم مختلف اتفاق می افتد. چرا اصلا بحث دین آنها مطرح نیست. اما تا جنایتی توسط مسلمان نمایی در گوشه ای از دنیا انجام می شود، دین آن جنایتکار مهم می شود؟ چرا تا عملیات تروریستی در هر جایی انجام می شود، بدون اینکه هنوز چیزی معلوم باشد، اول پای اعراب و مسلمانان به وسط کشیده می شود؟ اصلا چرا باید نام مسلمان و تروریست اینقدر به هم نزدیک باشند؟ این تفکر از کجا آمده؟ اولین بار چطور و در چه فیلم و اخباری کلمه تروریست را شنیده ایم؟ ... بله، داستان، داستان کنترل ذهن است. داستان شستشوی مغزی است. تصاویر کلیشه ای اعراب و مسلمانان یک قرن است که در خانه های ما بوده و به مرور زمان جزئی از ذهنیت پیش فرض ما شده است. متاسفانه به این راحتی ها هم از ذهن ما پاک نمی شود. وقتی کارتونها و انیمیشن های کمپانی های صهیونیستی، از همان کودکی برای شستشوی مغزی کودکان ما هزینه های بسیار می کنند، چرا باید دور از انتظار باشد که امروز، اغلب ماها از اعراب متنفر باشیم؟ بارها و بارها بعد از دیدن فیلمهای ضد اسلام و اعراب، و ارتکاب اعمال فجیع و زننده توسط آنها، آن هم در حالیکه کلمه جلاله الله را بر زبان می آوردند، چنان حس تاسف و تنفری به ما دست می داد که تا چند روز از غصه این مثلا مسلمانها خوابمان نمی برد. اما ما غافل بودیم از دشمن. نمی دانستیم که چه کسانی با چه اهدافی، اینطور چهره مسلمانان و اعراب را به تصویر می کشند. غافل بودیم از اینکه شرورترین و منحرف ترین و جنایتکارترین و وحشی ترین مردم، نه اعراب بلکه کسانی هستند که این تصاویر کلیشه ای علیه اعراب را ساخته اند... دین ما ملاک برتری را تقوای الهی دانسته. حتی منع شده ایم که از ژنده پوش با چهره ای ژولیده متنفر باشیم چراکه ممکن است تقوی او بیشتر از ما و بسیاری چهره های به ظاهر صلاح باشد. این نژادپرستی نیست که خود را برتر از قوم خاصی بدانیم؟ چرا باید به طور پیش فرض از برادران مسلمان خود در کشورهای عربی و غیر آن بدمان بیاید؟ آیا وقت آن نرسیده از خواب جهالتی که شیاطین ما را دچار کرده اند، بیدار شویم؟ آیا وقت آن نرسیده که بفهمیم حس تنفرمان از کجا آب می خورد؟ اگر فیلمی ضد اسلام و اعراب دیدید، بصیرت داشته باشید، از سازندگان فیلم متنفر شوید نه از شخصیت های درون فیلم. نه از قومیت عرب درون فیلم. این جنایاتی که می بینید بیشتر برازنده سازندگان یهودی نمای شیطان پرست است نه مسلمانان که همیشه بیشترین ظلم ها در حقشان شده است... از نسل ما که گذشت. مراقب بینش نسل آینده باشیم.