هولوكاست دستاويزي سودمند براي رژيم صهيونيستي

پايگاه اطلاع رساني « المشهد الاسرائيلي » در شماره اخير خود و در بخش ترجمه‌هاي ويژه با انتشار مقاله‌اي از « گدعون سبيرو »، روزنامه نگار و فعال صلح صهيونيست به تحليل و بررسي دو واقعه در رژيم صهيونيستي پرداخته است كه چندي پيش سالگرد آن در اسرائيل گرامي داشته شد، يكي واقعه ( افسانه ) هولوكاست كه ديگر دروغين بودن آن براي تمام جهانيان اثبات شده است و ديگري « روزِ سرباز » كه بزرگداشت سربازان صهيونيستي است كه در جنگ‌هاي اين رژيم با اعراب كشته شده‌اند، المشهد الاسرائيلي در اين‌باره مي‌نويسد: نكته مهم نهفته در اين دو مناسبت تقارب و نزديكي آنها و تلاش رسانه‌هاي تبليغاتي رژيم صهيونيستي براي مرتبط جلوه دادن آنها با يكديگر بود،‌ يعني بزرگداشت كساني كه كشته شدند، اما توان دفاع از خود نداشتند و گراميداشت ياد و خاطره كساني كه كشته شدند ، اما قهرماناني بزرگ تلقي مي‌شوند و القاي اين ايده به جوانان صهيونيست كه براي جلوگيري از وقوع يك هولوكاست ديگر نياز مبرم به سربازان بيشتر است تا با دفاع از اين رژيم موجوديت خود را حفظ كنند.
سپس المشهد با استناد به مقاله ی سبيرو اين‌گونه ادامه مي‌دهد :
اين شيوه سال‌هاست ، در رژيم صهيونيستي معمول گشته جوانان صهيونيستي كه براي گذراندن خدمت سربازي در ارتش ثبت نام مي‌كنند ، به تشويق اين رژيم و ارتش به بازداشتگاه « آشويتس » در لهستان برده مي‌شوند تا با ديدن آثار برجاي مانده از هولوكاست براي ملحق شدن به يگان‌هاي مختلف ارتش آماده شوند و از اين حيث هولوكاست بارها ثابت كرده كه تاكنون براي ارتش رژيم صهيونيستي بسيار سودمند بوده است.

روز هولوكاست روز پرستش مردگان

سبيرو معتقد است كه روز هولوكاست در رژيم صهيونيستي را بايد روز « پرستش مردگان » ناميد، چون در مراسمي كه براي بزرگداشت اين واقعه برگزار مي‌شود، سخنرانان و خطيبان اسرائيل ضمن سخن گفتن از مرگ شش ميليون يهودي! هر توضيح و تفسيري كه بخواهند براي آن حادثه و كشته‌شدگان در آن قائل مي‌شوند، بي‌آنكه در اين‌باره با مشكلي مواجه ‌شوند، چون سخن گفتن دربارة اموات و به‌نام آنها بسيار راحت است و از آنجا كه هيچ مرده‌اي نمي‌تواند از گور خود خارج شده و به دفاع از خود بپردازد، بنابراين سخنرانان در بيان ديدگاه‌ها و انديشه‌ها و مواضع خود بسيار راحت هستند، اين موضوع براي سران رژيم و كساني كه تلاش كرده و مي‌كنند، هولوكاست را به سلاح تاثيرگذار و منبع درآمد بسيار خوب براي خود تبديل كنند، نيز خوشايند است، اما غافل از اين‌كه آنچه تمام اين رشته‌ها را پنبه مي‌كند، اندك نجات يافتگان در قيد حيات از هولوكاست است.

