درس آموزی در کلاس شهید زین‌الدین

در هر عصری، انسان­‌هایی انگشت شمار وجود دارند که روح بلند و عظمت وجودشان، همگان را حیران خویش  می‌­سازد، مردان غیرتمندی که برای انجام تکلیف، از تمام وابستگی‌­های دنیا دل می­‌کنند و تا رسیدن به کمال خویش، آرام نمی­‌گیرند. جنگ با تمام رعب و وحشتش، برای این بزرگ مردان، تنها صحنه کوچکی از آزمایش خداوند بود تا آن­ها را محک بزند1.
شهید مهدی زین‌­ الدین، نمونه برجسته‌­ای از این گونه انسان­‌هاست. فرماندهی که با وجود فرماندهى لشگریان امتيازى ويژه براى خود قائل نبود كه نيروهای رزمنده و بسیجی از آن محروم باشند و هرگاه احساس مى‏‌كرد، از چيزى برخوردار شده‌‏اند كه نيروهاى آنان از آن برخوردار نيستند، آن را نمى‌‏پذيرفتند.
شهید زین الدین فرمانده لشکر علی ابن ابی‌طالب معتقد بود؛ كسانى در صحنه نبرد راست ‏قامت‌­اند كه به خداوند توکل نمايند و با توكّل بر او پيش بتازند، نه در سختى‏‌ها و نه در پيروزى‏‌ها، در هيچ‏ كجا از ياد او غافل نشوند و محكم و مقاوم چون كوه بايستند و دشمن را از پاى درآورند و اين صفت فقط مخصوص رزمندگان اسلام است.
شخصیت شهید زین الدین، نشانگر فردی خاکی و بی غرور بود، چیزی که محبت او را در دل‌ها جا می‌­کرد، سادگی‌­اش بود، راحت و بی تکلّف بود. همیشه در جمع رزمندگان بود؛ با آنها غذا می خورد، درد دل‌هایشان را می‌شنید و از همه مهم تر، به آنان بسیار احترام می‌­گذاشت. این بود که خواسته یا ناخواسته، همه بسیجیان را دنبال خود می­‌کشید.
شهید زین الدین با همه عظمت و بزرگی روح، قلبی سرشار از عطوفت صمیمیت و مهربانی داشت. هدف خویش را از زندگی، چیز دیگری می‌دانست. آرزوی همیشگی او شهادت بود؛ چیزی که بارها و بارها از خدا خواسته بود. از زندگی، چیزی بزرگ‌تر از زندگی می‌خواست؛ کشته شدن در راه خدا و برای او، آرزویی که تنها با گذشت از دنیا و چشم پوشی از لذت­های آن برآورده می‌شد. تنها لذتی که از دنیا می‌طلبید، چشیدن طعم خوش شهادت بود و سرانجام به آرزویش هم رسید2.
خصوصیات اخلاقی او امروز هم پس از گذشت سالیان متمادی از شهادتش برای همه مسئولان ما درس آموز است.
سید احمد سجادی
پی‌نوشت‌ها:
1) شهادت سرلشکر پاسدار مهدی زین الدین، محمد جواد آهنگر، مجلات گلبرگ، آبان 1386، شماره 92، ص 95
2) همان منبع