محروميت بازماندگان هولوكاست از غرامت‌هاي ميلياردي

سبيرو با بيان اين مطلب كه درحال حاضر ده ها هزار نفر از نجات يافتگان از هولوكاست كه در رژيم صهيونيستي زندگي مي‌كنند ، در فقر و تنگ‌دستي شديدي بسر مي‌برند و حتي برخي از آنها حتي توان خريد دارو براي خود را ندارند، مي‌افزايد: رژيم صهيونيستي حاضر نيست حق آنها را از غرامت‌هاي ميلياردي كه دريافت مي‌كند، پرداخت كند و به جاي كمك به اين نجات يافتگان كه به فلسطين اشغالي مهاجرت كردند، آنها را باري بر دوش خود مي‌بيند.
وي تاكيد مي‌كند: از اين حيث سران صهيونيست معتقدند اين راه بهترين راه خلاص شدن هرچه سريع‌تر از دست اين نجات يافتگان است ، و درحالي كه آنها ادعا مي‌كنند ، بودجه‌اي در اختيار ندارد تا براي رفاه حال اين نجات يافتگان هزينه كنند ، ملاحظه مي‌كنيم چه بودجه‌هاي كلاني را به حمايت‌ از شهرك سازي و شهرك نشيني و اشغال و تجاوز و حمايت از ثروتمندان صهيونيست و بازنشستگان ارتش اختصاص مي‌دهند.
اين روزنامه‌نگار و فعال صلح‌طلب صهيونيست با اعتقاد بر اين نكته كه بي‌شك اگر تبعيض نژادي وجود نداشت هولوكاستي هم اتفاق نمي‌افتاد و همه مي‌دانند اين جنايت عملي بسيار وحشيانه و ددمنشانه و ساخته و پرداخته خود صهيونيست‌ها مي‌باشد كه در پس آن ايدئولوژي تبعيض‌نژادي و نژادپرستي نهفته است، اين‌چنين ادامه مي‌دهد: شايسته است اين حادثه به درس عبرتي براي تمام ملل و از جمله خود صهيونيست‌ها تبديل شود، اما ملاحظه مي‌كنيم نه تنها از اين حادثه عبرتي گرفته نشد، بلكه به عامل و علتي براي سركوب و قلع و قمع ددمنشانه فلسطيني‌ها در سرزمين‌هاي اشغالي تبديل شد و اين اواخر مشاهده مي‌شود، اين تبعيض نژادي‌ به مناطق درون خط سبز هم كشيده شده است.
نويسنده در ادامه مطلب خود مي‌افزايد: در بزرگداشت روز هولوكاست كه در آن تمام مقامات و سران بلندپايه صهيونيست مشاركت دارند، ارتش نقش بسيار مهمي ايفا مي‌كند. بر روي سكو، « نيروهاي ويژه » قرار مي‌گيرند كه سرآمد نيروهاي سركوب و تجاوز و اشغال در سرزمين‌هاي اشغالي به‌شمار مي‌آيند، بي‌آن كه هيچ يك از رسانه‌هاي صهيونيستي به اين امر خرده بگيرند ، بلكه بر عكس به آن افتخار هم مي‌كنند، به عنوان مثال دو روزنامه بزرگ اين رژيم يعني « يديعوت آحارونوت » و « معاريو » در صفحه اول خود با انتشار مطالبي در بزرگداشت اين روز تصوير دو شخصيت برجسته سازمان امنيت رژيم صهيونيستي را به عنوان سمبل‌هاي اين روز منشر كردند،‌ يديعوت آحارونوت عكسي از « مائير داگان » رئيس موساد و كسي كه در پس عمليات ترور شهيد « المبحوح » در دبي و مجموعه عريض و طويلي از عمليات‌هاي قتل و كشتار از سال 1967 در نوار غزه تاكنون قرار دارد و روزنامه معاريو عكسي از « گابي اشكنازي » رئيس ستاد مشترك ارتش رژيم صهيونيستي كه بنابر توصيف تظاهركنندگان آمريكايي در نيويورك « قصاب غزه » خوانده شد را چاپ كردند و اين‌ دو شخصيت سمبل بزرگداشت هولوكاست در رژيم صهيونيستي معرفي شدند.
سبيرو سپس اشاره‌اي نيز به سوء‌استفاده سران رژيم صهيونيستي از دين يهود و اعتقادات مذهبي مردم كرده و مي‌نويسد: اين فقط ارتش نيست كه بر اذهان صهيونيست‌ها سايه افكنده و آن را جهت مي‌دهد، بلكه مذهب و دين را نيز بايد به آن افزود.
وي با اشاره به اين نكته كه مراسم روز هولوكاست كه در سراسر سرزمين‌هاي اشغالي و اردوگاه « آشويتس » برگزار مي‌شود ، اساسا مراسمي غيرمذهبي است ، مي‌افزايد: اكثر سخنرانان و بخش قابل ملاحظه‌اي از شركت‌كنندگان در اين مراسم كلاه‌هاي مذهبي ( كيباه ) برسر مي‌گذارند ، با اين كه براي اين عمل هيچ توجيه مذهبي نمي‌توان يافت ، به همين دليل به جرات بايد گفت دين نقش منجي را در نژادپرستي صهيونيستي ايفا مي‌كند و از اين حيث و در توجيه اين حادثه پاي به پاي ارتش حركت مي‌كند ، هم‌چنين بايد از مراسم « ادامه زندگي » ياد كرد كه در اردوگاه آشويتس برگزار مي‌شود و طي آن جوانان و دانش‌آموزان مدارس صهيونيستي براي شستشوي مغزي در قالب گروه‌هاي دانش‌آموزي به اين اردوگاه آورده مي‌شوند، بنابراين عجيب نيست اگر ملاحظه كنيم، اين جوانان ساده‌لوح پس از بازگشت از اين اردوها و بازديدها به خونخواراني بزرگ و قاتلاني ددمنش تبديل شوند.

كدام راه و كدام آرمان ؟

گدعون سبيرو با اشاره به اين موضوع كه مراسم روز سرباز نيز به همين ترتيب برگزار مي‌شود و نقش اصلي در آن بر عهده ارتش است،‌ مي‌افزايد: ارتش در مراسم اين روز كه در گورستان‌هاي نظامي و با حضور سران رژيم صهيونيستي برگزار مي‌شود، نقش اصلي را برعهده دارد،‌ آنها در اين روز شعار « آرمان و راهي را ادامه خواهيم داد كه براي آن جان خود را از دست داديد » را سرمي‌دهند ، اما به اين واقعيت توجه ندارند كه كدام راه و كدام آرمان؟ و آيا تمام كساني كه جان خود را در اين جنگ‌ها از دست دادند،‌ راه و آرمان واحدي داشتند؟ بي‌شك خير،‌ شخصا بسياري را مي‌شناسم كه جرات نداشتند از شركت در جنگ‌ها طفره بروند ،‌ به همين دليل با اين كه در جنگ‌ها شركت كردند و در آن كشته شدند ، اما به آن ايمان نداشتند و آرمان آنها كاملا با آرمان حزب راست‌گراي تندرو رژيم صهيونيستي در تعارض بود.
سبيرو در پايان با اشاره به اين نكته كه در اين جا نيز سخنرانان و مبلغان رژيم لحظه‌اي از ياوه سرايي و روايت احاديث كذب و دروغ غافل نمي‌مانند، اما جاي خوشبختي باقي است كه هستند كساني كه هنوز در قيد حياتند تا دروغ هاي آنها را برملا سازند ،‌ مي‌افزايد: چندي پيش رژيم صهيونيستي اصطلاحي تحت عنوان « قربانيان تروريسم فلسطيني » كه تعداد آنها به 3000 نفر هم نمي‌رسيد را در گراميداشت « كشته شدگان جنگ هاي اسرائيل » به‌كار برد ، اما در واقع بايد به سران رژيم صهيونيستي گوشزد كرد بهتر بود به جاي اين اصطلاح از اصطلاحات و واژه هايي هم‌چون « قربانيان سياست اشغالگري و شهرك سازي » يا « قربانيان مبازرات فلسطيني ها عليه اشغال و تجاوز » استفاده كرد.
منبع:خبرگزاری فارس
/ن